Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Page 32

Morgunn - 01.06.1968, Page 32
26 MORGUNN arrar reynslu, því nú ráðlagði annar læknir honum að róa taugar sínar með hóflegri neyzlu annars bölvalds — áfengis. Og í tuttugu ár reyndi Ford að sigrast á taugaveiklun sinni með aðstoð áfengisins. Eins og þeir kannast við, sem reynslu hafa af vandamálum áfengisneyzlu, þá fannst Ford framan af að hann hefði vald á áfenginu og tækist jafnvel stundum betur en oft áður, því hann hélt áfram fyrirlestra- ferðalögum víðsvegar um heim, eins og áður. En það fór að koma oftar og oftar fyrir, að hann var óvinnufær dög- um saman. Og þannig hallaði undan fæti smám saman. Stundum leitaði Ford lækna og var þá á köflum allvongóð- ur um bata, en hann komst, eins og fleiri, að raun um, að læknar kunna ekki ráð við ofdrykkju. Það er að vísu unnt að halda drykkjusjúklingi frá drykkju um stundarsakir, en hitt er þrautin þyngri, að gera hann að algjörum reglu- manni. f þeim efnum hefur bæði trúarbrögðunum og lækn- islistinni brugðizt bogalistin að mestu leyti. Það kom í hlut félagsskapar ofdrykkjumannanna sjálfra, að varpa Ijósi yfir þetta aldagamla vandamál. 1 þessum vandræðum kom þekkingin á sálrænum efnum Ford að engu haldi. Það fór að koma að því, að hann varð að leggjast inn á sjúkrahús hvað eftir annað vegna ýmis konar lasleika, sem áttu rætur sínar að rekja til ofneyzlu áfengis. Og hann varð einnig hvað eftir annað að láta aflýsa fyrirlestrum eða fara upp í ræðustólinn meira eða minna kenndur. Og hann fór að týna tímanum. Við skulum nú láta Ford sjálfan segja frá einu slíku tilviki, sem varð áhrifaríkt fyrir hann. „Og svo kemur það fyrir einn morguninn, að ég vakna við það, að ég er kominn til Florida, án þess að muna nokk- urn skapaðan hlut eftir því hvenær ég hefði farið að heiman frá mér í Kaliforníu. Ég leitaði uppi lestarstjórann, sem sagði mér, að alla leið um þvera álfuna hefði ég ekki vikið úr klefa mínum, látið færa mér þangað mat við og við, verið mjög drukkinn alla leið, en þó rólegur, og að því er virtist sinnulítill. Ég lét konu mína vita, hvar ég var niður kominn, en hún svaraði og sagðist vera að sækja um skilnað og verða
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.