Bankablaðið - 01.12.1986, Blaðsíða 25

25
vegsbankanum var allt í fullum gangi. Þar
Mér þótti nú nóg komið af mannfólkinu og vildi nú eins og vinir okkar í
Frakklandi fyrr á tímum snúa aftur til náttúrunnar. Ég tók því strikið
suður í Vatnsmýri og þar var nú ekki asinn á hlutunum. Hinir fiðruðu íbúar
svæðisins syntu fram og til baka í rólegheitum og létu sig engu skipta
amstrið í mannfólkinu.
Þegar hér var komið sögu, fór stressið að segja til sín, þannig að ég setti
stefnuna á Tjarnargötuna á nýjan leik. Ekki hafði ég lengi gengið, þegar
ég kom fram á þennan hóp af litlum og þrælhressum krökkum sem voru
eins og ég að kynna sér lífið úti í náttúrunni. Þau voru svo upptekin af öllu
því sem fram fór á vatninu, að bara sum máttu vera að því að stilla sér upp
fyrir manninn með myndavélina. Veðrið var nú orðið meira en himneskt
og nú þoldi ég ekki meir. Ég hljóp í einum spretti út á Tjarnargötu 14, tók
saman dótið mitt og setti skilti á hurðina með eftirfarandi áletrun:
LOKAÐ VEGNA VEÐURS