Árbók Tannlæknafélags Íslands - 01.01.1966, Blaðsíða 44

42
Stöðnun (retention)
efri góms augnatannanna
Eftir ÞárÖ Eydal Magnússon.
FORMÁLI
Staðnaðar (retineraðar) augntennur eru mjög algengt fyrir-
bæri, sem allir tannlæknar þekkja vel, en eru sífellt mikið
vandamál. Sjúkdómsgreiningin, áætlun um meðferð, meðferð-
in sjálf og árangurinn reynast tannlækninum oft erfið, en or-
sökin, afleiðingin, meðferðin og árangurinn geta orðið sjúkl-
ingnum þung í skauti.
Lausn vandamálsins má skipta í fjóra aðalflokka, sem hver
um sig eru margþættir: Sjúkdómsgreiningu, áœtlun um méÖ-
ferÖ, skurÖaÖgerÖ og tannréttingu.
Þannig grípur lausn vandamálsins inn á fjögur sérsvið:
Röntgenfrœ&ina, skurSlækningar í munni, tannréttingar og í
verstu tilfellum inn á tannsmíði — krónu — og brúargerð.
Ætlun min með þessari grein er að draga hér saman það
helzta, sem vitað er um staðnaðar augntennur efri góms.
UPPRUNI (ÆTIOLOGI)
Flest af því, sem ritað hefur verið um uppruna staðnaðra
augntanna, er byggt á líkum og klinisku mati, en ekki, eins og
vera þyrfti, á vísindalegum rannsóknum. Til þessa hefur mjög
lítið verið um skipulagðar rannsóknir á þessu efni.
Eftirtaldar orsakir má þó telja helztar:
1. Þrengsli.
2. Fjarlægð kímsins frá endanlegum stað tannarinnar í tann-
boganum.