Skólablaðið - 01.12.1960, Blaðsíða 18

- 82 -
BLEKSLETTUR, frh. af bls. 70.
ins." - Að lokum var stiginn dans, sem
stoð til klukkan þrjú eftir miðnætti.
Var hamas, ®Mfidæma fjörugur, og ekki er
mer grunlaust um, að margur hafi hlot-
ið þar bg-jrgtaða ta eða bláan hæl.
Menn háttuðu glaðir þessa andköldu
skammdegisnótt og lofuðu guð sinn í
hljóði.
IV. Nokkur orð um Skólablaðið.
Mikil gróska hefur ríkt í starfsemi
skólablaðsins að undanförnu. Tölublöð
þessa árgangs hafa verið óvenju stór og
efnismikil. E3r betur má, ef duga skal.
Nemendur mættu að ósekju vera ósínk-
ari á efnistillög. Það er afleitt, að
fámennur hópur útfylli endalaust dálka
blaðsins. Blaðinu er blátt áfram l'ífs-
nauðsyn að sem flestir riti í ^það.
Raunar hefur núverandi ritstjori, Einar
Már, verið allra manna ötulastur að
innheimta efni og orðið furðu vel ágengt.
Mun hans þekkta energi og landskunna
þrjózka valda þar mestu um.
Við ritstjornarlimir væntum þess,
að samstarf okkar og nemenda aukist
með hækkandi sól og skólablaðið megi
vaxa að efni og ágæti á komandi ári.
Með beztu jóla- og riýárskveðjum.
G. A.
V. ólafur Grímsson og mannkynssagan.
ólafur kunningi Grímsson veitist
allharkalega að sögukennslunni í síðasta
Skólablaði. Virðum ver manninum það
til vorkunnar,að hann er ungur og fljót-
fær , enda hefur hann aðeins stundað
sögunám her i skóla um tveggja. mánaða
skeið og það alls ekki hjá aðalsögukenn-
ara skólans, heldur hjá kennara, sem
aðeins kennir þremur bekkjum sögu arj-
lega. Er það og skemmst frá að segja,
að sú kennsíuaðferð, sem Ólafur mælir
með, er einmitt notuð af fyrrnefndum
kennara, enda mun það aldrei hafa kom-
ið fyrir, að nokkur nemanda hans hafi
æskt breytinga á kerfinu.
Virðum ver umbótaviðleitni ölafs
en biðjum hann að beina henni á braut-
ir þær, er hann betur þekkir.
SV E.RRIK HOIWRSSO^
W snuH&uR. m wusTÍe
af haustinu litast
lifendur og dauðir
litum dauðans
vindurinn feykir
laufi og sálum
um hálftóm stræti
vindur um hauss.
tómleikans þögn í þjáðri morgunskímu
þunglyndisströnd við þokuslunginn mar
og augu guðsins opnast, Lokast - hvar?
og varir mínar vættar heitu blóði
vonsviknar opnast, lokast svo á ný
mitt hjarta tregaþrungið, þungt sem blý
ó vindur láttu skuggaveröld vora
vakna til lífsins, þoku sundur greiðast
þeir vaka bezt, sem gera oss lífið leiðast
E.M.