SunnudagsMogginn - 01.08.2010, Blaðsíða 43

1. ágúst 2010 43
B
örn geta verið alveg afskaplega skemmtileg. Það get-
ur gefið lífinu mikið gildi að eignast og umgangast
börn. En þau geta líka verið þreytandi. Og foreldrar
geta orðið þreyttir. Mjög þreyttir. Eftir nokkurra ára
barnauppeldi eru margir foreldrar orðnir svo þreyttir að
þreytan er bara orðin svona jöfn. Hún litar allt. Maður er
„Jafnt-alltaf-þreyttur“. Löngunin eftir góðum og löngum
svefni er orðin að þráhyggju.
Það er nefnilega á „Jafnt-alltaf-þreyttur“-tímabilinu sem
fólk sem á börn byrjar á mjög svo skemmtilegum leik. Og þessi
leikur gerist í hjónarúminu. Mér finnst leiðinlegt að segja frá
því, en þessi leikur hefur ekkert með kynlíf að gera. Í rauninni
gengur hann út bara út á eitt. Sofa. Og aðalatriðið í þessum leik
er að láta líta út fyrir að þú sért ekki að leika hann. Sem er mjög
mikilvægt. Og þessi leikur heitir „Andskotinn hafi það, sérðu
ekki að ég er sofandi?!“
Fyrir nýbakaða foreldra sem hafa aldrei leikið þennan leik
má ég til með að kenna ykkur reglurnar í leiknum. Þær eru
mjög mikilvægar.
Par sefur. Bæði dauð af þreytu.
Barnið vaknar. Byrjar aðeins að
væla. Hvað gerir þú, foreldrið?
Regla númer eitt: Ekkert. Vegna
þess að núna ert þú að „þykjast“
vera sofandi. Og fyrir þá sem eru
ekki að fatta leikinn, þá snýst
hann um að komast undan því að
sinna barninu. Ó, já.
Gott og vel. Barnið þarf aðstoð.
En núna þarft þú að koma hinu
foreldrinu til þess að sinna
barninu og þá komum við að reglu tvö: Pota olboganum
„óvart“ í makann. En passaðu þig, gerðu þetta kæruleysislega.
Vegna þess að þú ert auðvitað „steinsofandi“. Ef þetta virkar
ekki, er regla þrjú hinsvegar mjög góð. Regla þrjú snýst um að:
Rúlla sér. Að makanum. Best er auðvitað að láta sig bara gossa.
Fast. Og hrjóta og mumla svona nokkrum sinnum á leiðinni. Sá
sem dettur út úr rúminu fyrst tapar og þarf að sinna barninu.
Þúsundir foreldra um allt land hafa leikið „Andskotinn hafi
það, sérðu ekki að ég er sofandi“ til margra ára. Þetta er einn
alvinsælasti leikur foreldra íslensku þjóðarinnar.
En auðvitað sprettur maður upp ef króginn grætur. Yfirleitt
er auðvitað ekkert að. Maður stendur bara þarna hálfsofandi
fyrir framan rúmið eða vögguna. Barnið allt í einu þagnað og
starir bara á mann. Bara svona eins og að þetta hafi verið
brunaæfing. Klukkan hálffjögur. Og krakkinn frekar svona fúll
yfir hvað þetta tók ofboðslega langan tíma.
Kannski vakna börn bara á nóttunni vegna þess að þau eru
ekki viss um að þau séu að gera allt rétt.
„Ég er að sofa alveg rétt, er það ekki?“
„Þetta er bara alveg frábært hjá þér.“
„Maður sem sagt liggur bara með lokuð augun, er það ekki?
Það er ekkert annað sem maður þarf að gera?“
„Nei. En maður þarf að liggja mjög lengi. Og þeir sem eru
bestir í þessu hreyfa sig ekki né gefa frá sér hljóð í upp undir tíu
tíma straight.“
Það er kannski vegna þessara tíðu andvökunátta sem hvert
foreldri verður einstaklega hamingjusamt þegar barnið
ákveður loks að lúra. Og Lúrinn verður vinur þinn. En Lúrinn
getur líka snúist upp í andhverfu sína. Lúrinn getur orðið
versti óvinur þinn. Sérstaklega vegna þess að börn geta tekið
upp á því að leggja sig nánast hvenær sem er. Ég meina, það er
ekkert verið að vara mann við. Sem þýðir oftast að þau sofna
seinna en þau eiga að gera. En þeim er alveg sama. Þeim er al-
veg sama þó að við þurfum að lesa allar Tuma-bækurnar og
leika heila þáttaröð af Prúðuleikurum áður en þau sofna um
kvöldið. Það er ekki þeirra mál.
Annars geta börn eins og ég sagði verið bara mjög skemmti-
leg.
Börn og
þreyta
Pistill
Bjarni Haukur
Þórsson
’
Þúsundir
foreldra um
allt land
hafa leikið „And-
skotinn hafi það,
sérðu ekki að ég
er sofandi“ til
margra ára.
Gatan mín
É
g hef búið í Hafnarfirði frá því að ég var
fimm ára gamall. Svo var ég náttúrulega
að þjálfa úti á landi svo ég tók mér frí frá
Hafnarfirði. Síðan þegar ég hætti þessu
landshornaflakki þá kom aldrei annað til greina en
að flytja aftur í Hafnarfjörðinn,“ segir Ólafur Jó-
hannesson, landsliðsþjálfari í knattspyrnu, um
heimahaga sína sem hann hefur haldið tryggð við
alla tíð. „Það er nú einu sinni þannig með mann að
maður leitar á sínar æskuslóðir og vill vera þar sem
maður ólst upp. Hér þekkir maður nánast alla
Hafnfirðinga. Það er nú kannski þess vegna sem
maður leitar hingað. Ég er eins og margir aðrir sem
finnst að það sé hvergi betra að búa en í Hafn-
arfirði!“
Ólafur býr við götuna Lindarberg í Setbergs-
hverfinu þar sem hann byggði sér og fjölskyldu
sinni hús fyrir fimmtán árum. Húsið stendur í efsta
botnlanga Lindarbergsins í hlíð Setbergsins, rétt
sunnan við Setbergsgolfvöllinn í Garðabæ. Lind-
arbergið greinist í fjóra botnlanga en gatan liggur
upp af Hlíðarbergi sem tengir hverfið við Reykja-
nesbrautina. Þá er gatan aðeins steinsnar frá Urr-
iðavatni. „Ég man það að þegar ég var að byggja
hérna á sínum tíma þótti þetta vera úti í sveit enda
svolítið langt í burtu. Þetta er alveg frábær staður
til að búa á, sennilega sá besti í Hafnarfirðinum.
Þetta er lokuð gata þannig að hér er friðsælt. Það
eru nánast bara íbúarnir hérna sem keyra götuna
þannig að það er lítil umferð. “ segir Ólafur.
Nágrannarnir eru líka einstaklega góðir að sögn
Ólafs. Andinn sé góður og mikill húmor í götunni.
Hér áður fyrr hafi ýmislegt sameiginlegt verið gert
í götunni en þessa dagana láti menn sér nægja að
heilsast þegar þeir mætast í bílunum segir Ólafur
kátur.
Það getur hins vegar verið kostur að búa „úti í
sveit“ þar sem ekki er um langan veg að fara fyrir
Ólaf til að komast út í náttúruna. „Heiðmörkin er
hérna rétt fyrir aftan okkur, þegar maður labbar út
af lóðinni er maður kominn út í sveit. Þetta er alveg
frábær staður til að vera á,“ segir Ólafur en hann
fer gjarnan og leikur á golfvellinum handan holts-
ins í Garðabænum.
kjartan@mbl.is
Morgunblaðið/Jakob Fannar
Hvergi betra en
í Hafnarfirði
Lindarberg
Hlíð
arbe
rg
Elliðavatnsvegur
Reykjan
esbrau
t
Kaldárselsvegur
Hvaleyr
arvatn
Helgafell
1 2

Vörðuto
rg
Lækjargata
Hafnarfjörður
3
1. „Þegar ég var krakki fór ég oft upp að
Hvaleyrarvatni og ég hef haldið því
áfram á fullorðinsaldri. Vatnið hefur
lengi heillað Hafnfirðinga enda ágætis
útivistarparadís. Það er mjög passleg
gönguferð fyrir mann eins og mig að
ganga hringinn í kringum vatnið.“
2. Helgafell er lítið fjall sem er rétt fyrir of-
an Ólaf og fjölskyldu upp við Kaldársel
en þar er útsýni gott yfir höfuðborg-
arsvæðið og fjöllin á Reykjanesi og í
kring. „Helgafellið blasir við út um
gluggann hjá okkur. Þangað förum við
líka gjarnan í gönguferðir.“
3. Ólafur er mikið fyrir ís og því er ísbúðin í
Snælandsvideo í Staðarbergi, rétt við
Reykjanesbrautina og stutt frá Lind-
arberginu, vinsæll áningarstaður hans
á gönguferðum sínum um hverfið.
Uppáhaldsstaðir