SunnudagsMogginn - 01.08.2010, Blaðsíða 10

10 1. ágúst 2010
M
etþátttaka var í Jökuls-
árhlaupinu, sem fram fór í
Ásbyrgi um síðustu helgi.
338 manns hlupu vega-
lengdirnar þrjár, en í fyrra voru kepp-
endurnir 210. Óhætt er að segja að
veðrið hafi verið með besta móti.
„Það var yfir 20 stiga hiti á hlaupa-
daginn,“ segir Helga Árnadóttir, heils-
ársstarfsmaður í þjóðgarðinum, sem var
jafnframt starfsmaður hlaupsins.
„Sumir hafa bölvað norðangolunni, en
þarna þökkuðu þeir fyrir hana, enda
kældi hún hlauparana á lokasprett-
inum.“
Hlaupið reynir töluvert á og ekki bara
vegalengdin, að sögn Helgu, heldur líka
það að hlaupa eftir stígunum. „Þeir eru
hlykkjóttir og geta verið grýttir, þannig
að fólk þarf að einbeita sér mestallan
tímann. En landslagið hjálpar einnig til,
því það er gríðarlega fjölbreytt og fal-
legt.“ Hlaupið er meðfram stórkostleg-
um gljúfrum, yfir mela,
meðfram litlum lækjum,
gegnum skóglendi og
kjarr, og svo þarf að vaða litla á. Fólk
fær laxapoka ef það vill ekki bleyta
skóna, en margir fara bara beint út í og
finnst gott að fá smákælingu.
Það voru slegin mörg brautarmet um
helgina. Fyrstu tveir karlarnir í hlaup-
inu frá Dettifossi,
bræðurnir Björn og
Sveinn Margeirs-
synir, fóru báðir
undir gamla
brautarmetinu.
Og fyrsta konan
frá Dettifossi,
Rannveig
Magn-
úsdótt-
ir, sló
sitt
eigið
braut-
armet.
Svo var
karlametið úr
Hólmatungum
einnig slegið, en það
var Tómas Zoëga,
sautján ára gamall
strákur, sem sló sitt
eigið met frá í fyrra.
Reynir bróðir hans,
sem er ellefu ára,
varð fyrstur í
stystu vegalengdinni og ekki fjarri því
að setja nýtt met.
Fyrsta konan frá Hljóðaklettum, Íris
Anna Skúladóttir, varð fyrst kvenna
og karla til að fara á undir 60 mínútum
frá Hljóðaklettum niður í Ásbyrgi. Er
þá ónefnd Björk Sigurðardóttir, sem
varð fyrst kvenna úr Hólmatungum.
„Þetta voru að mörgu leyti erfiðar
aðstæður, því hitinn var mikill, en það
var greinilegt að fólk lét það ekki aftra
sér frá því að bæta sig. Það var gaman
hversu vel tókst til og maður heyrði
ekki annað en að hlauparar og þeir
sem stóðu að hlaupinu hefðu verið
mjög ánægðir,“ segir Helga, sem sjálf
er hlaupari en tók ekki þátt.
„Ég varð að vinna. Maður þarf að
kunna að meta það líka að hlaupin
gerast ekki sjálfkrafa. Í því felst heil-
mikil vinna að halda utan um svona
hlaup og allt er það í sjálfboðavinnu.
Það hjálpuðu tugir manna til, til dæm-
is með því að vera á drykkjarstöðvum
og taka tímann, og ýmislegt fleira. Svo
var grillveisla eftir hlaupið við
Gljúfrastofu í Ásbyrgi.“
Þetta var stærsta helgi sumarsins í
Ásbyrgi, bæði vegna hlaupsins og svo
var veðrið mjög gott – og raunar enn
heitara á sunnudeginum. „Það er
kannski ágætt að hlaupið var ekki þá,“
segir Helga og hlær.
Þökkuðu fyrir
norðangoluna
Ljósmyndir: Þór Gíslason
Texti: Pétur Blöndal pebl@mbl.is