Morgunblaðið - 04.01.2010, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 04.01.2010, Blaðsíða 4
4 | MORGUNBLAÐIÐ Eftir Maríu Ólafsdóttur maria@mbl.is É g byrjaði að synda um sumarleyti en svo fór mað- ur að færa sig yfir í vet- urinn og nú er maður allan ársins hring í þessu. Ég prófaði þetta svolítið þegar ég var krakki og þá aðallega þegar ég ferðaðist við Garðskagann. Það er svo fallegur sjórinn þar að maður heillaðist af honum. Svo bý ég ekki langt frá Nauthólsvíkinni og langaði alltaf að skreppa í sjóinn þar. Loksins lét ég verða af því og hef eiginlega verið forfallinn síðan. Ég hef synt hér um landið svolítið og úti líka en það er eitthvað við sjóinn sem kallar á mann aftur og aftur,“ segir Bene- dikt. Benedikt segir fólk eiginlega vera að byrja í sjósundi á hverjum degi og láti því ekki aftra sér að koma að vetri og prófa þó svo að flestir byrji að sumri. Einn til tveir eftir Gjarnan byrja vinnustaðahópur, saumaklúbbur eða annar fé- lagsskapur á að koma saman og eftir verður síðan einn eða tveir sem halda áfram. Margar litlar grúppur synda saman í Nauthólsvík en Bene- dikt er í hópi 10 til 12 manns sem hittist þar nánast alltaf á sömu tím- um þrisvar í viku og hefur synt sam- an í á annað ár. Þannig hefur mynd- ast skemmtilegur hópur sem hittist líka utan sundsins. Þau hafa farið 17 saman og synt um í Stykkishólmi í sumar á stað sem heitir Búðanes og er að sögn Benedikts einhver falleg- asti staður sem hægt er að synda á. Einnig hefur hópurinn synt við Garðskagavita, Seltjarnarnes og Helguvík á Álftarnesi. Þola kuldann vel „Það er mjög háð hita og ein- staklingum hvað maður er lengi út í. Við erum þarna tvö sem þolum þetta sérstaklega vel og nú um daginn þegar sjórinn var 1,5 eða 1,7 gráða vorum við í 15 mínútur út í. En þetta er ekki ráðlegt nema fyrir þá sem eru mikið vanir og þekkja sjálfa sig vel. Í svo langan tíma er líka mikil- vægt að halda sig mjög nálægt landi því ef eitthvað gerist þá gerist það hratt. Annars held ég að nánast allir geti synt sjósund þó ég hafi aðeins varað þá við sem eru veikir fyrir hjarta að tala alla vega við lækni áð- ur en þeir prófa. Síðan á það sama við um alla, að fara varlega, passa sig og fylgja hlutunum vel eftir. Sjó- sundið hefur orðið afar vinsælt upp á síðkastið og ein helsta ástæðan fyrir því er sú að fólk er að uppgötva hvað sjórinn er góður. Svo hefur verið góð fjölmiðlaumfjöllun um þetta og þeg- ar ég synti Ermarsundið í fyrra vakti það gríðarlega athygli og strax í kjölfarið fylgdi sprenging í vin- sældum. Loks má ekki gleyma því að í Nauthólsvík er afskaplega gott fólk sem tekur á móti okkur. Þau eru ekki strandverðir í þeirri merkingu að vera lífverðir okkar en þau hugsa vel um okkur og aðstaðan er mjög góð,“ segir Benedikt. Synti 61 kílómetra Undirbúningur fyrir Ermarsundssundið var mikið, þrjár æfingar á dag í heilt ár og aldrei undir 30 km á viku sem var synt. Vegalengdin sem Benedikt synti var 61 km og tók það hann 16 klukku- tíma og eina mínútu. Hann segir sundið vera það lengsta sem hann hafi synt. Áður hafði hann synt sex klukkutíma sund frá Reykjavík til Hafnarfjarðar og í Nauthólsvíkinni eitt sinn í sex klukkutíma. Einnig hefur hann synt Drangeyjarsundið og mörgum sinnum til Viðeyjar og gert allt það helsta hér í grennd við Reykjavík. Í sumar synti Benedikt í hópi fólks milli allra eyjanna fimm norðanvert við Reykjavík og í land. Einnig synti hann með fjórum fé- lögum sínum frá Árskógsströnd til Hríseyjar. Ósmurð til sunds Margir ímynda sér að sjósund- kappar beri á sig ósköpin öll af feiti áður en synt er af stað en þetta segir Benedikt nú hafa lagst af. „Það er til að fólk beri á sig feiti á núningsfleti til að fá ekki sár, til dæmis í handar- krikann, í nárann, rassinn og þess- um flötum sem núast. En það er liðin tíð að bera á sig átta til níu kíló af ullarfeiti eins og gert var í gamla daga. En að bera á sig til að fá ekki sár hefur ekkert að gera með kuld- ann. Stærsti hlutinn af þessu er að vinna einhver verk og þola kuldann. Sumir gera aldrei neitt annað heldur en að rétt hlaupa út í, beygja sig nið- ur og svo upp aftur og það er allt í lagi. Öðrum líkar þetta ofboðslega vel frá fyrsta degi og geta synt nán- ast endalaust í sjónum. Það verður hver og einn að finna hvað hentar honum. Sjálfur er ég mjög hrifinn af sjósundinu og þegar maður hefur synt að sumri í klukkutíma þá fylgir þessu einhver vellíðan sem er ekki hægt að lýsa og maður verður að upplifa. Þetta er eins og einhvers konar víma sem fylgir manni fram á næsta dag og kallar mann til sín aft- ur,“ segir Benedikt. Unglegri húð og frísklegri Blaðamanni leikur forvitni á að vita hvort saltur sjórinn fari ekki illa með húðina á sundfólkinu. Benedikt segir því öfugt farið, öllum sem hafi prófað þetta beri saman um að þeir fái góða húð af þessu. „Ég get sagt fyrir sjálfan mig að ég er með frekar grófa húð en stóð mig að því mjög oft fyrsta árið sem ég synti að strjúka á mér handleggina af því þeir voru svo mjúkir. Húðin mýkist og verður öll unglegri og frísklegri. Annað sem fólki sem gerir þetta eitt- hvað af ráði ber saman um er að þeim er alltaf heitt. Sama hvernig veður er, fólk hættir að velta veðrinu fyrir sér en er alltaf heitt. Ég sef bara með lak á sumrin þannig að hitastillirinn breytist og maður þolir bæði hita og kulda betur. Það er ekkert af þessu rannsakað en þetta er mín tilfinning og okkar sem eru saman í þessu,“ segir Benedikt. Hraustur hópur Benedikt Hjartarson syndir hressandi sjósund ásamt góðum hópi fólks í Nauthólsvíkinni allan ársins hring, sama hve kalt er úti. Sundgarpar í sjóvímu Morgunblaðið/RAX Til hafs Benedikt og sjósundshópur hans stefna hér ótrauð til móts við ískaldan sjóinn. Benedikt Hjartarson er einn helsti sjósunds- garpur Íslands. Hann hef- ur synt sjósund í ein fimm ár en stundar líka fim- leika og fótbolta ásamt því að fara á skíði. Bene- dikt segist vera mikill íþróttaáhugamaður þó hann hafi engan áhuga á að horfa á íþróttir, bara taka þátt í þeim. »Misjafnt er hvernig fólki líkar sjósundið og verður hver og einn að finna það sem honum hentar best. Skipulegðu nýtt ferðaár með Útivist Ferðaáætlun Útivistar er á utivist.is Laugavegi 178, sími 562 1000, www.utivist.is

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.