Skólablaðið - 01.12.1966, Blaðsíða 26

- 92 -
FYRST var leiddur fram Mósi, foreldrar Björk af Sandi og Glumpi frá Syðri-Víöi-
staðavöllum, eigandi Þórgnýr Þrastarson á Yzta-Steini. Þegar Bjarni 1 Kollsgili sá
Mosa, varð honum að orði :
"Mósi kemur, man ég þig,
milli fjóss og hlöðu.
Röskur vildir renna ^a mig,
er reykta bauð þór töðu."
Bjarni hafði reykhús áfast við fjósið, og hafði hey slæðzt inn og ónýtzt við haust-
reykingar. Vildi Bjarni samt nýta heyið og bauð Mósa það, hálfpartinn 1 glensi, en
þá rann Mósi 1 átt að honum, og slapp Bjarni naumlega, en hafði gaman af. Næstur
MÓsa kom Beinsi, foreldrar Stjarnhyrna úr búi þeirra Oddsstaða-bræðra, Guðmundar
og jóns Þórðar, og Hrímfaxi, ættaður að sunnan, eigandi Sigmundur 1 Úthlíð. Fannst
öllum, sem viðstaddir voru, að reifið hefði mátt vera súðara á Beinsa, en brjóstbein
var gott og fætur liðlegir. Ég hef það eftir Guðríði, móður Steins Orra á Fjallverpi
og Steinunnar 1 Slakka, að veður hafi verið með bezta móti þennan sýningardag, eftir
þvú sem hún hafði minni til samanburðar, og kom það sér vel, þegar næsti gripur,
Mekón, foreldrar Christie af Graggastað og Preben, í búi Gunna danska, eigandi Þor'
gils Grímsson, Arasonar af Akuriéifi, búsettur í Hlaðhólmi, steig fram, þvú eftir því’,
sem bæði þeir Gásli í Utangarðstungu og Hrannar á Fjalldrepsá sögðu, þolir sú
skepna ekki þoku eða regn, þá verður hún bandvitlaus. Næstur var leiddur fram
Grámann, ( sem er samt hvítur ), foreldrar Blýdús af Koki og Klynni í Fjarkdal, eig-
andi Hallfreður á Prestklakka, og var lítið markvert við Grámann, nema að hann er
glaseygður. Næstur kom SkutilT, og þá byrjaði nú gamanið, undan Meymey frá
Skarðstanga og Skopi Gríms í Innra-Flór, eigandi Friðleifur, skrifstofufulltrúi hjá
Viðskiptaendurskoðuninni 1 Reykjavik. Lætin byrjuðu nú með þvx, að Skutull rann á
undan leiðurunum og meiddi annan vúst eitthvað og hljóp svo eins og byssukúla suður
öll tún og innfyrir. Varð þá Bjarna í Kollsgili að orði : "Hvað andskoti hleypur
skratti, ætli honum sé mál? ! " Ekkert með það nema næstur er Kálmur, undan
Mettu frá Laugahálsi og Krumma 1 Bitey, eigandi Skarphéðinn á Mörk. Kálmur er
tíú vetra og fannst öllum, sem á horfðu, það vera mikill aldur. Þegar næsti kom,
Glanni, sonur Krúklu á Héraði og Frikka í Höfn, var nú mér og fleirum farið að
verða kalt, eigandi
Snæbert á Litla -
Rassgati, og lang -
aði í kaffi. Byrj- ^
aði Dóri 1 Freð— JKk
húsum að kaila : /1
" Eigum við ekki U.JML
að fá okkur kaffi,
strákar," og voru
allir sammála
nema Sæmundur á Þorskléni og Kristmann skalli á Frúarkosti. Geiri á Ytra-Rúg-
brauði fékk þó mannskrattana inn með sér.
Inni tek ég allt í einu eftir þvú, að ég er eitthvað öðru visi en ég á að mér og finn
allt í eima, að ég er enn þá með húfuna á hausnum. Kemur þá Þóra, dóttir Bjarna
yngra á Fremra-Osti og segist munu fara með hana fram. Ég læt hana hafa húfuna
og segi svo við Kristlaug á Brynkufossi, en hann er nákunnugur hjónunum á Keralds'
vík, sem brann hjá í fyrra, að helvíti sé hún mannvænleg hún Þóra, það sé munur
en við kallarnir. Brosti hún við þvú, þvi hún hafði staðið rétt við norðurvegginn og
heyrt til mín.
Sungið var við raust yfir kaffinu, kvæði í léttum dúr, eins og "Nefndu ekki naflann
á henni Fríðu" og " Skyldi hún skoppa frá mér, " og margt fleira, og setti nú Þóru
hrúta&ýningu