Skólablaðið - 20.12.1966, Blaðsíða 37

147 -
PIET HEIN er einhver alskemmtileg-
asti ljóöasmiður, sem ég hef lesiö eitt-
hvað eftir. Hann kom fyrst fram með
ljóð árið 1940, og er ekki ólíklegt að
Steinn Steinarr hafi numið af hans ljóð-
um. "En almindelig kone" kallar Piet
Hein þetta ljóð sitt, hvers fyrsta og síð-
asta vísa hór er :
Jeg er ikke en engel -
jeg er en almindelig kone
Det er ikke de store prcblemer,
men mand, börn og hjem.
Först var der manden og ungen.
Sá kom de andre.
Sá fik jo ungerne unger.
Nu gaelder det dem.
Fred - det er ikke en engel,
der kommer med gaver
ned til en viljelös klump
uansvarlige kvaj.
Freden er os, som vil kæmpe
for livet mod magten.
Freden er ikke en engel.
Freden er mig.
ARI JÓSEFSSON hét ungur maður,
sem orti kvæði. Hann var skáld gott,
og þrátt fyrir það, að hann gæfi aðeins
út eina bók, þá tókst honum vel upp, og
betur en mörgum byrjandanum.
Fyrir nokkrum árum lét Ari Josefs-
son lifið með sviplegum hætti.
Eins og svo margir aðrir orti Ari
kvæði, sem bar yfirskriftina Strfð.
Honum tókst vel upp og óneitanlega betur
en t. d. Sigurði Pálssyni 1 40. árg. l.tbl.
Skólablaðsins.
Stríð
Undarlegir eru menn
sem ráða fyrir þjóðum
Þeir berjast fyrir föðurland
eða fyrir hugsjón
og drepa okkur sem eigum
ekkert föðurland nema jörðina
einga hugsjón nema lifið
ÞAÐ SEM MÉR ÞYKIR athyglisvert,
en um leið neikvæðast, á nýafstaðinni
Skólaskáldavöku á Iþökulofti, er sú nýja
afturúr stefna, sem virðist sífellt byggj-
ast á því, að allt eigi að vera fyndnara
á kostnað þess, sem að baki liggur.
Þetta er vissulega góðra gjalda vert,
en hitt hlýtur að vera réttmæt krafa, að
eitthvað örlítið sé á bak við, frá hendi
höfundar.
Þórarinn Eldjárn játaði hreinskilnis-
lega \ upphafi sögu sinnar, að hún væri
það sem hún var. En svo var ekki um
alla. Það var heldur leiðinlegt að sjá
og heyra Pétur Gunnarsson me'o bezt
unnu og bezt meintu sögu kvöldsins, fara
út af laginu, vegna þess að hann fann
réttilega, að hann átti ekki heima \
"stemningunni", sem búið var að skapa
með ekki neinu.
Á kvöldi sem þessu hlýtur stemning-
in að vera það, sem mest er um vert.
Ef allir þeir, sem þarna flytja verk sin,
hafa \ huga, að gera ekkert á kostnað
hennar, þá ætti vart að vera hætta á
ferðum.
Einnig eiga menn að athuga að vera
vel undirbúnir og bera þá virðingu fyrir
kvöldi sem þessu, sem tilheyrir. Ekki
til dæmis að draga upp fimmkalla asamt
ljóðum sínum og böðla öllu á pontunni,
eins og henti Kristján Guðlaugsson.
Slíkt er ósköp litið snjallt.
Kvæði Guðsteins um Tröð var fyrir
neðan allar hellur.
FRÉTZT HEFUR, að leiknefnd hafi
tekið upp á því nýmæli að ætla ekki
norður með leikritið. Hlýtur þetta að
teljast furðuleg ráðstöfun. Vinnan, sem
þeir, er að Herranótt starfa, er svo
mikil, að norðurferðin er ekki nema
sjálfsagður hlutur og upplyfting fyrir þá.
Ef ástæðan er sú, að þetta állt se of
þungt \ vöfum, þá hefur verið farið af
stað með rangan hlut. Slikt á ekki að
eiga sér stað.
GAGNRÝNI á stjórn Framtfðarinnar
hefur verið talsverð að undanförnu, og
hún réttmæt með öllu. En - siðan hún upp-
hófst, hafa verið haldnir tveir málfundir,
og þeir báðir verið afbragð, og Frt. lii
sóma. - Hlutverk Framtúðarinnar er að
halda málfundi, og ef hún heldur svona á-
fram, fer gagnrýnin að verða óþörf.