Skólablaðið - 20.12.1966, Blaðsíða 25
B: Hefurðu nokkuð lesið annað en eitthvert
hrafl ur nutímabókmenntum? Veiztu
nokkuð annað en það, að Wilde var kyn-
villingur, Shakespeare Englendingur
og Ibsen var fæddur eftir Krist?
A: Var hann það, já? Nei nei eg viður-
kenni það vel að ég er ákaflega líítt
lesinn maður 1 bokmenntum fyrir 20.
öld og til dæmis þarna er mjög stórt
gat hjá mér.
B: Gerirðu mikið 1 því að lesa lítt kunna
útlenda höfunda sem engir aðrir Tslend-
ingar hafa lesið til þess að slá um þig?
A: Nei. Enjpeir sem halda að þeir geti
orðið skald á þvi að lesa geta auðvitað
alveg eins lesið eitthvað eftir höfunda
frá Austur-Tyrklandi eins og hvað annað.
B: Hvaða innlendum skáldum líkistu mest?
A: JTannesi Péturssyni og Þorsteini frá
Hamri.
B: Líkistu einhverjum útlendum skáldum?
A: Nei.
B: Hvort er það plús eða míhus?
A: Auðvitað er betra að líkjast góðum inn-
lendum skáldum en lélegum útlendum.
B: Ertu bez;tur skólaskálda?
A: Svo er mér sagt.
B: Ekkert meir?
A: Var þetta ekki stutt og gott hjá mér?
B: Hefurðu meira að segja en önnur skóla-
skáld?
A: Ég snarefast um það.
B: Ertu þeim hæfileikameiri?
A: Nei ég er ákaflega óöruggur.
B: Hversvegna ertu þá sagður beztur
skólaskájdda ?
A: Kannski er það af þvf að ég er grón-
astur þeirra sem nú eru 1 skólanum.
Hins vegar leiðist mér núna skálda-
þrasið. Það er svo mikið um sýndar-
mennsku. Eiginlega var miklu meira
gaman að þessu þegar ég var lftill og
feiminn drengur í* fjórða bekk og átti
mér fáa formælendur. Nú líitur allur
fjöldinn 1 skólanum á mann sem nafn
sem löngu er orðið viðurkennt og
yrki þvi aðeins eitthvað sem.ekki er
hægt að fetta fingur út í. Einmitt þess
vegna er ég steinhættur að taka mark á
öllu sem aðrir segja um ljóð míh 1
þessum skóla og treysti á sjálfan mig.
Ég hugsa jafnvel að þó ég vippaði mér
úr buxunum niður 1 Lækjargötu og
gengi til 'kukks þar á staðnum yrði það
afsakað sem nauðsynlegur faktor 1 míh-
um skáldskap. Og mér myndi lítt
tjóa að segja s.em satt væri að það
væri af dónaskap einum saman.
En Leó Löve færi illa út úr því, ef
hann kæmi svona fram.
B: Við Skarphéðinn Þórisson myndum
ekki afsaka þessa framkomu þina, svo
mikið er víst. En finnst þér þú ekki
vera ósjálfstæður maður, ef allar þíh-
ar gerðir eru afsakaðar af aðdáenda-
liði þíhu?
A: Ef út i hart fer, hrindi ég fólkinu í*
kukkið.
B: Ræðurðu við prósa?
A: Nei, og ég viðurkenni það fúslega að
Hungurvökuþátturinn minn var ekki
góður.
B: En hefurðu þá vald yfir ljóðformi?
A: Eitthvað er það að skýrast.
B: Hefurðu nokkurn tíma ort hefðbundið?
A: Eina vfsu :
Frh. á bls. 15 2.