SunnudagsMogginn - 13.02.2011, Blaðsíða 27

13. febrúar 2011 27
tengt. Það spurðist út og við vorum fengn-
ir til að spila hér og þar. En það var aldrei
planið að slá í gegn! Þetta vatt hins vegar
upp á sig og öllum þótti það mjög
skemmtilegt.“
Björn Valur segir það vissulega und-
arlegt að horfa á sjálfan sig á hvíta tjaldinu,
„á stóru tjaldi og í góðum mynd- og hljóð-
gæðum. Það er dálítið um liðið síðan byrj-
að var á myndinni en hún er góð yfirreið
yfir það sem við höfum gert og það var
mjög áhugvert að sjá þetta svona í sam-
fellu. Menn eru sammála um að við getum
verið dálítið roggnir með okkur! Yfir því
hvað við höfum gert til hliðar við að-
alstarfið, enda lítum við ekki á okkur sem
tónlistarmenn. Það er langur vegur frá því.
En svona verkefni þjappar mönnum sam-
an, gerir vinnustaðinn skemmtilegri og
lundina léttari.“
... svo byrjuðum við bara.“
Sævar Guðmundsson leikstjóri klippti
myndina og fingraför hans sjást á verkinu,
segir Ingvar. Er greinilega ánægður með
starf Akureyringsins.
Myndin var ein fimm ár í vinnslu. „Ég
hafði heyrt lag með hljómsveitinni og fékk
svo allt í einu þessa hugmynd, þar sem ég
sat á Kaffivagninum; að gera heimild-
armynd um hljómsveitina og sjómennsk-
una. Þá kviknaði á perunni, ég hringdi í
Björn Val og svo byrjuðum við bara!“ segir
Ingvar.
Björn Valur segir í myndinni að líklega
hafi meirihluti sjómanna aldrei ætlað sér
að ílendast í starfi. Margir ætli sér á sjóinn í
því skyni að vinna sér inn peninga til þess
að eignast hús og bíl og koma upp fjöl-
skyldu og snúa sér síðan að einhverju og
njóta samvista við fjölskyldu. „En svo er
ekki aftur snúið,“ segir hann.
Magnús Ólafsson segist hafa upplifað
myndina fyrst og fremst sem „heim-
ildamynd um sjómennsku, en auðvitað
kemur líka fram þetta sérstaka áhugamál
að vera í hljómsveit sem þvælist um landið
og spilar á ýmsum stöðum,“ segir hann við
blaðamann. „Ég byrjaði 18 ára á sjó en
hætti 25 ára. Þá var mig búið að langa að
gera eitthvað annað og endaði sem kennari
við Tónskóla Ólafsfjarðar og hafði kennt í
ein 18 ár þegar ég varð skólastjóri. Nú er ég
skólastjóri Tónskóla Fjallabyggðar,“ segir
Magnús við blaðamann, en skólastjórinn
útsetur tónlist hljómsveitarinnar, tekur
upp og framleiðir geisladiskana.
„Það er líka mjög sérstakt hvernig kom-
ið er inn á fjölskyldulíf sjómanna, bæði
hvernig þeim líður úti á sjó og þegar þeir
koma heim. Hvað börnunum finnst um líf
sjómanna og hvað pabbi þeirra er að gera,“
segir Magnús.
Alveg ekta
Magnús segir markhóp hljómsveitarinnar
fólk um og yfir fertugu. „Fólk kaupir disk-
inn af því að það á ættingja sem eru á sjó
eða tengjast sjónum og sala hefur gengið
vel. Fólk hefur gaman af tónlistinni en það
hefur örugglega sitt að segja að við hagn-
aðurinn af sölunni rennur til slysavarna-
skóla sjómanna.“
Magnús segist hafa spilað í mörgum
hljómsveitum „en Roðlaust og beinlaust er
sú skemmtilegasta. Þetta er alveg ekta, hér
er enginn í neinu gervi.“
Ingvar Þórisson segir góða stemningu
hafa verið í Tjarnarborg þegar myndin var
sýnd. „Það var vel mætt, fólk kom líka frá
Siglufirði og Dalvík og góður rómur var
gerður að myndinni. Stemningin var
öðruvísi hér en í Reykjavík; það var eins og
fólk væri meira á varðbergi hér en ég held
að allir hafi verið hæstánægðir og mikið
var klappað í lokin,“ sagði Ingvar. „Það er
mikilvægast af öllu fyrir mig að skynja að
fólk í Ólafsfirði sé sátt við myndina,“ segir
hann.
Ingvar Þórisson kvikmyndagerðarmaður.Nokkrir skipverjar í Tjarnarborg; Ingimar Viktorsson, Ragnar Björnsson, Jón Hjörtur Sigurðsson, Ottó Harðarson og Andri Viðar Víglundsson.
Félagarnir í Roðlausu og beinlausu syngja á sjómannalagahátíðinni í Paimpol á Bretaníuskaga í Frakklandi.
Hjónin Ríkharð Lúðvíksson skipverji og hljómsveitarmeðlimur og Aðalbjörg Ólafsdóttir
koma á kvikmyndasýningunu í Tjarnarborg með afabarnið Amöndu Marteinsdóttur.
’
Þegar við sömdum
fyrsta lagið á sínum
tíma grunaði engan
okkar hvers konar ævintýri
yrði úr þessu
Ljósmynd/Svavar Berg Magnússon
Ljósmynd/Svavar Berg Magnússon