SunnudagsMogginn - 16.10.2011, Blaðsíða 37

16. október 2011 37
Þ
að er kominn október og enn er
hitinn slíkur að tilhugsunin um að
gera eitthvað annað en að slappa
af er nánast óbærileg fyrir víking
af norðurslóðum. Heimamenn virðast aftur
á móti standa í þeirri
meiningu að Vetur
konungur sé á allra
næstu grösum og
skarta nú flestir síð-
buxum og lokuðum
skóm. Nú þegar er
búið að fjarlægja
sjoppur, sólhlífar og
bekki af ströndinni,
bráðum verður ver-
öndum veitingastað-
anna lokað og tónlist-
armennirnir sem glatt
hafa eyrað í allt sum-
ar hverfa af götunum.
Það er auðvelt að
verða ástfanginn af
Valenciu. Hér má
finna allra þjóða
kvikindi sem eiga það
flest sameiginlegt að
vilja ekki fara. Bretar
sem komu til að
kenna í eitt ár stukku strax á tilboð um að
framlengja í tvö. Ítali sem bjó hér tíma-
bundið fyrir 10 árum hefur alla tíð síðan
beðið eftir tækifæri til að koma aftur og er
núna búinn að opna bar í götunni minni.
Íslendingur sem lenti hér fyrir tilviljun er
staðráðinn í að finna vinnu og vera áfram
þrátt fyrir rúmlega 20% atvinnuleysi.
Enda hefur borgin margt til að bera. Hún
er nógu stór til að alltaf sé eitthvað um að
vera og nógu lítil til að vera vingjarnleg og
ekki skemma þröngar götur og fallegar,
gamlar byggingar fyrir. Sagan er svo
áþreifanleg að stundum finnst mér ég hafa
lent í tímavél. Turnar frá 15. öld, Torres de
Quart, varða einn innganginn að gamla
bænum, þaktir holum eftir fallbyssukúlur
sem dundu á þeim í Sjálfstæðisstríði Spán-
ar. Steinsnar frá þeim eru aðrir turnar,
Torres de Serranos, öllu íburðarmeiri með
alls konar gotneskum krúsídúllum. Þar
hefur margur óheiðarlegur aðalsmaðurinn
fengið að dúsa, því auk þess að vera aðal-
inngangurinn að borginni nýttust turn-
arnir sem heldrimannafangelsi í rúmar
þrjár aldir.
Valencia er líka græn borg og aldrei langt
í næsta garð. Farvegi Turia-árinnar sem
streymdi um borgina þangað til 1957, þegar
hún flæddi yfir bakka sína með hörmuleg-
um afleiðingum og var beint annað, hefur
nú verið breytt í 9 km langt og 200 metra
breitt útivistarsvæði með körfuboltavöll-
um, hjólabrettapöllum, skógi, gosbrunnum
og mandarínutrjám. Herlegheitin enda svo
í hinni framúrstefnulegu „Borg lista og vís-
inda“ sem býður meðal annars upp á
glæsilegt sædýrasafn, vísindasafn, tón-
leikahöll og arkitektúr sem er engu líkur.
Sunna Viðarsdóttir sunnav@gmail.com
Póstkort frá
Valencia
Sunna Viðarsdóttir
’
Það er
auðvelt
að
verða ást-
fanginn af
Valenciu.
sögur færandi ef ekki hefði verið ofan á
grautnum gulur pollur, sem við nánari
eftirgrennslan kom í ljós að var bráðið
smjör. Pur-Navolok-hótelið fær bestu
umsagnirnar, en þar er ódýrasta herbergið
líka þrefalt dýrara.
Fjöldi íbúa Arkangelsk er svipaður
íbúafjölda Íslands, í kringum 350 þúsund,
og borgin er á svipaðri breiddargráðu og
Reykjavík. Á vorin og haustin virðist
veðrið þar vera svipað og í Reykjavík, en
sveiflurnar eru mun meiri. Í janúar er að
meðaltali 10 stiga frost um miðjan dag, en
mesta frost sem mælst hefur er 45 stig. Í
júlí er meðalhitinn um miðjan dag hins
vegar í kringum 20 stig.
Það er fallegt að standa í Arkangelsk að kvöldlagi á gangstígnum við Norður-Dvínu og horfa yfir breitt og lygnt fljótið.
Dráttarbátur siglir upp eftir ánni með pramma í eftirdragi og í flæðarmálinu fer fram myndataka.
Víða má finna vitnisburð um gamla tíma.
Hér eru hamar og sigð á stöpli ljósastaurs.
Stytta til heiðurs sagnamanninum og rithöfundinum
Stepan Pisakov stendur við göngugötuna í Arkangelsk.
Gamalt timburhús við umferðargötu í Arkangelsk virðist ganga í bylgjum. Byggingarstíllinn er dæmigerður fyrir borgina.
Stór hluti bílaflotans í Arkangelsk er kominn til ára sinna,
þótt vissulega megi sjá nýrri bíla innanum.