Morgunblaðið - 25.09.2010, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. SEPTEMBER 2010
Sandra var einstök.
Fallega og fíngerða
stelpan kom mörgum á
óvart með rámu rödd-
inni sinni. Húmorinn var hennar að-
alsmerki. Við kynntumst í kringum
sex ára aldurinn og hún var fyndn-
asta stelpa sem ég hafði hitt. Sögurn-
ar og leikritin komu á færibandi og
við vinkonurnar veltumst um af
hlátri. Alveg frá því að hún var lítil
var hún stöðugt skapandi; hún teikn-
aði, málaði og orti. Sandra var gáfuð,
hæfileikarík og góð manneskja sem
háði mikla baráttu við erfiðan sjúk-
dóm. Sjúkdómurinn hafði að lokum
betur. Þó að leiðir okkar Söndru hafi
skilið fyrir mörgum árum þá átti hún
alltaf stað í hjarta mínu. Það var eng-
inn eins og hún og það mun enginn
verða eins og hún.
Ég sendi fjölskyldu Söndru mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Hjartans vinkona, hvíl í friði.
Auður Rán Þorgeirsdóttir.
Elsku hjartans Sandra okkar. Við
urðum fyrir miklu áfalli er við heyrð-
um að þú hefðir kvatt þennan heim
langt fyrir aldur fram. Ótal minning-
ar streyma í gegnum huga okkar.
Yndislegar minningar sem við mun-
um ávallt varðveita í hjörtum okkar.
Við áttum margar góðar stundir
saman, við gátum setið heilu kvöld-
stundirnar og talað og hlegið saman,
við munum eftir þér sem manneskju
með hárbeitta kímnigáfu og mikla
frásagnargáfu. Þetta var á þeim tíma
sem þú varst í MH og upp á þitt
besta. Við dáðumst að því hversu vel
þér gekk í Morfís-keppninni fyrir
hönd MH og við sáum að þarna lágu
þínir hæfileikar, ræðumennska og
rökræður. Þegar þú fékkst ástríðu
fyrir einhverju eins og ræðulist þá
gerðir þú það af svo miklum metnaði.
Þetta átti einnig almennt við það sem
þú hafðir áhuga á, að það gerðir þú
vel. Reyndar kynntumst við því líka
hversu hæfileikarík þú varst í mynd-
list enda hafðir þú það frá henni móð-
ur þinni. Þú hafðir ofsalega mikinn
áhuga á tónlist og góðum lagatextum
og þú varðir þínum stundum mikið í
að hlusta á og stúdera tónlist og raul-
aðir gjarnan með. Við munum eftir
þér sem mjög sterkum og marg-
brotnum persónuleika sem við stund-
um áttum erfitt með að skilja en þú
lést það ekkert trufla þig, heldur
naust þú samvista við okkur eins og
við nutum samvista við þig.
Þó að leiðir okkar hafi skilið, hugs-
uðum við ávallt til þín með hlýju og
von um að þú hefðir það sem allra
best. Við heyrðum þó af þér fréttir
sem voru miður góðar. Mikið hafði
gengið á í þínu lífi og þú þurftir að
mæta miklum erfiðleikum. Það er
sorglegt að hugsa til þess hversu
þungt er lagt á suma í þessu lífi, sér-
staklega þar sem þú hafðir svo margt
Sandra Ásgeirsdóttir
✝ Sandra Ásgeirs-dóttir fæddist í
Reykjavík 20. sept-
ember 1977. Hún lést
í Hátúni 10, Reykja-
vík, 11. september
2010.
Útför Söndru var
gerð frá Fossvogs-
kirkju 22. september
2010.
fram að færa.
Nú ertu komin á
betri stað, elsku vin-
kona, og erum við viss-
ar um að þú hafir fund-
ið frið í hjarta þínu.
Hlýja minningu um
þig munum við varð-
veita með okkur um
ókomna tíð.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig
dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson)
Vertu sæl að sinni, elsku vinkona.
Með söknuði og hlýju í hjarta,
þínar vinkonur,
Anna Álfheiður Brynjólfsdóttir
og Tinna Rúnarsdóttir.
Vorið 1995 var keppt til úrslita í
Mælsku- og rökræðukeppni fram-
haldsskólanna í stóra sal Háskóla-
bíós. MH-ingar tefldu fram þremur
stúlkum sem ræðumönnum en lið-
stjóri og þjálfari voru strákar. MH-
ingar höfðu unnið allar keppnir vetr-
arins og unnu einnig úrslitaviðureign-
ina. Með sigrinum var brotið blað í
sögu keppninnar því aldrei áður hafði
lið skipað einungis kvenkyns ræðu-
mönnum sigrað. Ein okkar var
Sandra Ásgeirsdóttir, einn allra
skemmtilegasti ræðumaður í sögu
Morfís. Hún sté iðulega í pontu leð-
urklædd frá toppi til táar, með keðjur
og göt í eyrum og nefi. Hún hafði sér-
staka, hása rödd, ræðustíllinn var ein-
stakur og rökvísin skotheld.
Þetta var góður vetur. Við vöktum
heilu og hálfu næturnar í Norður-
kjallara, skrifuðum og skeggrædd-
um, æfðum ræður á sal og reyndum
að láta sjá okkur í tímum þess á milli.
Sandra var hjartað í hópnum, með
stórt og stórskemmtilegt skap og
sterkar skoðanir. Dásamlegastur var
þó smitandi hláturinn. Á yfirborðinu
var hún reiður pönkari sem sýndi
ríkjandi viðmiðum mótþróa en okkur
sem unnum með henni fannst mest til
koma gáfna hennar og einlægni sem
var sparihliðin hennar, sú hlið sem
hún sneri að okkur. Hún elskaði Pink
Floyd, hataði strangar reglur um
mætingu og hristi hausinn yfir fólki
sem var of upptekið af praktískum
lausnum. Við kynntumst tilfinninga-
ríkum heimspekingi þennan vetur.
Sandra gat verið jákvæð og glaðlynd
eitt kvöldið á æfingu en viðkvæm og
einbeitingarlaus á þeirri næstu. Það
gat stundum verið snúið að góma rétt
augnablik, næga hugarró til að skrifa
ræður. En þegar það gerðist kom frá
henni magnaður texti þar sem skörp
hugsun og ímyndunarafl Söndru naut
sín. Pönkaður mótþróinn reyndist öfl-
ugt hreyfiafl. Sandra var leitandi, hún
spurði og vildi svör. Hún efaðist og
gagnrýndi. En hún var líka kvenna
kátust, eiturfyndin og hafði húmor
fyrir sjálfri sér. Á keppniskvöldi fór
Sandra í sína fínustu múnderingu;
sparileðurdressið, bomsur, buxur og
vesti. Keðjurnar tengdi hún á dásam-
lega flókinn hátt frá eyra yfir í auga-
brún og svo aftur yfir í nef. Á úrslita-
kvöldum var hún öguð og flugskörp.
Stappaði stálinu í okkur hin þegar
taugastríðið var í algleymingi. Og
þegar hún hóf upp sína sérstöku,
hásu rödd átti hún alltaf salinn.
Sandra sjarmeraði Morfísdómara,
áhorfendur og okkur í heilan vetur
með óvenju hlýjum, heimspekilegum
og beittum sögum. Hún lék sér að
andstæðunum sem róttækt útlitið og
klæðaburðurinn bauð upp á. Þegar
pönkarinn var kominn í pontu bræddi
hún salinn með töffaralegri mýkt.
Það mun enginn leika eftir henni,
hvorki fyrr né síðar. Söndru minn-
umst við með gleði og stolti yfir því að
hafa verið félagar hennar og þjálfarar
í ræðuliði MH veturinn 1994-1995.
Minningar um góðan liðsmann,
heillandi og gáfaða unga konu lifa að
eilífu. Aðstandendum Söndru send-
um við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Oddný Sturludóttir,
Hulda Björg Herjólfsdóttir
Skogland, Arinbjörn Ólafsson og
Sæmundur Norðfjörð.
Elsku Sandra okkar. Laugardag-
urinn 11. september 2010 mun seint
renna okkur úr minni en þá var
hringt seint að kvöldi og mér tjáð að
þú, elsku Sandra, værir farin frá okk-
ur. Það var eins og hjartað í mér hefði
hætt að slá í smástund því að mér brá
svo við þessi tíðindi. Þú, sem varst svo
ung, aðeins rúmlega þrítug. En
Sandra mín, þú lifðir hratt.
Ég man þegar ég kom suður í
keppnisferð og gisti hjá Gunnu syst-
ur. Þú varst aðeins þriggja ára og
þennan laugardagsmorgun, þegar ég
fór á fætur og var að undirbúa mig
fyrir keppni, varst þú inni í eldhúsi að
ná þér í brauð úr poka til að narta í.
Við fengum okkur góðan morgunverð
saman.
Þegar þú varst eldri varstu í karate
og hafðir gaman af því að fara á hest-
bak. Á unglingsárunum varstu í
ræðuliðinu í Fjölbraut í Breiðholti, ef
ég man rétt, og stóðst þig mjög vel
þar. Það var alltaf gaman að fá þig í
afmælis- og fermingarveislur og sjá
hvað þér þótti kökur góðar.
Elsku Sandra mín, það voru alltaf
bestu meðmælin frá þér. Fyrir
nokkrum árum sagði mamma þín
mér að þú værir að flytja til Dan-
merkur. Ég var ekki mjög hrifinn af
því en hún sagði mér að það hefði ekki
verið væri hægt að stoppa þig, þú
værir jú sjálfráða og hefðir tekið
þessa ákvörðun. Ég hafði áhyggjur af
því að þú værir kannski ekki í góðum
félagsskap þar.
Seinna komstu heim og það gladdi
mig að sjá þig vinna við ræstingar hjá
bróður mínum, honum Lalla. Hann
var svo ánægður að hafa þig í vinnu
því að þú varst harðdugleg og indæl
og gerðir allt svo vel.
Við Regína sendum fjölskyldu og
ástvinum þínum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Allt hið liðna er ljúft að geyma,
- láta sig í vöku dreyma.
Sólskinsdögum síst má gleyma,
- segðu engum manni hitt!
Vorið kemur heimur hlýnar,
hjartað mitt!
(Jóhannes úr Kötlum)
Guðmundur Örn Halldórsson
og Regína Jónsdóttir.
Síðasta vika hefur
einkennst af undarleg-
um tómleika og sorg
hefur í huga okkar. Það
fá því engin orð lýst
hvernig tilfinning það var að fá
fregnir af andláti Gunnu.
Gunna var tæplega fermd, þegar
vinahópurinn fór að myndast og
strax mynduðust sterk og góð tengsl
á milli okkar. Það var mikið brallað
og mikið hlegið… Við tókum hraust-
lega á því að rúnta hring eftir hring
um miðbæ Akureyrar og oftar en
ekki með kassettutækið í botni og
sungum með…
Svo man ég eftir sumarbústaða-
ferðunum vinahópsins hingað og
þangað um nágrenni Akureyrar, þær
ferðir gleymast aldrei... spilerí og
draugasögurnar, sem við gátum
hlegið endalaust að …eftirá! Þú
varst prakkari og elskaðir að fíflast
og gera grín að eða með félögunum,
þú varst alltaf til.
Um 17-18 ára aldur tókst þú mót-
orhjólaprófið, og eitt sinn vorum við
á leið á landsmót Snigla dágóður
hópur, fórum af stað í hringferð úr
Reykjavík, vorum komin á Egils-
staði, þá hringdir þú sagðist vera á
Bakkafirði og þú ætlaðir að rúlla til
okkar yfir Hellisheiði eystri og vera
samferða okkur á landsmót á Ketilás.
Svo leið tíminn og var okkur pínu far-
ið að lengja eftir þér en loksins skil-
aðir þú þér… gjörsamlega að farast í
hendinni eftir að þú dast á hjólinu og
braust á þér höndina. Þú hættir ekki,
né náðir í hjálp… þú bara reddaðir
þér, náðir að koma hjólinu aftur á
dekkin og hélst áfram og mættir til
okkar… þetta lýsir þér vel hvernig
þú hélst alltaf áfram þó blési á móti.
Fullorðin manneskja var að mót-
ast, sem lét drauma sína og þrár ræt-
ast í námi, starfi og leik, góð og falleg
manneskja sem hreif alla með sér.
Þrátt fyrir veikindin í öll þessi ár og
margar innlagnir á spítala og út-
skriftir þá hélstu alltaf áfram í áttina
að markmiðum þínum og stundaðir
Gunnhildur
Júlíusdóttir
✝ Gunnhildur Júl-íusdóttir fæddist á
Akureyri 3. desember
1979. Hún lést á heim-
ili sínu þann 14. sept-
ember 2010.
Útför Gunnhildar
fór fram frá Graf-
arvogskirkju 23. sept-
ember 2010.
tónlistarnámið af
miklu kappi sem og
sönginn og hann eig-
um við eftir og getum
hlustað á rödd þína
hljóma áfram.
Ég hitti þig og
Christian, drenginn
ykkar, á Dalvík síðast
á fiskidaginn, þá gáf-
um við okkur smá
tíma í hitting og
spjall, áður en þú
þurftir að rjúka og
halda uppi fjöri og
gleði á pöbbnum um
kvöldið…
Ég er svo glöð í hjarta mínu að
okkur tókst að koma þessum hitting
á þó hann hafi verið stuttur, þetta var
ein af stundunum okkar.
Það verður erfitt að venjast þess-
ari nýju mynd sem lífið hefur tekið á
sig eftir fráfall þitt.
Þrátt fyrir mikla sorg get ég ekki
annað en brosað í gegnum tárin og
hugsað um hvað ég er heppin að hafa
kynnst þér og verið hluti af þínu lífi í
tæpa tvo áratugi, og engu máli skipti
hvað leið langt á milli símatala eða
hittings, það var alltaf eins og við
hefðum heyrst eða hist í gær.
Elsku Gunna eða Gönnsó (eins ég
kallaði þig oft), vonandi ertu komin á
betri stað, laus við alla verki og
óþægindi og líður vel.
Þú býrð í hjarta mínu með góðum
og skemmtilegum minningum, sem
munu aldrei gleymast.
Dalla, Christian, foreldrum henn-
ar og fjölskyldunni færum við okkar
dýpstu samúð og megi æðri máttur
styrkja ykkur í sorginni.
Hvíl í friði, elsku vinkona mín,
Jóhanna (Jóka) og Smári.
Meira: mbl.is/minningar
MOSAIK Hamarshöfða 4 - 110 Reykjavík
sími 587 1960 - www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Vönduð vinna og frágangur
Yfir 40 ára reynsla
Sendum myndalista
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts okkar ástkæru
föðursystur,
JÓNU STEINBERGSDÓTTUR,
Hríseyjargötu 9,
Akureyri.
Heimahlynningunni á Akureyri þökkum við einstaka
alúð.
Steinberg Ríkarðsson,
Hildur Ríkarðsdóttir,
Heimir Ríkarðsson,
Reynir Ríkarðsson
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir og kveðjur til þeirra sem sýndu
okkur hlýhug og samúð við andlát móður okkar,
ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR L. KRISTJÁNSDÓTTUR,
Skála,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks H1 á Hrafnistu í
Reykjavík.
Unnur V. Duck,
Elísabet Stefánsdóttir, Kristján Jóhannsson,
Kristjana Stefánsdóttir, Guðmundur Þorkelsson,
Anna Stefánsdóttir, Reynir Hólm Jónsson,
barnabörn og langömmubörn.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar