Morgunblaðið - 01.12.2010, Síða 32

32 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. DESEMBER 2010
Harry Potter, Hermione
Granger, Ron Weasley og
Voldemort eru komin aftur
í magnaðasta ævintýri
allra tíma
BESTA SKEMMTUNIN
HARRY POTTER kl. 5 - 6:30 - 7 - 8 - 10 10 RED kl. 8 - 10:20 12
HARRY POTTER kl. 5 - 8 VIP ÓRÓI kl. 10 10
DUE DATE kl. 5:50 - 8 - 10:20 10 FURRY VENGEANCE kl. 5:50 L
/ ÁLFABAKKA
HARRY POTTER kl. 5 - 6 - 8 - 9 - 10:10 10 GNARR kl. 5:40 L
DUE DATE kl. 5:50 - 8 - 10:20 10 RED kl. 8 12
/ EGILSHÖLL
SÝND Í ÁLFABAKKA, EGILSHÖLL, KRINGLUNNI, AKUREYRI, KEFLAVÍK OG SELFOSSI
HHHH
- BOXOFFICE MAGAZINE
HHHH
- Time Out New York
„IT’S THE BEST FILM IN
THE SERIES.“
- ORLANDO SENTINEL
HHHH
„ÞETTA ER KLASSÍK
VORRA TÍMA.“
- Ó.H.T. – RÁS 2
HHHH
Aðsóknarmesta
myndin á Íslandi í dag
SÝND Í KRINGLUNNI
„EXCELLENT.
A ZEITGEIST FILM.“
- RICHARD CORLISS, TIMES
„SHARP, TIMELY
AND VERY FUNNY.“
- KAREN DURBIN, ELLE
AF LEIKARA
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Hinn mikli gleðigjafi LeslieNielsen er allur. Nielsenvar kanadískur leikari,
þekktastur fyrir óborganlegan leik
sinn í kjánagrínmyndum á borð við
hina sígildu Airplane! og Naked
Gun (titill hinnar síðarnefndu fékk
hina eftirminnilegu þýðingu Beint á
ská á sínum tíma).
Nielsen var einn þeirra gam-
anleikara sem þurfa varla að gera
nokkurn skapaðan hlut til að fá
áhorfandanna til að hlæja sig mátt-
lausan en í þann flokk fellur m.a.
breski gamanleikarinn John
Cleese. Oftar en ekki var svipurinn
á Nielsen þannig að engu líkara var
en hann væri gjörsamlega búinn að
gleyma textanum eða á leiðinni í
pottinn hjá mannætuættbálki. Þá
brást hann við bráðfyndnum uppá-
komum með grafalvarlegum svip,
sem gerði uppákomurnar mun
fyndnari en þær annars hefðu orð-
ið. Nielsen lék oft á tíðum persónur
sem leysa þurftu flókin mál og voru
gjörsamlega ófærar um það en
tókst það engu að síður, fyrir al-
gjöra heppni eða tilviljun. Ein þess-
ara persóna var leynilögreglumað-
urinn Frank Drebin sem birtist
upphaflega í gamanþáttunum Po-
lice Squad! árið 1982 en þættirnir
voru háðsádeila á dramatíska lög-
regluþætti. Hlutverk Drebin var
skrifað sérstaklega með Nielsen í
huga en að þáttunum stóð þríeykið
Zucker/Abrahams/Zucker sem á
marga snilldargrínmyndina að
baki, m.a. Kentucky Fried Movie,
Top Secret!, Airplane! og Naked
Gun.
  
Þó svo Nielsen sé öðru fremurminnst fyrir grínleik átti hann
langan feril að baki í margs konar
kvikmyndum og sjónvarpsþáttum.
Það var þó ekki fyrr en hann lék
óútreiknanlegan lækni um borð í
hrapandi flugvél í Airplane! árið
1980 að frægðarsól hans tók að
rísa. Hinn þekkti kvikmyndarýnir
Roger Ebert sagði m.a. um frammi-
stöðu hans í þeirri mynd að hann
væri „Olivier skopstælinganna“,
vísaði þar í stórleikarann Laurence
Olivier. Það er við hæfi að enda
þessa minningargrein á vel á góð-
kunnum frasa úr Airplane! Nielsen
er spurður: „Surely you can’t be
serious?“ og hann svarar eft-
irminnilega: „I am serious. And
don’t call me Shirley.“ Þessi brand-
ari verður ekki þýddur á íslensku
þannig að hann skili sér til fulls.
Ekki kalla hann Shirley!
» Oftar en ekki varsvipurinn á Nielsen
þannig að engu líkara
var en hann væri gjör-
samlega búinn að
gleyma textanum eða á
leiðinni í pottinn hjá
mannætuættbálki.
Óborganlegur Nielsen í hlutverki Franks Drebin í Naked gun.
Söngvaskáldið
Svavar Knútur hef-
ur á undanförnum
árum flutt gamlar,
íslenskar voðir
(þýðing hans á
enska orðinu „co-
ver“, þ.e. tökulagi) á tónleikum, auk
eigin laga. Lög þessi segir hann hafa
haft djúp áhrif á sig, snert sig í líf-
inu. Þessar voðir ákvað hann að gefa
út á plötu, fremja voðaverk, eins og
hann orðar það, og hér er sú plata
komin, upptökur af tvennum stofu-
tónleikum sem hann hélt í október
sl. Plötuna tileinkar hann ömmum
sínum og titill hennar er ástríkur og
einfaldur: Amma. Þetta er virkilega
falleg plata hjá Svavari og greinilegt
að lögin eru flutt af innlifun. Há rödd
Svavars nýtur sín vel og flutningur
hans á „Draumalandinu“ er hreinn
unaður með bakröddum ungmeyja
úr kórnum Karítur Íslands. Einfald-
leikinn er í fyrirrúmi á þessari plötu
og hann hittir beint í mark.
Svavar Knútur – Amma
bbbbm
Fagurt
voðaverk
Helgi Snær Sigurðsson
Kalt úti, kertaljós
inni, kakó, koníak,
kósíheit, kelerí og
Kalli. Tónlistarmað-
urinn Karl Henry (úr
Tenderfoot) hefur
sent frá sér sína aðra
sólóplötu, Last Train Home. Upptökur
fóru fram í Nashville og með Kalla spila
þekktir menn t.d Bob Moore sem lék
m.a. með Prestley í ellefu ár, úhú! Það
er auðheyrt að reynsluboltar koma að
plötunni því hún er einstaklega vel unn-
in og hljómurinn svolítið útlenskur, ef
svo má segja. Það eru kántríáhrif en
það þarf ekkert að hlusta á plötuna með
kúrekahatt.
Fyrsta lagið, „Nothing at All“, er í
myndinni Óróa og hefur verið nokkuð
spilað. Titillagið „Last Train Home“ er
afskaplega huggulegt eins og öll platan.
Lagasmíðarnar eru lágstemmdar, fal-
legar, tregafullar.
Ég fíla þennan disk, hann inniheldur
fullkomna bakgrunnstónlist fyrir
skammdegislífið. Kalli er næsti James
Blunt, bara betri.
Kalli og
kósíheitin
Kalli – Last Train Home bbbbn
Ingveldur Geirsdóttir
Þó starfsferill
Skúla Sverrissonar
sé að mestu erlend-
is og hafi verið und-
anfarin ár hefur
hann verið iðinn við
að vinna með íslenskum listamönn-
um. Dæmi um það var platan Sería
sem kom út fyrir fjórum árum og
svo eins Sería II, sem kom út um
daginn. Ekki er Skúli þó bara að
vinna með íslenskum listamönnum
á skífunni, því við sögu koma er-
lendir spunalistamenn, þeirra
þekktastur líklega lágfiðluleikarinn
Eyvind Kang. Annars er hljóðfæra-
leikur í höndum Skúla, Davíð Þórs
Jónssonar, Hildar Guðnadóttur og
Óskars Guðjónssonar en þær Krist-
ín Anna og Ólöf Arnalds leggja til
raddir.
Í dómi um Seríu hina fyrri lét
gagnrýnandi svo um mælt að erfitt
eða ógerningur væri að lýsa tónlist-
inni og það er ekki síður snúið á
Seríu II; hún er tilraunakennd en
þó ekkert torf, rennur vel í bak-
grunni, en stenst alla nánari
hlustun.
Hápunktur þessarar plötu að
mínu viti er „Móðir“, sem hefst á
gítarfléttu Skúla og syngjandi lág-
fiðlu Eyvinds, tregafullur hljómur,
en þó engin sorg, sem klarín-
ettleikur Athonys Burrs og hnéf-
iðluleikur Hildar gæða frekara lífi
og fegurð. Frábær flétta. „The Arr-
angement“ er svo önnur hlið á sama
peningi, heldur snarpari stígandi.
Eins og getið er þá er tónlistin
tilraunakennd. Tilraunirnar eru þó
ekki allar á yfirborðinu; eins og get-
ið er gerir tónlistin ekki kröfu um
að á hana sé hlustað, hún getur sem
best hljómað í bakgrunni, en eftir
því sem hún fær að hljóma þar oftar
er erfiðara að líta framhjá henni,
hún smýgur inn í kollinn á manni,
stingur sér inn á milli hugsana og
lætur mann ekki í friði.
Tilraunakennd fegurð
Skúli Sverrisson - Sería II
bbbbn
Árni Matthíasson
Morgunblaðið/Kristinn
Að lokinni upptökulotu Seríu II hélt Skúli tónleika í Þjóðmenningarhúsinu.
Íslenskir plötudómar