Morgunblaðið - 18.12.2010, Síða 54

54 DAGBÓK
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. DESEMBER 2010
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
MÉR ER SAMA
HVERSU LATUR ÞÚ
ERT GRETTIR
ÉG TEK ÞÉR EINS
OG ÞÚ ERT
GETURÐU TEKIÐ MÉR EINS OG
ÉG ER AÐEINS LENGRA TIL VINSTRI,
ÞÚ ERT FYRIR SJÓNVARPINU
EF ÉG
HELD ÞEIM Í
EINA LOTU Í
VIÐBÓT ÞÁ
VINNUM VIÐ
ÞEIR EIGA EFTIR AÐ ÞURFA
AÐ TAKA Á HONUM STÓRA
SÍNUM TIL AÐ SIGRA OKKUR!
ÞEIR ERU AÐ
TAKA Á HONUM
STÓRA SÍNUM
HÉÐAN Í FRÁ MUN
ENGINN YKKAR SJÁ ÁSTÆÐU
TIL AÐ KVARTA YFIR NEINU
SEM ÉG GERI, SEM KONUNGUR
ÞESSA LANDS!
ÉG
FJÁRFESTI Í
FALLÖXI!
HVAÐ KEMUR TIL?
ERT ÞÚ
SKYGGN?
HVORT
ÉG ÉR!
ÉG HEF GETAÐ
SÉÐ FRAM-
TÍÐINA SÍÐAN
ÉG VAR
HVOLPUR
KEYPTIR ÞÚ EKKI
HLUTABRÉF Í
LANDSBANKANUM
Á SÍNUM TÍMA?
HVAÐ
KEMUR ÞAÐ
MÁLINU
VIÐ?
MEGUM
VIÐ HORFA
Á SJÓN-
VARPIÐ?
ÞIÐ
ÆTTUÐ
FREKAR AÐ
HJÁLPA PABBA
YKKAR MEÐ
GARÐINN
EN VIÐ VORUM
AÐ KOMA HEIM ÚR
SKÓLANUM OG VIÐ
ERUM ÞREYTT
HVAÐ
MEÐ ÞAÐ?
PABBI YKKAR
VAR Í VINNUNNI Í
ALLAN DAG EN HANN
ER SAMT AÐ STRITA
ÚTI Í GARÐI
ZZZ...
VANDRÆÐI
VIRÐAST ELTA ÞIG Á
RÖNDUM HVERT SEM
ÞÚ FERÐ
EKKI
Í ÞETTA
SKIPTI
KALLA Á ALLA BÍLA,
DR. OCTOPUS ER AÐ RÆNA
BANKANN VIÐ LEXINGTON
OG...
„EKKI Í ÞETTA SKIPTI”?
Auðvitað er
eðlilegt að ég
borgi fyrir þetta
Loksins fengum við
landsbyggðar-
„pakkið“ að taka
þátt í „góðærinu“, að
vísu eftir að hrunið
varð. Sem sagt, við
skulum fá að borga
fyrir það og þannig
fáum við að vera
hluti af heildinni sem
tók þátt í góðærinu,
frábært ekki satt?
Ég er heldur betur
sáttur með það
(kaldhæðni) að nú
skuli skera niður og þá mest á
landsbyggðinni, enda ekki nema
sjálfsagt að við tökum þátt í að
greiða fyrir þessa endalausu gleði
og hamingju sem hópur fólks fékk
að njóta, þó svo að við hefðum
ekki fengið að njóta hennar eins
mikið. En bíddu, vorum við ekki
oft að „væla“ um það að við vildum
verða þátttakendur í þessu?
Kannski er það okkur að kenna,
við hefðum átt að vera duglegri við
að taka lán og skuldbinda okkur
bönkum og sparisjóðum umfram
efni okkar eins og
tíðkaðist hjá stórum
hópi fólks á „góðæris-
tímanum“? Undirrit-
aður getur t.d. tekið
það á sig að hafa ekki
keypt nóg á þessum
tíma, enda á ég nán-
ast sömu hluti og þá,
nema það hefur held-
ur betur borist glaðn-
ingur frá yfirstjórn-
inni. Ég skal sko fá
að borga meira en áð-
ur í formi skatta og
þjónustuskerðingar
til að taka nú þátt í
að byggja upp „nýja
Ísland“.
Mér er nóg boðið, af hverju á ég
að gjalda fyrir það að hópur fólks
ákvað að fara á eyðslufyllerí? Er
það sanngjarnt? Er eðlilegt að
fólkið sem fékk ekki að njóta þess
gríðarlega „góðæris“ sem tröllreið
stórum hópi fólks skuli nú þegar
allt er hrunið þurfa að greiða fyrir
allt?
Ragnar Stefán
Rögnvaldsson.
Ást er…
… tileinkun.
Við til-
einkum
hvoru
öðru líf
okkar
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Í Grágás, lögbók hins forna þjóð-veldis, segir: „Ef maður yrkir
hálfa vísu um mann, þá er löstur
er í eða háðung, og varðar það
skóggang.“ Er ástæðan til svo
harðrar refsingar sú, sem Har-
aldur harðráði benti á: „Er verri
einn kviðlingur, ef munaður verð-
ur eftir, en lítil fémúta, um dýran
mann kveðinn.“ Menn muna
skammavísur.
Margar slíkar vísur hafa einmitt
lifað á vörum þjóðarinnar. Ekki er
þó alltaf vitað, um hverja þær eru
ortar. Hjálmar Jónsson í Bólu
orti:
Dó þar einn úr drengja flokk,
dagsverk hafði unnið,
lengi á sálar svikinn rokk
syndatogann spunnið.
Þetta mun ort um Sigurð hrepp-
stjóra Jónsson í Krossanesi í Vall-
hólma. Stendur það handskrifað í
einu eintaki Þjóðarbókhlöðunnar
af kvæðabók Hjálmars, sem
Hannes Hafstein gaf út 1888, og
er það eintak úr bókum Finns
Jónssonar prófessors.
Önnur skammavísa Hjálmars er
alkunn:
Þarna liggur letragrér,
lýðir engir sýta.
Komi nú allir hrafnar hér
hans á leiði að skíta.
En þessi vísa var ort í gamni
við séra Jón Benediktsson í Goð-
dölum, sem kippti sér ekki upp við
hana.
Mér leikur hins vegar forvitni á
að vita, um hvern Sigurður J.
Gíslason frá Skarðsá orti þessa
vísu:
Öll hans loforð eru svik,
allt hans tal er þvaður.
Honum þykir hægra um vik
að heita en vera maður.
Ef einhverjir lesendur vita
þetta, þá mættu þeir gjarnan
senda mér línu (tölvuskeyti).
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegn-
ar.
Hannes H. Gissurarson
hannesgi@hi.is
Íslenskar skammavísur
Karlinn á Laugaveginum varóvenju pólitískur í gær. Hann
hafði enga samúð með Steingrími
út af fjárlögunum:
Það er sagt á hverju horni hér
í bænum
að vont sé að treysta vinstri
grænum.
Síðan vék hann talinu að Lilju
Mósesdóttur, sem honum hefur
legið gott orð til upp á síðkastið,
og skipti yfir í limru. – „Þetta er
eins og að fara úr dúr yfir í moll á
eftir afhendingunni,“ sagði hann,
„enda er gangurinn misjafn hjá
vinstri grænum“:
Sagði Lilja, svo ljúf milli dúra:
„Línan er hengingarsnúra:
Að afvegaleiðast
(ég vil undan því beiðast)
innan við valdsins múra.“
Og svo fór karlinn út í aðra
sálma, þótti skrítið að sjónvarpið
skyldi alltaf tala um „sjálfan borg-
arstjórann“. – „Sjálfur borg-
arstjórinn,“ sagði hann, „heyrði
tréið segja við sjálfan borgarstjór-
ann: „Hér er ég.““ Karlinn var
svolítið hugsandi út af þessu öllu
saman og tautaði eins og úti á
þekju:
Tréið hitti herra Gnarr
í Heiðmörk þar sem bjó það.
Síðan ekki ber sitt barr,
borgarstjórinn hjó það.
Og nú léttist brúnin á karlinum,
hann kvaddi í skyndingu og hrað-
aði sér upp Frakkastíginn svo
segjandi:
Mig alls engar áhyggjur þjaka..
því uppfrá er nýbökuð kaka
og snúður og kleina;
mín einasta eina
kerling er komin til baka.
Böðvar Guðlaugsson orti:
Pólitískt nöldur, nag og jag
nálega upp á sérhvern dag
nánast tilgreint hvern nýtan mann
nálega gjörir vitlausan.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Tréið hitti herra Gnarr