Morgunblaðið - 16.04.2011, Qupperneq 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. APRÍL 2011
✝ Freyr BaldvinSigurðsson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 12.
ágúst 1943. Hann
lést á heimili sínu
Fossvegi 19, Siglu-
firði 8. apríl 2011.
Foreldrar hans
voru Sigurður Sig-
fússon og Helga
Baldvinsdóttir. Hálf-
systkini Freys voru
sex.
Freyr kvæntist 30. desember
1971 Steinunni Jónsdóttur, f. 22.1.
1943, börn þeirra eru: 1) Helga, f.
21.3. 1963, gift Gunnlaugi Odds-
syni, f. 15.5. 1962, þeirra börn eru:
Bjarkey Rut, f. 19.12. 1981, Freyr
laug Orra.
Fyrstu árin ólst Freyr upp á
Sauðárkróki, en eftir að for-
eldrar hans skildu fluttist hann
með móður sinni til Siglufjarðar,
þá sex ára, og átti heima þar alla
tíð síðan. Freyr lærði rafvirkjun
og í nóvember 1972 stofnaði hann
fyrirtækið Rafbæ ásamt tveimur
vinnufélögum sínum og voru þeir
með rafmagnsverkstæði og versl-
un þar til fyrir þremur árum er
þeir hættu rekstrinum. Freyr var
góður knattspyrnumaður og var
lengi fyrirliði KS og síðan þjálf-
ari. Hann vann mikið að íþrótta-
málum, félagsmálum og bæj-
armálum og gegndi fjölmörgum
trúnaðarstörfum fyrir íþrótta-
félög, félagasamtök og Fram-
sóknarflokkinn. Freyr var glað-
vær og greiðvikinn og nutu börn
og barnabörn hans ekki síst og
óspart góðs af því.
Útför hans fer fram frá Siglu-
fjarðarkirkju í dag, 16. apríl
2011, og hefst athöfnin kl. 14.
Steinar, f. 8.1. 1984,
Birkir Fannar, f.
27.8. 1988, og Sigþór
Andri. f. 12.7. 1994.
2) Sigurður, f. 26.5.
1965, kvæntur Jór-
unni Valdimars-
dóttur, f. 14.8. 1964,
þeirra börn eru: Ás-
geir, f. 27.6. 1986,
Arndís, f. 28.4. 1988,
og Sigurður, f. 21.6.
1993. 3) Katrín, f.
7.1. 1977, gift Heimi Birgissyni, f.
20.5. 1976, þeirra börn eru: Rakel
Rut, f. 27.12. 1998, Birna Björk, f.
19.12. 2003, Steinunn Svanhildur,
f. 28.2. 2005, og Birgir Bragi, f.
25.11. 2008. Freyr átti tvö barna-
barnabörn, Jón Grétar og Gunn-
Ást mína alltaf munt eiga þó að
þú sért horfinn mér
ljúfsár minning verður ávallt helg-
uð þér.
Ætlað var þér ekki að mega lifa
lengur – því er verr
þú munt alltaf eiga líf í hjarta
mér.
Líf mitt sem var hluti af þínu
gegnum hamingju og strit
er nú tómlegt vinur misst það
hefur lit.
Það er sorg í hjarta mínu eins og
dofið allt mitt vit
meðan einmana í rökkrinu ég sit.
Ótal margt við gerðum saman,
áttum hamingju og ást
tíminn leið við glaum og gaman
uns að lokum heilsan brást.
Þegar stríðið var á enda tóma-
rúmið um sig bjó
öllum ætlað er að lenda á floti í
lífsins ólgusjó.
Eftir sit ég harmi slegin og minn
hugur dapur er
fögur minning verður ávallt helg-
uð þér.
Nú er sál þín hinum megin þó er
sama hvernig fer
þú munt alltaf eiga stað í hjarta
mér.
(Þorsteinn Eggertsson)
Hvíldu í friði, ástin mín, þín
elskandi eiginkona,
Steinunn.
Elsku pabbi, ég get ekki trú-
að því að þú sért farinn. Allt í
einu stöndum við fjölskyldan
frammi fyrir þeirri staðreynd að
þú ert horfinn á braut. Eftir
sitjum við ringluð, dofin, sár og
uppfull af spurningum. Af
hverju? Hvað gerðist? Spurn-
ingar sem engin svör fást við.
Ég sit hér og læt hugann
reika til æskuáranna. Það eru
svo margar yndislegar minning-
ar. Þar má nefna sunnudags-
rúntana okkar. Við byrjuðum á
að skoða bæinn en enduðum
alltaf á bensínstöðinni þar sem
ég gat platað út úr þér pylsu, en
alltaf með því skilyrði að
mamma fengi ekkert að vita.
Þorláksmessa er önnur hefð
sem við áttum okkur. Eftir að
Helga systir flutti og ég stækk-
aði fékk ég þann heiður að fara
með þér í búðina til Önnu Láru
til að finna jólagjöfina handa
mömmu. Ég var svo stolt. Önn-
ur minning tengd jólunum er
dagatalasalan, að fá að fara með
þér að selja dagatöl var það
besta sem lítil jólastelpa gat
hugsað sér. Þér tókst alltaf að
láta mér finnast eins og ég væri
einstök. Þegar ég varð eldri
kom strax í ljós hver réði.
Mamma var kannski búin að ríf-
ast og skammast í unglingnum
en það þurfti ekki nema eitt
augnatillit frá þér og málið var
afgreitt. Og það var ekki bara
ég sem bar þessa miklu virðingu
fyrir þér. Hana sá ég líka þegar
ég stóð á hliðarlínunni á fót-
boltaleikjum hjá KS þegar þú
varst þjálfari. Leikmenn virtu
þig og þeir keyrðu sig út til að
sanna sig. Eitt man ég sérstak-
lega. KS var að spila á mal-
arvellinum og var undir í hálf-
leik, að mig minnir vel undir. Ég
man að ég horfði á þig við vara-
mannaskýlið, sá svipinn á þér og
dauðvorkenndi liðinu að þurfa að
fara með þér í hálfleik. En viti
menn, KS-ingar komu, sáu og
sigruðu í seinni hálfleik. Oft hef
ég hugsað að ég vildi að ég hefði
verið fluga á vegg og heyrt hvað
þú sagðir við þá.
Í seinni tíð varst þú mér
óþrjótandi viskubrunnur í því
sem ég tók mér fyrir hendur. Í
pólitíkinni kenndirðu mér þá list
að tala skýrt, hnitmiðað og
sleppa öllu bulli, jafnframt að
tala aðeins ef ég hefði eitthvað
að segja því að það að sitja og
hlusta var oft það sem gaf best.
Þegar börnin okkar Heimis
fæddust kom í ljós að þú varst
jafnyndislegur afi og þú varst
pabbi. Afi Freyr var alltaf svo
skemmtilegur segja börnin mín
þegar við tölum um þig. Þú hafð-
ir svo mikinn áhuga á barna-
börnunum þínum, varst alltaf að
spyrja um hvað þau væru að
gera og stríða þeim þegar þau
hittu þig. Þú ert sá besti pabbi
sem hugsast getur. Þú varst allt-
af til staðar, tilbúinn að hlusta,
veita ráð og koma með ábend-
ingar. Ég á eftir að sakna þess
að heyra þig ekki flauta eða
raula lagleysurnar þínar. Hver
veit, kannski á ég eftir að ganga
um flautandi og raulandi áður en
langt um líður. Það eru ekki til
nógu sterk orð til að lýsa tilfinn-
ingum mínum til þín. Ég á eftir
að sakna þín svo sárt og leita
ráða hjá þér þótt ég viti að það
verði fátt um svör. Við söknum
þín sárt.
Katrín og Heimir.
Elsku pabbi. Aldrei, aldrei
hefði okkur dottið í hug að hann
pabbi, þessi hrausti maður, færi
svona fljótt, hann sem alltaf
hafði svo gaman af útivist og
íþróttum, fótbolta, blaki, skokki
og að ganga á fjöll. Hann var
nýbúinn að fara í aðgerð sem
gekk vel og allt leit svo vel út,
hann ætlaði að fara í öllu eftir
því sem læknarnir sögðu og ná
upp þreki svo að hann og
mamma gætu farið í sína heitt-
elskuðu sveit þar sem hann
hafði svo gaman af því að fylgj-
ast með fuglunum og svo átti
að huga að trjánum og setja
niður fleiri tré og kartöflur.
Pabba fannst gaman að sitja úti
í kvöldsólinni og kallaði oft á
okkur út til að horfa á sól-
arlagið og hlusta á fuglana og
sagðist ekki þurfa neina aðra
tónlist. Á veturna stillti hann
sólstólnum við suðurgluggann,
lá þar með bók í hendi, leit
annað slagið upp úr bókinni yf-
ir móana sína og sagðist vera
að bíða eftir sólinni. Hann hafði
óskaplega gaman af því þegar
við systkinin vorum öll sam-
ankomin í sveitinni og vorum
að elda, þá kom hann og kíkti
yfir öxlina á okkur og spurði
hvað í ósköpunum við værum
að elda, en svo borðaði hann
það með bestu lyst.
Pabbi fór oft að skokka í
sveitinni og hafði mjög gaman
af því þegar nágrannarnir fóru
að heilsa þessum skrítna manni
sem datt í hug að vera hlaup-
andi um alla sveit. Á þessum
hlaupum sínum var hann oftast
með útvarp í eyrunum, hlustaði
á útvarpsmessuna á sunnudög-
um, annars ýmsa þætti sem
hann ræddi svo um þegar hann
kom inn aftur. Hann pabbi
hugsaði vel um fjölskylduna
sína, alltaf spurði hann eftir
barnabörnunum og hvernig
gengi á sjónum. Eftir að við
byrjuðum verslunarrekstur átti
hann ótal góð ráð handa okkur,
þar sem hann var búinn að
standa í svona rekstri lengi.
Þegar pabbi seldi Rafbæ fór
hann að vinna við að koma upp
fiskvinnslu hjá Gunna, vann svo
við fiskvinnsluna, því það átti
ekki við hann að sitja auðum
höndum. Þarna naut hann sín
vel, grínaðist við starfsfólkið,
alltaf glaður og kátur. Þannig
viljum við muna hann pabba,
glaðan og kátan, tilbúinn í smá-
stríðni og spjall en alltaf til
staðar.
Elsku pabbi við söknum þín
sárt, hvíldu í friði.
Helga og Gunnlaugur.
Knattspyrna var honum mik-
ið áhugamál og mínar fyrstu
minningar um hann tengjast
knattspyrnu. Ég man það
nefnilega að þegar ég var pínu-
lítill, 4-5 ára, og pabbi fór úr
bænum til að keppa þá keypti
hann oftast eitthvert lítið leik-
fang til að gefa mér þegar hann
kom til baka. Þannig að ég beið
spenntur eftir pabba, ekki eftir
úrslitum leiksins, ég vissi þó að
hann var að spila fótbolta, held-
ur eftir pabba og litlu leikfangi.
Pabbi hafði mikinn íþróttaáhuga
og stundaði margar íþróttir með
góðum árangri og metnaði, og
þó svo hann hefði líka gaman af
að „tala“ um t.d. knattspyrnu-
leiki og „greina“ frammistöðu
einstakra leikmanna þá varð
hann aldrei svona „ofvirkur
íþróttapabbi“ sem missti sig í
metnaðinum fyrir hönd barna
sinna. Hann passaði sig vel á
því að pressa okkur ekki út í
íþróttir, hann studdi okkur vel,
en við fengum aldrei neina af
hans frægu þjálfararæðum sem
KS-ingarnir fengu og sumir ótt-
uðust ef þeir stóðu sig ekki
nógu vel. Maður sá það samt á
honum að þegar manni gekk vel
var hann stoltur og þegar mað-
ur klúðraði illa að ræðan var
tilbúin, en hún kom ekki, heldur
kom stuðningur og uppörvun.
Pabbi hafði mikinn áhuga á
pólitík og bæjarmálum og hafði
gaman af að ræða þau, en þarna
eins og í íþróttunum ýtti hann
ekki á eftir okkur að fylgja sér
þó svo við slyppum ekki við að
taka þátt í umræðunum. Hann
hafði gaman af að ræða málin
hann pabbi. Pabbi var dagfars-
prúður, skemmtilegur og greið-
vikinn, oftast stutt í góða skapið
og fyndnina sem yfirleitt var
samt ekki á kostnað annarra.
Það var gott að ræða við hann
um vandamál því hann hafði
hæfileika til að greina hismið
frá kjarnanum, finna hvar vand-
inn lá og koma með góðar ráð-
leggingar. Það var alltaf gott að
koma heim á Siglufjörð í fríum
og seinna líka í Gröf, en þar
sýndi pabbi á sér nýjar hliðar
sem trésmiður og bóndi þar sem
pallasmíði, kartöflurækt og gerð
og viðhald fjárheldra girðinga
var mikið kappsmál. Við Jórunn
nutum góðs af þessu síðasta
sumar þegar við vorum nýbúin
að kaupa hús fyrir austan, en þá
komu hann og mamma austur
að hjálpa okkur við að flytja.
Meðan við gerðum klárt inni
bar hann á allt húsið, girð-
inguna og sólpallinn, sagðist
gera miklu meira gagn úti en
inni og það fór ekki á milli mála.
Einhverjar sögur af pabba
sem koma upp í hugann? Þær
eru til ótalmargar og skemmti-
legar, en það sem stendur alltaf
upp úr þegar ég hugsa til hans
er hversu gott var að koma í
heimsókn eða tala við hann í
síma og finna væntumþykjuna
og stuðninginn sama hvað bját-
aði á.
Vertu bless elsku pabbi, ég
klára Skarðshringinn fyrir þig í
sumar, við söknum þín mikið og
við munum öll passa upp á
mömmu.
Sigurður (Siggi).
Freyr B.
Sigurðsson
 Fleiri minningargreinar
um Frey B. Sigurðsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins.
Smellt á reitinn Senda inn efni á
forsíðu mbl.is og viðeigandi efn-
isliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks
hvaðan og klukkan hvað útförin
fer fram. Þar mega einnig koma
fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er
til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja mynd
skal senda hana með æviágripi í
innsendikerfinu. Hafi æviágrip
þegar verið sent er ráðlegt að
senda myndina á netfangið minn-
ing@mbl.is og láta umsjón-
armenn minningargreina vita.
Minningargreinar
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 8284 / 551 3485
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947
✝
Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýnduð
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elsku sonar okkar, bróður og dóttursonar,
KÁRA ÞORLEIFSSONAR,
Drekavogi 16.
Guðný Bjarnadóttir,
Þorleifur Hauksson,
Þórunn Þorleifsdóttir,
Álfdís Þorleifsdóttir,
Ari Þorleifsson,
Mette, Mathilde, Jóhann,
Sigrún Hermannsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÞORGERÐAR ÁRNADÓTTUR BLANDON,
Sóltúni 2,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á hjúkrunarheimilinu Sóltúni fyrir
ómetanlega aðstoð og vináttu.
Guð blessi ykkur öll.
Þorbjörg Skarphéðinsdóttir, Sigurður Þorgrímsson,
Haraldur Sigurðsson, Guðleif Helgadóttir,
Arnheiður E. Sigurðardóttir, Óskar Sæmundsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug vegna andláts elsku-
legs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður og afa,
GUÐBJARTS Á. KRISTINSSONAR
múrara,
Dalseli 20,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
fyrir hlýja og góða umönnun.
Helga Pétursdóttir,
Guðrún Guðbjartsdóttir, Guðjón Þ. Sigfússon,
Kristinn H. Guðbjartsson, Laufey Ó. Hilmarsdóttir,
Álfheiður J. Guðbjartsdóttir, Olaf Sveinsson
og barnabörn.
✝
Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, hlýhug og vináttu við
andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa, langafa og
langalangafa,
ALFREÐS JÓNSSONAR
frá Reykjarhóli,
Fornósi 9,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunar Sauðárkróks
fyrir góða umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Viktoría Lilja Guðbjörnsdóttir,
Heiðrún Guðbjörg Alfreðsdóttir, Símon Ingi Gestsson,
Bryndís Alfreðsdóttir, Sigurbjörn Þorleifsson,
Sólveig Stefanía Benjamínsdóttir,
Jón Alfreðsson, Guðlaug Guðmundsdóttir,
Hallgrímur Magnús Alfreðsson, Guðrún Ósk Hrafnsdóttir
og afabörnin.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og kærleika við andlát og útför
ástríks eiginmanns míns, föður, tengdaföður
og afa,
SR. JÓNS BJARMAN.
Hanna Pálsdóttir,
Páll Jónsson,
Anna Pála Vignisdóttir, Páll Loftsson
og afabörnin.