Morgunblaðið - 14.10.2011, Qupperneq 29

an mann sem var ætíð svo hlýr
og góður og gerði allt til að hafa
ofan af fyrir miklum fjörkálfi
eins og ég var. Þú varst einstak-
ur maður með mikinn húmor og
er ég óendanlega þakklátur fyrir
þann tíma sem við áttum saman.
Það tæki mig sennilega mörg ár
ef ég skrifaði niður allar þær
góðu stundir sem ég átti með
þér. En ég mun alltaf minnast
þess þegar við vorum að stússast
í kjallaranum í Ásgarðinum,
heimsóknanna upp í hesthús,
góðu tímanna okkar í Eir, faðm-
laga þinna þegar þú nuddaðir
skeggrótinni í kinnarnar mínar
og síðast en ekki síst þeirra
morgna sem við fengum okkur
hafragraut saman yfir spili áður
en þú fórst í vinnuna. Þetta er
nokkuð sem ég hefði ekki viljað
missa af og er ríkt í minning-
unum. Í mínum augum varstu
ekki bara afi minn heldur einnig
góður vinur.
Elsku afi minn, vinur minn og
hetjan mín, hvíldu í friði. Ég mun
sakna þín sárt en minningar okk-
ar munu vaka í hjarta mínu að ei-
lífu.
Elsku amma mín, guð styrki
þig á þessum erfiðu tímum.
Ástarkveðja, þinn afastrákur,
Guðjón Hrafn.
Elsku besti afi.
Orð fá því ekki lýst hversu
leiðar við systur erum yfir því að
þú sért farinn frá okkur og
hversu mikið við eigum eftir að
sakna þín. Það var erfitt fyrir
okkur að vera báðar staddar er-
lendis í keppnisferð þegar þú
kvaddir.
Við munum aldrei gleyma
góðu minningunum sem við eig-
um um þig. Það var alltaf gaman
að vera í kringum þig og þú varst
alltaf brosandi og í góðu skapi.
Þú fékkst alla sem voru í kring-
um þig til þess að brosa með
nærveru þinni.
Við komum oft í heimsókn eða
pössun til ykkar ömmu í Ásgarð-
inn þegar við vorum yngri. Við
lékum okkur oft í mömmuleik
eða skrifstofuleik á skrifstofunni
þinni og smíðaverkstæðinu þínu.
Einnig var mjög spennandi að
fá að fara með þér í vinnuna í Eir
en þar leyfðir þú okkur stundum
að prófa hluti sem við nýttum
okkur í smíðum í skólanum. Einu
sinni fékk Anna María að prófa
rennibekkinn hjá þér í Eir, og
fannst það mjög skemmtilegt,
hún fór til smíðakennara síns í
skólanum og sagði honum að þú
hefðir kennt sér að vinna í renni-
bekk og að sig langaði til að búa
til borð. Kennarinn trúði öllu
sem hún sagði og lét hana fá tré-
drumb og hún bjó til borð. Þú
hafðir mjög gaman af þessari
sögu þegar mamma sagði þér
hana, hlóst mikið og varst mjög
ánægður með afraksturinn.
Einnig fannst okkur alltaf
mjög gaman að fá að fara með
þér upp í hesthús og sjá Blesa
þinn. Svava Rós fékk mikla
hestadellu eftir þessar heim-
sóknir og talaði mikið um hesta
og fékk að fara á reiðnámskeið.
Það var gaman að hlusta á þig
segja frá, því þú hafðir frá svo
mörgu fróðlegustu að segja þeg-
ar þú varst lítill strákur í sveit-
inni.
Þegar heyrnin þín versnaði
meira var erfitt fyrir þig að vera
með í samræðum í fjölmenni, en
þegar talað var skýrt við þig þá
gastu fylgt umræðum og gast þá
oft slegið á létta strengi sem
gladdi okkur hin mikið.
Elsku afi okkar, við eigum eft-
ir að sakna þín mjög mikið og
kveðjum þig með miklum sökn-
uði í hjarta okkar.
Við munum minnast þín með
hlýjum hug og væntumþykju, því
við eigum svo margar góðar
minningar um þig.
Elsku amma okkar, megi guð
styrkja þig á þessari erfiðu
stund.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Þínar afastelpur,
Anna María og Svava Rós.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. OKTÓBER 2011
✝ ArnfinnurIngvar Sig-
urðsson fæddist á
Skálanesi í Aust-
ur-Barðastrand-
arsýslu 28. sept-
ember 1930. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans 8.
október 2011.
Foreldrar hans
voru Sigurður
Jónsson, f. á
Skálanesi 11.6. 1903, d. 29.6.
1997 og kona hans, Kristín
Jónsdóttir, f. á Bæ á Bæjarnesi
27.12. 1900, d. 12.4. 1992.
Systkini hans eru Guðmunda
Vigdís, f. 24.3. 1929, Kjartan
Trausti, f. 22.9. 1939 og Jón
Erlingur, f. 6.10. 1942, d. 22.6.
1944. Arnfinnur kvæntist Þór-
ardóttur, f. 19.10. 1960. Dóttir
þeirra er María, f. 3.5. 2000.
Arnfinnur fluttist á áttunda
aldursári frá Skálanesi með
fjölskyldu sinni til Akraness.
Þar gekk hann hina hefð-
bundnu skólagöngu og eftir
því sem hann eltist vann hann
á sumrin ýmist til sjós eða var
aðstoðarmaður hjá pabba sín-
um í vegavinnu. Hann fluttist
til Reykjavíkur um 18 ára ald-
ur og hóf nám við Samvinnu-
skólann í Reykjavík. Hann
vann við ýmiss konar versl-
unarstörf eftir að hann lauk
námi, en lengstan starfsaldur
átti hann í Dráttarvélum hf.
þar sem hann var versl-
unarstjóri þar til búðin var
lögð af. Eftir það vann hann
ýmis tilfallandi störf hjá Sam-
bandinu þar til það lognaðist
út af. Fram að starfslokum
starfaði hann hjá Sorpu.
Útför Arnfinns fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, föstu-
daginn 14. október 2011, og
hefst athöfnin kl. 15.
önnu Guðbjörgu
Jónsdóttur, f. 4.
11. 1930, d. 28.1.
2004, hinn 1.12.
1951. Þeirra börn
eru: 1) Sjöfn, f.
4.12. 1952. Dóttir
hennar er Þórdís
Viborg, f. 31.10.
1978. Hennar mað-
ur er Jón Arnar
Benediktsson, f.
7.9. 1980. Börn
þeirra eru Freydís Glóð, f.
24.2. 2003, og Hrafnkell Goði,
f. 19.3. 2009. 2) Snorri, f. 3.10.
1957, kvæntur Ósk Gunn-
arsdóttur, f. 8.1. 1953. Dóttir
Óskar er Fjóla Guðmunds-
dóttir, f. 26.10. 1974. 3) Skúli
Arnfinnsson, f. 21.8. 1960,
kvæntur Sólrúnu Ingimund-
Arnfinnur Ingvar eða Ingi
bróðir eins og ég kallaði hann
alltaf hefur nú kvatt eftir erfið
veikindi. Það voru níu ár á milli
okkar bræðranna – hann eldri –
sem gerði það að verkum að
raunveruleg kynni okkar hófust
ekki að ráði fyrr en hann hafði
stofnað sitt heimili í Reykjavík.
En þá varð heimili hans og Þór-
önnu konu hans gistiathvarf ungs
Skagadrengs sem oft þurfti á
slíku að halda, er hann fór að
kanna lífið í höfuðborginni.
Þaðan á ég minningar mætar
og margar. Umhyggja þeirra fyr-
ir velferð minni var einstök –
hvort heldur var í mat og drykk
eða öðru því sem unglingurinn ég
tók sér fyrir hendur. Ingi bróðir
var traustur, tryggur og trúr. Þú
gast treyst því sem þar var sagt.
Allar götur hefur hann reynst
mér og mínum sannur vinur og
haukur í horni. Ávallt tilbúinn til
hjálpar væri það í hans valdi.
Áratugum saman var starfsvett-
vangur minn erlendis sem gerði
samverustundir stopulli en ella
hefði orðið, en ávallt voru þær
samt jafn mikið tilhlökkunarefni.
Eftir að ég fór að vera meira á
heimaslóðum upp á síðkastið hef-
ur fundum okkar fjölgað aftur, sá
síðasti tveim dögum fyrir andlát-
ið.
Kristín dóttir mín og börn
hennar minnast hans með mikilli
hlýju og þökkum fyrir allt og allt.
Börnum Inga bróðir – þeim
Sjöfn, Snorra og Skúla sem og
fjölskyldum þeirra eru sendar
samúðarkveðjur mín og minna.
Minning um góðan dreng og
bróður bestan mun lifa.
Kjartan Trausti Sigurðsson.
Þú kvaddir þegar blómin fóru að falla
og fölva haustsins sló á sumarskraut.
Þú hafðir gengið götu þína alla
og gæfu notið hér á lífsins braut.
(Guðrún Elísabet Vormsdóttir.)
Hann Ingi bróðir er fallinn frá.
Það kom ekki á óvart. Hann
greindist með bráðahvítblæði í
janúar. Hann sem var svo stór og
sterkbyggður og hafði alla tíð
verið heilsugóður.
Við áttum yndislega æsku á
fallegasta stað á landinu Skála-
nesi í Gufudalssveit. Þar bjuggu
ásamt okkur Jón föðurbróðir
með sína fjölskyldu og amma í
gömlum torfbæ. Í æskuminning-
unni er alltaf gott veður. Hvort
sem var í búaleik uppi á hrauni,
berjamó á haustin eða sleðaferð-
um á vetrum þegar allt var á kafi
í snjó. Bæjargöngin gátu verið
uggvænleg í myrkri. Þá var oft
tekið á sprett inn í eldhús til
ömmu og gott að fá þykka rúg-
brauðssneið með sellýsisbræð-
ingi.
Ég held að ég hafi oft verið
hálf vond við hann, að þurfa að
hafa hann í eftirdragi. Ég man
sérstaklega eftir einu atviki. Þá
vorum við fjögur að skríða í
hrauninu, sem við gerðum oft og
var Ingi síðastur. Þegar við ætl-
uðum til baka gat Ingi ekki snúið
við. Þarna upphófst þvílíkt
harmakvein um að við kæmumst
aldrei heim, en enginn vissi af
okkur þarna. Að lokum náði Ingi
að bakka út.
Ingi var átta ára þegar við
fluttum á Akranes. Viðbrigðin að
fara úr sveitinni voru skelfileg.
Við vorum bókstaflega veik úr
leiðindum. Hálfgerðir sveitalúðar
í ullarsokkum upp á læri og töl-
uðum þvílíka vestfirsku. Við tók-
um gleði okkar samt um síðir.
Svo byrjaði skólinn og þar stóð-
um við ekkert að baki þeim sem
fyrir voru þótt við hefðum aldrei í
skóla farið. Tíu ára fór Ingi í
vegavinnu með pabba sem kúsk-
ur, en pabbi var vegaverkstjóri á
Holtavörðuheiði. Í sex sumur var
Ingi í vegavinnu. Sextán ára fór
hann eitt sumar á síldarbát.
Ingi var afbragðs námsmaður.
Í barna- og gagnfræðaskóla slóg-
ust þau tvö til skiptis um efsta
sætið. Hann var með afbrigðum
skapgóður. Ég gerði einu sinni
heiðarlega tilraun til að vita hvort
hann gæti ekki skipt skapi. Við
sátum sitt hvorum megin við
sama borð og vorum að læra í
gaggó. Ég byrjaði að hrista borð-
ið, ýta við bókinni hjá honum og
allt sem mér datt í hug og ekkert
gekk. Að lokum stóð hann upp
tók pennastokk úr tré og sló mig
þéttingsfast í hausinn, sagði ekki
orð en settist aftur og hélt áfram
að læra. Ég reyndi aldrei aftur að
reita hann til reiði.
Eftir gaggó fór Ingi í Sam-
vinnuskólann í Reykjavík. Þar
kynntist hann Þórönnu sinni á
skautum á Reykjavíkurtjörn.
Þau bjuggu sér fallegt heimili í
Reykjavík. Þóranna var ákaflega
listræn. Þau stunduðu mikið
gömlu dansana og betri dans-
herra en Inga var ekki hægt að
fá. Þau fóru oft i útilegur meðan
börnin voru ung og svo til útlanda
eftir að þau voru vaxin úr grasi.
Þóranna lést 2004.
Við systkinin þrjú áttum mjög
ánægjulega stund saman tveim
dögum áður en þú kvaddir og
varst þú þá ótrúlega hress og
gast brosað með okkur. Elsku
bróðir, megi góður Guð blessa
minningu þína.
Þó sorgin vilji sinni buga
samt er leiðin ávallt bein.
Minning þín í mínum huga
mun þar geymast tær og hrein.
Vigdís Jack.
Arnfinnur Ingvar
Sigurðsson
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 – www.utforin.is – Allan sólarhringinn
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Jón G. BjarnasonHermann Jónasson
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur hlýhug og samúð vegna andláts og
útfarar ástkærrar eiginkonu, móður, tengda-
móður og ömmu,
HELGU ÞÓRU JAKOBSDÓTTUR,
áður til heimilis að Drekavöllum 18,
Hafnarfirði.
Böðvar Guðmundsson,
Guðmundur Böðvarsson,
Jakob Már Böðvarsson,
Gísli Ölvir Böðvarsson, Þóra Sigurjónsdóttir,
Hlíf Böðvarsdóttir, Kristmann Larsson
og barnabörn.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar móður
minnar,
ELÍNAR BJARNEYJAR JÓNSDÓTTUR,
Fellsmúla 7,
Reykjavík.
Guð geymi ykkur öll.
Tryggvi Þórisson.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför ástkærs föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
ÞORGILS JÓHANNSSONAR,
Sóleyjarima 11.
Ingibjörg Ýr Þorgilsdóttir, Pétur Christiansen,
Jóhann Þorgilsson, Hrefna Ólafsdóttir,
Guðlaugur Gauti Þorgilsson, Linda Sif Bragadóttir,
Styrmir Þorgilsson, María Vera Gísladóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BRYNDÍS SVEINSDÓTTIR,
Sunnuvegi 9,
Selfossi,
lést mánudaginn 10. október.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju laugardag-
inn 15. október kl. 11.00.
Ingvar Jónsson, Þórdís Kristjánsdóttir,
Þórir Jónsson,
Pálmi Jónsson, Guðrún Elíasdóttir,
Guðmundur Jónsson, Áslaug Pálsdóttir,
Haukur Jónsson, Aldís Anna Nielsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur bróðir minn og frændi,
KRISTJÁN STURLAUGSSON
tryggingastærðfræðingur
frá Múla í Ísafjarðardjúpi,
löngum til heimilis að Bogahlíð 14,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu miðvikudaginn 5. október.
Útförin verður gerð frá Grensáskirkju fimmtudaginn 20. október
kl. 13.00.
Gerður Sturlaugsdóttir
og fjölskylda.
✝
Okkar ástkæra
JÓNA STEINUNN PATRICIA CONWAY,
Pattý,
Skjólvangi 1,
Hafnarfirði,
sem lést í faðmi fjölskyldu og vina á líknar-
deild Landspítalans í Kópavogi laugardaginn
8. október, verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju mánudaginn
17. október kl. 13.00.
Helgi Vilhjálmsson,
Kristín Helgadóttir, Gísli Jón Gíslason,
Ingunn Helgadóttir, Atli Einarsson,
Rut Helgadóttir, Jóhann Ögri Elvarsson,
Helgi Már Gíslason, Ása Karen Jónsdóttir,
Liis Vitsut,
Patrik Snær Atlason, Nadía Atladóttir,
Sunneva Gísladóttir, Ísak Atli Atlason,
Siim Hannesson og Patricia Jóhannsdóttir.
Þegar dauðinn knýr dyra
streyma fram tilfinningar. Sorg
og söknuður þar á meðal. Mér er
líka létt fyrir hönd ömmu minnar
sem átti erfiðan endasprett.
Nú, þegar komið er að leiðar-
lokum, hugsa ég um ömmu Maju
og minningar sem ylja birtast.
Heimsóknirnar á Meistaravelli
koma fyrst upp í hugann. Þar var
alltaf hreint og fínt. Svo fínt að
við barnabörnin þurftum að
fylgja ákveðnum reglum varð-
María Stefanía
Steinþórsdóttir
✝ María StefaníaSteinþórsdóttir
fæddist 9. ágúst
1928 í Rauðseyjum
á Breiðafirði. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Skógarbæ 17. sept-
ember 2011.
Útför Maríu fór
fram frá Fossvogs-
kirkju hinn 27.
sept. 2011.
andi það hvernig
átti og mátti leika
sér þar. Hin marg-
rómaða fjölskyldu-
ferð í Bjarneyjar.
Stundir við að spila
Kana eða Manna,
þegar keppnisskap
ömmu varð bersýni-
legt. Árleg heimboð
afa og ömmu á
þrettándanum.
Dagar með ömmu
og afa í Ölfusborgum. Á seinni ár-
um samverustundir á heimili
þeirra að Lindargötu og jól og
áramót með þeim hjá mömmu og
pabba á Írabakka. Síðasta kvöld-
stundin hennar og okkar þegar
ég sagði henni m.a. frá nýju
vinnunni og auðvitað Maríu
minni.
Þakklæti er sú tilfinning sem
ber allar hinar ofurliði á þessari
stundu. Takk fyrir mig, kæra
amma.
Magnús Már.