Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1988, Blaðsíða 98

96 Sigríður Magnúsdóttir og Höskuldur Práinsson
Tappinn eða stíflan olli því að talsvert stórt svæði í vinstra heilahveli
skemmdist, m.a. hluti Brocasvæðisins og svæði sem liggja dýpra en
það (sbr. Sigríður Magnúsdóttir og Höskuldur Þráinsson 1990:444).
Skemmdin sést sem dökkt svæði merkt með litlum, Ijósum femingi
á 3. mynd. Málstol Kidda var þó tiltölulega vægt en hann talaði
hægt og með nokkmm erfiðismunum. Hann hafði líka hlotið væga
lömun í hægri handlegg og hægri fæti en það hafði gengið vemlega
til baka um það leyti sem hann var prófaður. Málskilningur hans var
góður:
(3) Kiddi segir söguna af Rauðhettu (brot):
1. Og hún setti hana á höfuðið og hefur ... er að með
hana
2. alltaf síðan. Kölluð Rauðhetta. Gekk hún út í skóg og
3. þegar hún búin að fara svona hálfa leið þá hittir hún
4. úlfinn og hann fer að spjalla við hana hvert hún sé að
5. fara. [...] Hann hugsar með sér að sé best að ná í hana
6. [...] „Skulum koma svolítið frá veginum,“ segir hann
7. [...] ...og svo þar tínir hún lengi og lengi... [...]
8. Já, en sko fór refurinn frá henni á meðan og fór heim
9. til ömmu hennar. [...] segir bara Rauðhetta að hún
10. dregur Rauðhettu upp að sér upp í rúmið [...] ég held
11. hann hafi getað svo staðið var það í fætuma og
12. steyptist alltaf niður aftur og hann dó undan þessu
13. [...] Og Rauðhetta, já, hún hafði hjálpað honum til
14. sækja hann, grjótið.
Kiddi lýsir myndum:
15. [...] Já. Ég veit ekki að það sé hægt.
16. [...] ... þegar það fer að blotna í fæturna á henni.
17. [...] ... en svo þegar hann kem út aftur
18. [...] Hundur sem að hann reynir...
19. [...] Hann rýkur á hana, já,já, glefsar í hana, er það?
20. [...] Næstu mynd þá tekur hann kjúkling upp í upp úr
21. körfunni [...] hjá hjónunum sem er að koma úr búð