Reykvíkingur - 16.05.1928, Blaðsíða 18

18
REYKVIKINGUR
Gulu krumlurnar.
1. bók.
1. kafli.
Konan i dýru loðkópunni.
Henry Leroux, hinn fræ>gi rit-
höfundur, sat í hinni rikmannlcgu
stofu stnni, og skrifabi af kappi.
Klukkan \ar lamgt gengin tólf að
kvöldi.
Dyrabjallan kvað við. En Le-
roux hafði allan hugan við það,
sem hann var að skrifa, og skiíti
sér ekki af hringingunni; en bjölil-
unni var hrimgt aftur og aftur.
„Soames! Soames!” kalfaði Le-
roux og hélt áfnam að skrifa,
„hvar í fjandanum eruð þér! —
Heyrið þér ekki að dyrabjöllunni
er hringt.“
En Soaimes birtist ekki, og nú
„Eruð þér voða reiður, fyrir
það að ég trufla yðtuí?“ heyrðist
kvenrödd segja fyrir framan
hurðina.
„Pað er langt fr'á því, mín kæra
urngírú Kumberly", sagði Leroux
gremjulaust „Mér þykir þvert á
rntóti ágætt að fá að sjá yður,
eða réttara sagt heyra til yðir.
F>að er enginn heiima hérna.“
„Ég veit það,“ sagði stúikan,
„og ég veit meitja en það. Pabbi
sagði mér að þér boröuðuð bara
ekkert, þegar frú Leroux væri
ekki heiima, svo ég bakaðd eggja-
köku handa yður.“
„Eggjaköku! Pér hafið fært mér
eggjaköku! Það var failega gert
af yður!“
í því hann ætlaði að oima
hurðina, mundi hann eftir því,
að hann var bæði úfimn og ó-
heyrðist að eitthvað var átt við rakaður, og hann strauk um koll-
bréfakassann á hurðinni. w inn og kinnina á sér, en stúlkan
„Soames!“ hrópaði Leroux,. lét faila niður lokið á bréfahirzl-
lagði siðan frá sér pennahaldið^unni, og rak um leið upp hlátur.
og stóð upp. „Nú, hann er ekkir;,Yður finst nú dónalegt af mér
heima' mannfjandinm. Ég er að að opna ekki hurðitia," siagði
tapa minminu."
Hann batt bindinu, sem var um
roitti innisloppsins, er hann var í,
og opnaði hurðina fram i and-
dyrið.
Sá hann þá tvö brosleit augu,
sem horfðu á hann gegn um rif-
una á hurðinmi yfir póstkassan-
VPirtp
hann, „en-------“
„Ég skil,“ sagði stúlkan, „Þér
eruð ekki búinn undir kvenna-
heimsókn. Og cg skal svei mér
strax segja Míru það, þegar hún
kemur aftur, að hún eigi ekkert
með að skilja yður svona eftlr.
En nú fer ég upp á loft aftur,
svo þér getið óhræddur nálgaist