Reykvíkingur - 16.05.1928, Blaðsíða 28

2ö
REYKVIKINGUR
Um stúlkurnar.
Pað er langt síðan að ég
hef verið beðinn bónar, sem
mér þótti betra að verða við
en þeirri, að skrifa grein i »Reyk-
víking«, um stúlkurnar hérna.
Hver maður er hingað kem-
ur frá útlöndum, hlýiur að taka
eftir hvað þær eru fallegar, og
hversu áberandi er, hve mikið
betur þær eru búnar en karl-
mennirnir.
En ég vii nú hata þær enn-
þá fallegri en þær eru, og það
sem fyrst og fremst er ábóta-
vant um er hörundslilurinn.
Takið eftir stúlkur, að það
heitir hörund en ekki húð. Þið
megið því ómögulega segja,
að þaö sé falleg húðin á Unni
eða Aðalheiði; það er húð á
hrossum, en hörund á yngis-
meyjum.
Til skamms tíma virðist svo
sem að síúlkurnar hérna hati
haldið að væri fallegt að vera
hvítar í framan. Því þangað til
í fyrra sást hér aldrei útitekin
stúlka. Það var tennisspilið, sem
olli breytingu. Þær urðu úti-
teknar nokkrar, sem stunduðu
það; svo sáu aðrar, að þetta
fór vel, og lofuðu sólinm að
skína á sig. Og það er held-
ur engum blöðum um það að
fletfa, að stúlka sem er orðin
útitekin og hraustleg, er langt-
um fallegri, og hefur í sér
meira dragandi afl, en meðan
hún var hvít í framan, hvað vel
sem borið var framan í hana-
En það er um þetta eins og
svo margt annað, að það má
of mikið að því gera, og sum-
ar stúlkur mega ekki veröa
mjög dökkar af sólarbruna, þó
flestum, sem hafa reglulegt,
andlit fari það mjög vel.
Það er stúlka hér í borginni,
sem mig langar til að spyrja
að, hvort hún álíti ljött að
að stúlkur séu litlar- Hún er
sjálf lítil, þó hún sé ekki allra
minsta tegundin. Og það er
auðséð á henni, að hún álíiur
að það sé Ijött að vera Iíiil,
því hún gengur á of háum
hælum.
Ég er ekki á móti háum hæl-
um, en ég er á móti þeim þeg-
ar þeir eru of háir. En það eru
þeir þegar stúlkan af þeirra
völdum gengur með bogin hné-
ög þaö gerir þessi sfúlka, sem
ég er að tala um. En það er
voðalega ljött þegar stúlkur
ganga með bogin hné.
Annars eru litlar stúlkur jafn-
tallegar yfirleitt, og þær gjft-
ast ekkeri frekar þær störu.
Nú er mér sagt að greinin
megi ekki vera lengri, annars