Vera - 01.04.1983, Side 34

Einstœð móðir
Ein
gengur yfir hafið eins og jesú forðum
milli bátanna
með hornsteinunum
í baráttu við dauðann í vatninu.
Frelsi mitt
býr utan mín
utan þín
það ögrár mér
er það nálgast mig
ég hræðist það
því ég þekki það ekki.
Ein
þar til maganum ofbýður og umturnast
í nýju lífi í
í baráttu við dauðann í vatninu
en meðhjálparinn liggur bak við stein og hlær.
Ein leggst
leggst hún upp á hólinn
og vill verða að steini
eftir tuttugu ár er hún orðin ein
eftir fjörutíu ár er hún orðin að steini.
PÚ
Pú
minnir mig á veturinn
ég leita tauga
ég leita fjólublás litar hjarta þíns.
Pú
ert hvít
án jóla
Ljóðin eru eftir Pórdisi Erlu Ágústsdóltir. Pórdís
er litttugii og eins árs gömul, Garóbœingur, en
búsett í Kópavogi. Hún láúk stúdentsprófi J'rú
M. H. í árslok I9S2. Ljóðin eru frá síðustu
tveimur áirum og hafa ekki birst áður. Pórdís
hefur birt þjú Ijóð í nafnleysu, félagsblaði
A.F.S. 1980.
Lífsbókin
Ljúktu nú upp í lífsbókinni
lokaðu ekki sálina inni.
Leyfðu henni í máli og myndum
leika ofar hæstu tindum.
Svipta burtu svika hulu
syngja aftur gamla þulu.
Líta bæði Ijós og skugga
langa til að bæta og hugga.
Breyta þeim, sem böli valda
breyta stríði margra alda.
Breyta þeim, sem lygin lamar
leiða vit og hjarta framar.
Gull og metorð gagna ekki,
gangir þú með sálarhlekki.
Áfram nú!
Laufey.
Kona með þrútin augu
upphlaupin í andliti og með hrukkur um líkamann,
sér mann sinn í speglinum
horfa á sig ásakandi augum.