Ljósmæðrablaðið - 01.12.1990, Page 9

gang. Ég var fullkomlega frjáls, söng
og hagaði mér eins og hvatir mínar
sögðu mér. Þetta var ólýsanlegt
ástand. Ég gekk um eða hreiðraði um
mig í sængum og jafnvel hékk á Jakobi,
en þannig fannst mér þægilegast að
vera þegar ég var að rembast".
Fæðingin sjálf — hvernig var hún?
,,Ég stóð þegar barnið kom út. Helle
og Olla lögðust á fjórar fætur og tóku
þannig á móti barninu í heiminn. Um
leið og hún var fædd nudduðum við
hana. Hún tók fljótt við sér og hóstaði
upp úr sér slíminu. Hún var mjög skýr
og horfði á okkur róleg og yfirveguð.
Eg lagði hana á brjóst og hún saug vel.
Fylgjan kom fljótlega á eftir barninu
og við skildum á milli. Við bundum í
naflastrenginn með sótthreinsuðu bóm-
ullargarni, á tveimur stöðum og klippt-
um síðan á milli. Við sólarupprás kom
ljósmóðirin og gekk frá mér og barninu
en allt fékk að hafa sinn gang í róleg-
heitum. Þetta var yndisleg fæðing“,
svarar Jóna.
Þarf að kenna konum að fæða?
Eftir viðtalið við Jónu fer maður sjálf-
krafa að hugsa um, hvernig þessum
málum er varið hér á landi og kom mér
þá í hug grein úr Mbl. frá 17. sept.
1989 sem heitir ,,Frelsi til að velja við
fæðingu11 og er þar líst hugmyndum
Michel Odent sem er franskur fæðing-
ðdæknir, en starfar nú í Bretlandi.
Odent hefur í gegnum starfsferil sinn
sem fæðingarlæknir fylgst með því,
Fvernig konum er eðlilegast að bregð-
ast við fæðingunni og lært af þeim.
Hann leggur áherslu á að konan hafi
^felsi til að velja hvernig hún fæðir.
Odent leggur einnig mikið upp úr
gildi náttúrulegrar fæðingar. Að konan
fái að vera óþvinguð í fæðingunni, í ró-
legu og rökkvuðu umhverfi við eins
heimilislegar aðstæður og unnt er.
Ljósmæðurnar Guðrún Olöf Jónsdótt-
ir og Hrefna Einarsdóttir hafa haldið
námskeið fyrir verðandi foreldra sem
hyggð eru á hugmyndum Odent. Þær
telja að sú þróun sem orðið hefur f
þessum málum hér á landi verði ekki
stöðvuð.
Guðrún Olöf segir einnig: ,,Með því
að konan sjálf taki völdin á fæðingar-
stofunni, breyti hugarfari sínu gagnvart
fæðingunni og þeim sem hjálpa henni
og fæða, getur hún losnað við ótta
sem iðulega hefur fylgt konunni inn í
fæðinguna. Þá verður fæðingin að því
fallegasta kraftaverki sem við höfum
tök á að upplifa. Markmið fræðslu og
fæðingarundirbúnings á að vera að
auka sjálfstraust konunnar og gera
henni eðlilegt að velja sjálf hvernig hún
vill fæða. í hvernig stellingu, með eða
án verkjalyfja svo dæmi séu tekin. Það
þarf ekki að kenna konum að fæða.
Fagfólkið á að hjálpa konunni að fæða
á þann hátt sem hún sjálf kýs“.
ljósmæðrablaðið
7