Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.2004, Side 14

14 LAUGARDAGUR 20. MARS 2004
Fókus 0V
-i
Fyrsta kjörtímabilið
markaðist afBúbbu
en annað kjörtímabil-
ið alDorrit. Nú sækist
Ólafur Ragnar eftir
þriðja kjörtímabilinu.
DV rifjar upp áttaár
með Ólafi.
I : fyrsta viðtalinu sem Morgun-
blaðið tók við Ólaf Ragnar
Grímsson eftir að hann tók
við embætti forseta íslands í
ágúst 1996, spurði blaðamað-
ur hann hvað hann ætlaði að
sitja lengi á Bessastöðum. Ólafur svar-
aði því að hann ætlaði ekki að spá
mikið í framtíðina. „Fyrst er nú að
flnna taktinn í sambúð minni og þjóð-
arinnar og samfylgd okkar í verkum,"
sagði hann og bætti því við að lffið
hefði kennt honum að erfitt væri að
gera áædanir langt fram í tímann. „Þar
að auki er það sem mestu ræður að
menn haldi lífi og heilsu. Á þessari
stundu er það okkur hjónunum og
dætrum okkar efst í huga að komandi
ár gefi okkur góða heilsu. Þá erum við
reiðubúin að takast á við það sem lífið
færir okkur í hendur. Áætlanir urn
fram það held ég að séu ótímabærar."
Ólaf óraði ekki fyrir því hversu
mikil áhrif staðreyndir lífsins og dauð-
ans ættu eftir að hafa á líf hans og starf
næstu árin. Erfið veikindi Guðrúnar
Katrínar, konu hans og síðar dauði
lögðust ákaflega þungt á mann sem
hafði af samferðafólki sínu og vinum
verið álitinn mikill harðjaxl. Vinur
hans segir að hann hafi lengi á eftir
klökknað í hvert sinn sem minnst var á
Búbbu. Hann var dapur og þurfti
stuðning frá sínum nánustu, dætrun-
um Tinnu og Döllu og dætrum Guð-
rúnar Katrínar, Érlu og Þóru. Eftir
dauða Búbbu tók við einmana líf
ekkjumannsins og síðan aðlögun að
lífi með nýrri ástkonu úr allt öðrum
heimi, samhliða erílsömu starfi sem
þjóðhöfðingi lítiflar þjóðar.
Veikindin lita fyrsta
kjörtímabilið
Ákvörðun Ólafs, sem hann til-
kynnti í vikunni, að sækjast eftir
þriðja kjörtímabilinu á Bessastöðum
er ekki síst til komin vegna þess að
honum þyki hann eiga verki ólokið
þar sem svo margt hafði farið öðru-
vísi en hann ætlaði í upphafi. Veik-
indi og andlát eiginkonunnar settu
svo mikið strik í reikninginn og þótt
hann hafi rækt allar þær skyldur sem
ætlast var til, heimsótt fólk um allt
land og farið til údanda í opinberar
heimsóknir, þá markaðist kjörtíma-
bilið óhjákvæmlega af veikindum og
andláti Guðrúnar Katrínar. Á öðru
kjörtímabilinu var Ólafur í tilhugalíf-
inu með Dorrit Moussaieff og giftist
henni síðan á sextugsafmælisdag-
inn. Þar létti hann áhyggjum þeirra
fjölmörgu sem höfðu velt fyrir sér
stöðu Dorritar eftir trúlofun.
Betur í stakk búinn nú en þá
Nú er Ólafur sextugur og ham-
ingjusamur með demantadrottning-
unni Dorrit og leyfir sér að horfa
ff am á veginn. Þegar hann var spurð-
ur um það hvað hann ætli að gera
sem forseti á næstu fjórum árum,
sem hann hefði ekki gert á síðustu
átta árum, nefndi hann fjögur atriði
sem hann legði áherslu á: að styrkja
hverskonar starfsemi á íslandi, opna
dyr fyrir íslendinga í údöndum, að
taka meiri þátt í umræðu um mál
sem brynnu á þjóðinni og ræða
meira við leiðtoga annarra ríkja. „Ég
held að ég sé á margan hátt betur í
stakk búinn nú til þess að gegna
þessum verkefnum en ég var
kannski í upphafi þegar ég var kos-
inn forseti fslands," segir Ólafur.
Baráttumaður á friðarstóli
Það voru margir sem þurftu að
klípa sig fast í handlegginn þegar
þeir vöknuðu upp við það haustið
1996 að einhver umdeildasti og á
köflum óvinsælasti stjórnmálamað-
ur þjóðarinnar væri sestur á friðar-
stól á Bessastöðum. Sumir trúa því
jafnvel ekki enn að maður sem
sjaldnast fór í felur með skoðanir
sínar á mönnum og málefríum, hefði
tekið við hlutverki sem sameiningar-
tákn þjóðarinnar. Maðurinn sem
hafði gengið svo hart fram sem ung-
ur maður að hann var bannaður í út-
varpi og sjónvarpi. Maðurinn sem
opinberir starfsmenn sökuðu um að
hafa svikið sig, maðurinn sem ham-
aðist svo í ræðustól Alþingis á fyrir-
tækjunum Þýsk-íslenska og Hafskipi
að forsvarsmenn fyrirtækjanna kost-
uðu auglýsingar þar sem varað var
við að hann yrði kosinn forseti.
Maðurinn sem var sakaður um að
hafa orðið missaga um trúhneigð
sína. Allt í einu var Óli grís, eftirlæti
skopmyndateiknarans, formaður
Alþýðubandalagsins, kominn á
Bessastaði. Hann hafði jafnvel sakað
Davíð Oddsson forsætisráðherra um
að hafa skítíegt eðli, umfnæli sem
vöktu hneysklan margra. Maðurinn
sem kosinn var í embætti sem hefur
haft yfir sér helgiblæ, fer enn fyrir
brjóstið á ansi mörgum. DV hefur
greint frá því að hópur fólks hittist
reglulega til að finna frambjóðanda
sem getur farið fram gegn Ólafi. Hver
árangurinn af því verður, á eftir að
koma í ljós en Ólafur er viðbúinn
Allt í einu var Óli grís,
eftirlæti skopmynda-
teiknarans, formaður
Alþýðubandalagsins,
kominn á Bessastaði.
mótframboðum samkvæmt því sem
fólk í hans herbúðum segir.
Davíð undirbjó jarðveginn
Það má segja að það hafi verið
Davíð Oddsson sem undirbjó jarð-
veginn fyrir Ólaf Ragnar, annars veg-
ar með því að gefa ekkert upp um
það hvort hann ædaði sjálfur fram í
kosningunum 1996 og loka þannig
leiðinni fyrir þá sjálfstæðismenn
sem hugsanlega höfðu áhuga á að
bjóða sig fram. Hins vegar gaf Davíð
þjóðinni þá hugmynd að umdeildur
stjórnmálamaður gæti orðið forseti.
Þannig vandist þjóðin því að hún
gæti fengið einhvern sem ekki væri
fullkomin sátt um á Bessastaði. Ann-
ar þáttur sem verulegu máli skipti
voru vinsældir Guðrúnar Katrínar
sem hafði unnið sig inn í hug þjóðar-
innar. Hjónin þóttu forsetaleg.
Á þeim tíma sem Ólafur hefur
verið í embætti hefur íslensk fjöl-
miðlaflóra breyst. Hann hefur verið
sakaður um það sem kallað hefur
verið „Séð og heyrt-væðing" forseta-
embættisins. Vinir hans neita því að
Ólafur sjálfur eigi sök á því að Séð og
heyrt hafi svo mikinn áhuga á
honum og hans íjölskyldu. Hann
hafi hins vegar ekki vísað ljósmynd-
urum blaðsins frá þegar á annað
borð er aðgangur fyrir ljósmyndara.
Fjölskyldan í framboði
Ólafur Ragnar bauð sig fram með
fjölskyldunni. Hann greip tækifærið