Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1960, Blaðsíða 31

TIMARIT VFI 1960
25
8. niynd. Tækin, sem notuð voru til að taka sýnishornin.
og merktar eru S-l, S-2 og S-3, voru gerðar til þess að
finna hve örar seltusveiflurnar væru og ennfremur til
þess að finna áhrif flóðs og fjöru, ef nokkur væru. Á
þessum stað reyndust fallstraumaáhrifin litil, en þegar
meðalseltan var lág var þó greinileg seltuaukning
skömmu eftir háflóð og seltuminnkun nokkru effir fjöru.
Seltubreytingar, sem virtust óháðar fallstraumum, voru
hins vegar örar og stundum miklar yfir sólarhriginn.
Þessara breytinga gætti einkanlega, þegar meðalseltan
var lág.
Dagana 22.—23. september var meðalseltan óvenju
há og sólarhringssveiflan var þá 1.0%«. Dagana 5.—6.
maí var meðalseltan um 34%„ og sólarhringssveiflan
1,4%. Dagana 24.—25. nóvember var meðalseltan rúm-
lega 32$® og þá var sólarhringssveiflan 2,4$®. örasta
breyfingin, sem kom fram, var 1,3$® á klst.
Seltubreytingar sjávarins með auknu dýpi voru einu
sinni mældar við Hælsvík, sem er nokkru vestan við
aðalmælingastaðinn. Á 9. mynd eru þessar breytingar
sýndar í 500 og 1000 m fjarlægð frá landi.
1 þetta sinn var yfirborðsseltan 33,3—33,5$® og þessi
lága selta náði svo langt sem mælt var út frá strönd-
inni. En þegar mælt var á mismunandi dýpi í 500 m
fjarlægð frá landi, tók seltan hins vegar að hækka þeg-
ar neðar dró og milli 15 og 25 m var hún komin yfir
34$®. 1 1000 m fjarlægð frá landi var seltan komin
yfir 34%® í 10 m dýpi og yfir 35$® í 35 m dýpi. Er sú
niðurstaða í samræmi við það, sem alþekkt er í úthaf-
inu, að seltan helzt tiltölulega lág í efsta sjávarlaginu,
en hækkar snögglega, þegar komið er niður á 20—30
m dýpi.
DÝPI