Akranes - 01.07.1951, Blaðsíða 8

ÍJr félagssjóði hefir svo verið gefið til
ýmissa mannúðarmála og menningarstofn-
ana eftirtaldar upphæðir:
Minningargjafir í sjúkrahússjóð . . kr. 12.000,00
Jólagjafir og samúðargjafir, bæði í
gleði og sorg .................... — 15.592,83
Kostn. viö gamalmennaskemmtanir — 16.035,27
Til Kristniboðs .................. — 590,00
— björgunarskútu ............... — 2.870,42
— Barnavinafélagsins ........... — 656,81
— Sængurkvennasj. Guðr. Gislad. — 750,00
— leikfimishúss ..................— 1.000,00
— S. 1. B. S................ — 2.020,00
-— Finnlandssöfnunar .............. — 1.001,00
Alls kr. 52.516,33
Auk þessa gáfu konur miklar veitingar
nema síðustu árin, og er það án efa tals-
verð upphæð. Enn má geta þess, að félags-
konur sendu muni á basar kvennaheimil-
isins Hallveigarstaða ,er voru af nefndar-
konum verðlagðar á kr. 1700,00.
Til góðgerðarstarfsemi félagsins má
telja með fullum rétti starfsemi sauma-
flokkanna, sem saumuðu og prjónuðu fyr-
ir bágstödd heimili bæði úr notuðum fatn-
aði og nýju efni á erfiðu árunum eftir
1930. Lögðu ýmsar félagskonur á sig mik-
ið erfiði við þetta starf, þótt engin nöfn
verði hér nefnd, og varð þetta ýmsum
heimilum hinn mesti styrkur. Þess skal
þó getið og sérstaklega þakkað, að ein kona
utan félagsins, Ólafína Ásmundsdóttir,
veitti félagskonum ágæta hjálp í starfi
þessu.
En þótt svo mikið hafi verið unnið að
fjársöfnun og líknarstarfi innan félagsins,
hefir og talsvert verið unnið að öðrum
málum. T. d. hefir félagið gengizt fyrir
mörgum matreiðslunámskeiðum, bæði með
verklegum æfingum og sýnikennslu. Voru
sum þessi námskeið rekin i sameiningu af
kvenfélaginu og Verkakvennadeild Akra-
ness. Ágætir kennarar störfuðu við nám-
skeið þessi, en eigi þurfti að leggja þeim
fé úr félagssjóði, þar eð Kvenfélagasam-
band Islands og Samband borgfirzkra
kvenna veitti þeim nokkurn fjárhagslegan
stuðning. Sá kennari, er við flest nám-
skeiðin starfaði, var frk. Soffía Skúladóttir.
Þá er hún andaðist, tiltölulega ung að ár-
um, sýndu nemendur hennar minningu
hennar þá ræktarsemi að stofna sjóð til
minningar um hana, er á sínum tíma á
að verja til verðlauna fyrir efnilega nem-
endur í húsmæðraskóla Akraness. Er sá
sjóður nú kr. 566,50.
Telja má víst, að einmitt þessi nám-
skeið hafi orðið til þess að vekja þá hug-
mynd, að Akranes þyrfti, er stundir liðu,
að eignast sinn eiginn húsmæðraskóla. Var
félaginu afhent á fimmtán ára afmæli þess
gjöf frá hjónunum Ingunni Sveinsdóttur
og Haraldi Böðvarssyni stofnfé að hús-
mæðraskólasjóði. Um likt leyti hétu for-
ráðamenn bæjarins því, að leggja fram
nokkurt framlag árlega næstu tíu árin i
sama skyni. Er sjóður þessi nú sem hér
segir:
Framlag bæjarsjóðs .................. kr. 10.000,00
Stofnfé (gjöf hjónanna I.Sv. og H.B.) — 10.041,67
Aðrar gjafir .......................... — 15.792,00
Ágóði af hlutaveltu og dansleikjum — 8.046,36
Vextir.............................. — 7.936,80
AIls kr. 51.816,83
Varðveitir félagið sjóð þennan og mun
ávaxta hann, unz sá tími kemur, að hann
verður notaður á þann hátt, sem ætlað
var, þá er til hans var stofnað.
Fjölmörg saumanámskeið fyrir eldri og
yngri hafa verið haldin á vegum félags-
ins, bæði á fyrri og síðari árum. Hafa þau
sparað heimilum útgjöld ,auk þess sem
nemendur hafa lært þar ýmiss konar
kven- og barnafatasaum. Má óhætt full-
yrða ,að bæði saumanámskeiðin og mat-
reiðslunámskeiðin hafa verið eigi all-lítijl
verklegur menningarauki fyrir konur bæj-
arins.
Þá hefir verið stutt að aukinni blóma-
og matjurtaræktun, því að á meðan Sam-
band borgfirzkra kvenna hafði starfandi
garðyrkjukonur utan Skarðsheiðar, unnu
þær jafnan nokkuð á Akranesi að tilhlutun
félagsins.
Kvenfélag Akraness hefir jafnan reynt
að leggja hverju því málefni lið, er það
hefir talið gagnlegt og séð sér fært að
sinna. Má þar t. d. nefna, að þá er dofna
tók yfir Hjúkrunarfélagi Akurnesinga, tók
félagið að sér að innheimta árgjöldin fyrir
áðurnefnt félag og veitti Hjúkrunarfélag-
inu þar með óbeinan fjárhagslegan stuðn-
ing.
Þá hefir Mæðrastyrksnefnd starfað
mikið, í samvinnu við Verkakvennadeild
Akraness.
Félagið hefir haldið samtals 147 fundi,
flesta hér í Báruhúsinu, en eftir að húsið
var selt, þá voru haldnir fundir í Hótel
Akranes við Vesturgötu, þar til að það
hús brann. Eftir bruna hótelsins bauð
Valdís Böðvarsdóttir, þáverandi formaður
félagsins, að halda fundina heima hjá
henni og þótti þeim konum, sem mættu
á þessum fundum, sérstaklega gott að vera
þar, eins og þeir þekkja, sem þangað hafa
komið. Félagskonur hafa verið öll þessi
ár 64 til 79, þangað til nú síðasta ár 88
og tveir heiðursfélagar að auki, þær: Svafa
Þorleifsdóttir og Guðrún Gísladóttir.
Félagssjóður var um áramót kr. 8.355,79,
og hefir aukist talsvert siðan.
Hér hefir í stórum dráttum verið rakið
hið helzta úr þessari 25 ára félagssögu. Er
það eigi gjört til þess að mikla störf þess,
heldur öllu fremur til þess að líta yfir
farinn veg, í því skyni að reyna að glöggva
sig á, hvort nokkuð hefir áunnizt. Er það
auðvitað ósk og von allra þeirra kvenna,
sem bæði fyrr og siðar hafa eitthvað á sig
lagt í þágu félagsmálanna, að félaginu
hafi tekizt að vinna eitthvað til raunveru-
legs gagns, jafnframt því sem í huga
hverrar félagskonu'hlýtur að vaka sú ósk,
að næstu 25 árin beri enn ríkulegri ávexti
en þau, sem þegar eru liðin. Að endingu
þakka ég öllum félagskonum og stjórn-
inni fyrir góða samvinnu öll árin.
Guð blessi starfsemi þess í nútíð og
framtíð.
Ræða Ól. B. Björnssonar:
Kæru kvenfélagskonur, háttvirtu gestir!
Ég vil mega þakka fyrir þetta ágæta
hóf, mat og mikla skemmtun, um leið og
ég óska ykkur til heilla á þessum ham-
ingjudegi. En umfram allt vil ég þakka
vakandi áhuga ykkar og sívaxandi giftu-
drjúgt starf á liðnum tuttugu og fimm
árum, starf, sem ætíð hefur verið miðað
við hag og heill þessa bæjar.
I þessu starfi, sem hefur borið mikinn
árangur, eigið þið mörg handtök, mikla
hugsun og fórnir ,sem fléttaðar eru í 25
ára starf, og er þegar orðinn glæsilegur
hluti af lífshamingju ykkar sjálfra.
Málgefni kvenna hefur löngum verið
við hrugðið, en það er verst við þennan
viðsjárverða dóm, að hann er kveðinn
upp, og honum við haldið af þeim, sem
aldrei geta verið kvenmannslausir, og
hvorki lofaðar né ólofaðar konur geta haft
frið fyrir.
Enda þótt ég hafi ekki verið hinn ósýni-
legi andi á fundum ykkar, né átt þess kost
að standa á hleri, til þess að rannsaka
þennan almenna dóm, sem hvilir eins og
mara á kvenþjóðinni, þykist ég geta full-
yrt að gagnvart Kvenfélagi Akraness er
hann hreinn sleggjudómur, og því mikils-
verð, almenn vörn gagnvart stallsystrum
ykkar. Þið hafið einmitt varið minnstum
tíma í málæði, og mér vitanlega aldrei
um einskisverða hluti. Höfuðverkefni
ykkar hafa einmitt verið athafnir, efndir,
en ekki orðagjálfur, enda sýna verkin
merkin. Það vita kunnugir, og það hefur
hér verið glögglega rakið. Starf ykkar
hefur verið borið uppi og mótast af áhuga
og eldmóði tiginborinna kvenna, fyrir heill
og hamingju sona ykkar og dætra. Þið
hafið lagt í það sál ykkar ,til þess að það
gæti sem lengst orðið leiðarsteinn kom-
andi kynslóðum. Þetta starf ykkar hefur
því verið meira en innantóm orð „fávísra
kvenna." Það hefur einmitt haft á sér
svipmót þess ,sem sígilt er og seint mun
fyrnast. Tryggð og tálleysi við hæstu hug-
sjónir, en það er kærleikans ómælanlega
vidd, innsigluð í fórn þeiirar vitveru, sem
trúir.
Þetta megin mark hefur varðað veg
ykkar á liðnum tuttugu og fimm árum,
og ég vona, að það vísi félagi ykkar þann
80
AKRANES