Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1885, Blaðsíða 50

Sár Iians greri seint, en þegar hanu var ab mesiu
gróinn fór liann til Englands, og var honum tekib í Lund-
dnum meö konunglegri sæmd. En engin hafbi hann bein-
línis not af förinni, þafe er snerti fyrirætlanir hans. Eptir
þaí) hjelt hann 2 ár kyrru fyrir á Caprera. 1866 tók
hann þátt í stríH ítala og Prússa gegn Austurríki, og
haf&i enn stjórn yfir sjálfbofcali&i, og baríist nor&ur í
Týrol. Ófri&urinn hætti þegar hann var nýkominn á góban
rekspöl, en þab var ekki honum ab kenna, og hann hefbi
fúslega viljab eiga meiri hlut í því heldur enn hann átti,
ab Italía fjekk Venedig eptir þetta stríb.
En nd var mál ab snúa sjer ab Róm aptur. Hann
hatafa páfann og klerkana, og Frakka sem vörbu þá, og
hann hafbi svo opt sagt: Róm eba daubann, ab honum
gat ekki verib annab kærara heldur enn þegar hann fjekk
bob frá nýrri vibreisnarnefnd íRóm um ab gjörast rómverskur
»general«, ogstýra uppreistinni. En ítalska stjórnin bannabi
stranglegu allan libssafnab, og Garibaldi var óbar tekinn,
þegar hann ætlabi af stab til herfiokka þeirra, sem þegar
voru komnir saman, og sendur aptur til Caprera, og voru
9 herskip og nokkur minni skip send til eyjarinnar til ab
gæta strandanna, og rannsaka hvern bát sem frá þeim færi,
svo ab liann slyppi ekki í land. Allir bátar sem Garibaldi
átti, voru teknir, nema kænukrýli eitt, ofurlítill manndrápa-
bolli, sem valla gat borib einn mann, og var róib meb
einni ár. Hann var ekki talin meb. Hann hafbi látib
einn vinnumann sinn bera hann nibur ab sjó, og fela
þar, og eina dimma nótt fór Garibaldi í bollann, og
liggjandi marflatur í honum reri hann út á milli skipa
og skerja, og slapp til eyjarinnar Magdalena. Ef ein
alda hefbi komib, hefbi hvolft undir honum; ef eitt áratog
hefbi heyrzt, hefbi hann verib tekinn, og hann hefur
sjálfur talib þessa för einna mesta glæfraför sína. Sí&an
fór hann subur í land, vann fyrst kastalann Monte Rotondo,
en beib svo algjörban ósigur fyrir Frökkum, sem alltaf
vörbn páfann, vib Mentana, 3. nóv. 1867, og var aptur
settur í hald, og sendnr heim til Caprera. þetta var I
síbasta skipti, sem hann bar vopn í fósfurlandi sínu.
þegar Frakkar áttu ófribinn vi& þjóbverja 1870, fór hann
til ab hjálpa þeim, eptir a& lýbveldib var komib á fót.
(46)