Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1934, Síða 29

Fjögur heimsfræg skáld.
Altnanakið flytur nú í þetta sinn myndir af fjórum
heimsfrægum skáldum, með æviágripum peirra. Hafa
pau öll hlotið Nóbelsverðlaun, og eru mörgum ts-
íendingum kunn rit peirra, einkum pó hins ágæta rit-
höfundar Galsworthys, sem nú er nýlátinn.
Sinclair Lewis.
Evrópumenn hafa jafnan gert litið úr bókmennta-
starfsemi Vesturheimsmanna. Stafar petta frá fornu
fari, er landnemarnir vestan hafs voru á bernsku-
skeiði og voru að renna saman i pjóð. Einstaka
raenn fundu hvöt hjá sér til að yrkja, pótt ekki væri
peir skáld og styddust ekki við neitt af pví, sem að
venju reynist drýgsta stoð góðskálda, saga pjóðar-
innar og menntir. Bandaríkjaþjóðin átti sér enga
sögu; hún varö að skapa hana, og þjóðlifiö var svo
stillaust og óformað, aö þangað var ekkert að sækja.
Og hugur pjóðarinnar var háöur dægurstritinu og
maganum. Skáldin voru rótlaus, vaxin upp úr jarð-
vegi, sem átti engar erfðir, i laudi sem var að skapa
nýja og sérstæða þjóðmenning, er gamli heimurinn
austan hafs hafði aidrei séð. Og bókmenntalegt gildi
flests af pvi, sem kom vestan yflr hafíð, mældist illa
á kvarða gömlu þjóðanna i Evrópn.
Pó að mjög hafi skipt urn i pessu efni siðasta
mannsaldurinn, eimir enn eftir af fyrirlitningunni á
vélamenningu pjóðarinnar fyrir vestan. Bandarikja-
mðnnum flnnst sjáifum, aö þeim sé ekki unnað
sannmælis og pykir pað illt, pví að hverjum pykir
sinn fugl fagur, og varla er þeim á móti skapi, aö
vera nmestir í heimi« i bókmenntum, eins og i húsa-
gerð og alls konar verklegum framkvæmdum.
(25)