Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1936, Side 48

andi einræði í löndunum í kring. Stanley Baldwin er
ennþá maður í fullu fjöri og í miðjum eldi opinbers lífs
í landi sinu. Pó að hann sé þess vegna umþráttaður
maður, er það sammála álit manna, að hann sé hisp-
urslaus heiðursmaður, menntaður og skyldurækinn,
með næman skilning á kröfum og þörfum hagnýts
lífs — enskur gentlemaður i gömlum stíl, með góðan
skilning á nýjum tímum hinna yngri manna.
Georg V. Bretakonungur.
Þess eru fá dæmi, eða engin öllu heldur, að nokk-
ur núlifandi konungur njóti eins mikilla og almennra
vinsælda og Georg V. Bretakonungur. Það kom greini-
lega í ljós á 25 ára rikisstjórnarafmæli hans í maí
1935, og hefir sýnt sig oftar. Englendingar eru kon-
unghollir menn, en þó höfðingjadjarfir, þegar þeim
þykir ástæða til þess, og geta vel gagnrýnt konung
sinn eins og aðra. En um Georg V. er það almennt
álit þeirra, að hann hafi gengt hinu vandasama em-
bætti sínu með mikilli prýði, bæði af skyldurækni og
smekkvísi, og hefir hann þó oft haft úr vöndu að ráða.
Saga hans er þvi mjög fróðleg til athugunar á eðli og
möguleikum konungdæmisins i lýðræðisþjóðfélagi nú-
tímans. A þeim sama tíma, þegar hásætin hafa hrun-
ið í hverju landinu á fætur öðru og konungarnir
oltið úr sessi, hefir konungsvaldið staðið stöðugt í
Englandi og aukizt að virðingu og vinsældum. Pað
er allra kunnugra manna mál, að þetta sé að miklu
leyti að þakka Georg konungi persónulega og fram-
komu hans í opinberu lífi. Konungurinn í Englandi
er að vísu ekki valdamikill maður beinlínis, og að
sjálfsögðu langt frá öllu einveldi nú orðið. Báðherr-
arnir halda fast í tauminn hjá mér, sagði Georg V.
einhvern tíma í gamni, og það eru að sjálfsögðu ráð-
herrarnir og þingið, sem ræður, og það hefir verið
(44)