Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1936, Qupperneq 95

legt hefói verið að vekja hann með nokkru móti.
Á mánudagsmorguninn fór hann austur yfir heiði og
heim til sín. Fara ekki fleiri sögur af viðskiptum
peirra sr. Sigfúsar.
Pegar sr. Sigfús var í Hofteigi, bjó Guðmundur
Finnsson bróðir hans á Skeggjastöðum. Pað er hinum
megin Jökulsár, en nokkru utar eða neðar í dalnum.
Sér pó til túnvinnu par frá Hofteigi. Það er í frásögur
fært, að einn sunnudag, er prestur kom úr kirkju að
aflokinni messu, hafi honum orðið litið yfir að
Skeggjastöðum. Sér hann pá, að verið er að bera inn
töðu af mesta kappi og verður að orði: »Ojæja, gæzk-
an, pað er öðruvísi fyrir honum Guðmundi bróður
mínum en mér. Hann er að bjarga sér, en eg má
standa í pessum andskota!«
Það var einhverju sinni öndverðan vetur, að sá
orðrómur barst til eyrna sr. Sigfúsi, að piltur og
stúlka, sem voru vinnuhjú á Skeggjastöðum og voru
trúlofuð, hefðu tekið sér pað bessaleyfi að samrekkja.
Prestur virtist gefa pví lítinn gaum. Litlu síðar var
pað einhverju sinni snemma morguns, að sr. Sigfús
kom upp á pallinn á Skeggjastöðum að öllutn óvör-
um. Var heimafólk að byrja að klæða sig, par á meðal
vinnumaður sá, sem um var getið. Sat hann framan á
rúmi sínu, en stúlkan lá fyrir ofan hann. Prestur lít-
ur í kringum sig og býður fólki góðan daginn. Síðan
snýr hann sér að vinnumanninum og segir: »Ojæja,
gæzkan min, sjaldan lýgur almannarómurinn. Pað er
pá satt, sem fólk segir, að pið sofið saman. Pið ættuð
pó að vita, að pað er á móti guðs og manna lögum«.
Síðan heldur hann yfir peim allsnarpa áminningar-
ræðu. Vinnumaðurinn pagði, lauk við að klæða sig
og fer siðan ofan. Litlu síðar laumar hann að presti
hrennivinsflösku. Ekki er getið um samræður peirra
frekar, eii pegar prestur fer af stað, klappar hann á
herðarnar á vinnumanninum og segir: »Ojæja gæzk-
an mín. Pað er líklega, að ykkur sé ekki of gott að
(91)