Geislinn - 01.01.1929, Síða 2
2
GEISLINN
Hvað kemur næst?
77/ hvers ætli menn noti hin nýju öfl, sem hin hrað-
fleygu vísindi nútímans fá þeim í hendur?
Eftir A. S. Maxwell.
Það er ekki ofsögum sagt, að
við lifum á hinum undraverðasta
tíma, er sagan getur um. Maður er orð-
inn sljór af eintómri undrun yfir hin-
unr undraverðu atburðum, sem koma
fyrir deglega. Menn geta nú flogið yfir
Atlantshafið, þeir aka í vögnum með
350 km. hraða á klst. Þeir senda mynd-
ir á vængjum víðboðsins frá Evrópú
síðan heimurinn byrjaði á þessum ham-
förum. Þægindi nýtiskunnar eru til-
tölulega mjög ný komin inn til fólks.
Fyrir einni öld síðan lifðu menn undir
sömu kjörum innan húss og fyrir rúni'-
um 1000 árum. Lífið leið hægt áfram,
gufu og rafmagn var varla talað um
á sviði vísindanna. Þá voru engar flug-
vélar, mótorvagnar, járnbrautir, gufu-
Bifreið sem líkist
snigli en hefir ekki
sctma liraða og
sni^ill. Hún liefir
1000 hesta vjel og
getur farið 326
km. ú klukkustund.
til Ameríku og sýna oss hvernig er
hægt að sjá í myrkri — og samt hefir
þetta svo að segja engin áhrif orðið á
oss, við erum orðnir svo vanir svipuð-
um fréttum. Við göngum alt af að
því vísu að morgundagurinn færi oss
eitthvert undrið á sviði vísindanna, og
það verður til þess að undirbúa hugsun
vora og tilfinningar á þann hátt að við
verðurn ekkert hissa þegar svo fréttin
kemur. Sumir virðast vera alveg búnir
að missa undrunarhæfileikann, ef svo
mætti að orði komast. Og það er eins
og ekkert hafi áhrif á þá, nema ef
vera skyldi kosningar til þings eða
sigrar í íþróttum eða þ. u. 1.
Og þó er tiltölulega að eins örskamt
skip, víðboð og hundruð hluta, sem
við höfum og álítum nauðsynlega.
Stórkostleg breyting.
En þvílík breyting, sem hef}r átt sér
stað síðustu hundrað árin. Það má líkja
henni við lygnt fljót, sem rennur um
sljettlendi, en að síðustu steypist ofan
af háum klettum og myndar foss. Þann-
ig hefir framförin verið í nær 60 aldir
fj'rir þetta undraverða tímabil, sem vér
nú lifum á.
Og með hverju árinu, sem líður,
virðist alt ganga enn hraðar. Sam-
kepnin verður meiri, stríðið um tilveru-
rétt enn þá skarpara, og jafnvel skemt-
anir manna eru nú orðnar svo fjöl-