Símablaðið - 01.01.1935, Qupperneq 19
SÍMABLAÐIÐ
5
í lireinsunareldi stjórnarráðsins
liefir auk þess verið sett skilyrði fyr-
ir þessum rétti, og það ótrúlegasta
skilyrði, frá sjónarmiði simamanna.
En það er, að ýmsum simamönnum
er meinað að vera meðlimir félags-
ins. Eru það þessir starfsmenn: Full-
trúi á aðalskrifstofu Landssímans,
verkfræðingur, bæjarsímastjórinn í
Reykjavík og Hafnarfirði, loftskeyta-
stöðvarstjórinn i Rvik og umdæmis-
stöðvarstjórarnir. Við það er 10 starfs-
mönnum, sem verið hafa félagsmenn,
sumir frá stofnun félagsins, meinað að
vera áfram í félaginu, eigi það að fá
þennan samningsrétt. Með þvi er fé-
lagið svift mörgum af reyndustu
starfskröftunum, og í flestum tifellum
þeim áhrifamestu. Og með því eru
þessir menn sviftir þeim mörgu hlunn-
indum, er félagsskapurinn veitir þeim,
og þeim styrk, sem félagssamtökin
eru. —
1 Noregi hafa símamenn nýlega hlot-
ið viðurkenningu fyrir samningsréttin-
um, en engum slíkum 18. aldar skil-
yrðum er þar til að dreifa. Enda er
það mjög efasamt, að hægt sé að á-
kveða slíkan réttindamissi með reglu-
gerð.
Lýðfrélsi er það ekki.
Munu símastjórarnir vera ákveðiiir
í því ,að krefjast þess, að ákvæði þetta
verði numið hurt úr starfsmannaregl-
unum, og leita aðstoðar fél. til þess.
Hitt væri öðru máli að gegna, þó
að 3 eða 4 yfirmenn símans, sem
þá teldist tii símastjórnarinnar, væri
ekki félagsbundnir. Enda er það svo
i nágrannalöndum okkar.
Og er þess að vænta, að þessu á-
kvæði verði mjög bráðlega breytt, og
að samkomulag' náist um það, að þvi
verði ekki framfylgt i þvi formi, sem
nú er ætlast til.
Sunaháb.
Við síðustu endurskoðun starfs-
mannareglnanna var bætt í þær nýju
ákvæði um símaráð, er vera skal
landssímastjóra til aðstoðar. Eiga sæti
í þessu ráði formaður F. I. S., og einn
fulltrúi félagsins, kosinn til 3ja ára
i senn.
Þetta nýmæli er mjög veigamikið.
Ef rétt er á lialdið, er það engum efa
undirorpið, að það getur haft mikla
þýðingu, bæði fyrir stofnunina og
starfsfólk hennar. En það mun þó þvi
að eins verða, að fulltrúar félagsins
finni ekki það, að þvi verði ætlað að
svæfa þær málaleitanir félagsins, er
það mun koma til að fjalla um — eða
að það sé ekki kallað til fundar um
þau mál, er áhrifa frá því er ekki
óskað, en sem þó snerta starfsfólkið
og samtök þess. En eins og nú er skip-
að um stjórn símans, er ástæðulaust
að óttast slíkt.
ÍOÍCULYYI.
vill Símal)laðið óska þess, að starfs-
mannareglurnar eigi eftir að verða ein
sönnun þess, að heilladrýgstur árangur
næst með því, að símastéttin og' síma-
stjórnin geti ætíð unnið saman að
hagsmunamálum stofnunarinnar og
stéttarinnar.