Ægir - 01.02.2002, Blaðsíða 31

31
S J Ó M A N N S L Í F
unnið er svo lengi sem fiskast og vaktafyrirkomulag-
ið þess eðlis að ekki er sjálfgefið að henti öllum.
Meðal þessara járnkarla ríkir ákveðin stemmning þar
sem það er jafn sjálfsagt að þú standir þig og að sólin
kemur upp hvern morgun í Karabískahafinu, en það
er líka jafn sjálfsagt að þú færð að heyra það, um-
búðalaust, ef mönnum mislíkar frammistaðan.
Dæmi: Einhverju sinni var ég að vigta roðýsu og
þóttist nokkuð góður þar sem ég hafði undan pökk-
urunum en auk þeirra Bigga og Jóa fýra var Sigurður
vinur minn Malmquist þeim til aðstoðar að þessu
sinni. Þar sem ég stend við vogina og vigta ýsuna
eins nálægt 9300 gr. og mér er unnt kemur Sigurður
heldur ábúðarlegur og skellir all stóru ýsuflaki fyrir
framan nefið á mér og spyr með þunga: „Sýnist þér
þetta vera roðýsa!?“ „Að vel athuguðu máli, já“, svar-
aði ég til að gera eins gott úr þessu og mér var unnt
meðan Siggi tók hnefafylli af roðýsu er við áttum í
geymslu í borði pakkara, slengdi á vogina og óð jafn
þungbúinn til baka án þess að hlusta frekar á gjálfrið
í mér. Hálfum tíma síðar var vaktin á enda og sami
Sigurður gekk að mér og spurði léttur í bragði:
„Maggi, eigum við ekki að klára að horfa á Zorró á
eftir!?“ Að sjálfsögðu gerðum við það en við áttum
margar góðar stundir saman í setustofunni góðu og
horfðum á hvert meistaraverkið af öðru. Hér ætlast
menn hins vegar til að hver maður standi sig - þú
færð að vita jafn skjótt og þú geigar en svo nær það
heldur ekki lengra þegar boðin eru komin til skila.
Boltinn í beinni
Mikil breyting hlýtur það að hafa verið þegar settur
var á Akureyrina gervihnattadiskur sem gerir áhafn-
armeðlimum kleift að fylgjast með tugum eða hund-
ruðum stöðva víðsvegar um hnöttinn - vitanlega fór
enski boltinn mikinn enda áhuginn fyrir þeim ágæta
bolta því sem næst takmarkalaus. Umræðan var ákaf-
lega lífleg um borð og þótti sumum nóg um. Þannig
var Siggi Mall á stundum þreyttur á Sky Sport News
þar sem fréttir dagsins runnu á skjánum að því er
virtist endalaust en svo hagar til að myndlykillinn er
staðsettur í setustofunni uppi og sjónvarpið í reyk-
horninu samtengt auk heldur. „Reykhausar“ í at-
hvarfi neðri hæðar vildu umfram allt halda sig við
boltann en svo hvarf sambandið við Sky þegar vika
var eftir af ferð og þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir náð-
ist ekki samband á ný og Siggi fagnaði!
Í reykhorninu var annar myndlykill, skandinavísk-
ur, og þegar stillt var á hann var okkur í efra gert að
horfa á það sem „reykhausar“ kusu og allt í góðu lagi
með það nema hvað einn ákveðinn Liverpool-aðdá-
andi við nafn Pétur „Pibbi“ var með illstöðvandi
krampa á fjarstýringunni, vissu menn vart hvort þeir
voru að koma eða fara þegar fylgst var með því sem
fram fór á skjánum! Við Siggi kusum þ.a.l. bíó-
myndasafnið og vorum stundum heppnir en ekki
alltaf, þó miðaði áhorfið að því sama, þ.e. að hafa
gaman af samverunni. Þegar vitleysan var sem mest
hafði stóri maðurinn, Rúnar Berg, 2 metra öðlingur,
á orði að þetta og hitt væri nú meiri „steypan“ og ít-
rekaði eftir því sem vitleysan endurtók sig. Júlli var
gjarnan með okkur uppi en hafði hægt um sig og
svaf ef færi gafst meðan Þórir (og Kalli vélstjóri) not-
aði hvert tækifæri til að komast í tölvuna, í
„Wülfenstein“ - talaði Þórir við tölvuna og vissi
maður alltaf hvor hafði betur miðað við orðasenurn-
ar!
Öðru hverju voru stórleikir í gangi og þá var mik-
ið um að vera á báðum hæðum, einkum ef svo
óvenjulega vildi til að báðar vaktir gátu fylgst með.
Þannig var það þegar ManYoo illu heilli tapaði
óverðskuldað gegn Liverpool, við náðum s.h. saman.
Undirritaður sýndi að hann er geðríkur mjög og
skellti hurðum mönnum til mikillar kátínu en annað
hvort eru menn með eða ekki! Handboltinn átti sitt
hámark á EM og mikil stemmning skapaðist um
borð enda voru „drengirnir okkar“ að gera fína hluti í
Svíþjóð þó fastir liðir hafi verið á dagskrá er Svíar
rassskelltu landann. Við vorum færri um borð er
fögnuðum EM-titli hinna sænsku frænda vorra, vildu
menn fremur sigur hinna þýðversku enda þeir ekki
jafn óvæginn andstæðingur!
Sigmundur Sigmunds-
son, fyrsti stýrimaður,
og Sigtryggur Gísla-
son (Bóbó), skip-
stjóri.