Símablaðið - 01.12.1941, Blaðsíða 50
60
S l M A B L A Ð I Ð
ffvennasí ean
Viimubúningur.
í síðasta jólablaði skrifaði eg smágrein
um vinnubúning símastúlkna, og benti
á, hve vel færi á því, að allar stúlkur,
sem vinna í sömu starfsdeild, sé eins
klæddar. En mér virðist, að það þurfi
stundum að endurtaka tillögur, sem til
bóta virðast þó standa, áður en þeim
er sinnt.
Nú vil eg enn mælast til þess við síma -
stjórnina, að hún taki þessa uppástungu
til greina. Hugsið ykkur, live mikið
skemmtilegra það \æi'i, að líta inn á
langlínumiðstöðina í Rvik, sem nú ej'
orðin fín eins og stofa, ef allar stúlk-
urnar þar væri nákvæmlega eins klædd-
ar. Eða afgreiðslan. Ætli „kunnarnir“
kynni því ekki betur, ef stúlkurnar þar
væri allar í fallegum svuntum af sömu
gerð, heldur en svo að segja i allskonar
þjóðbúningum.
Lóa.
Myndaskipti.
Oft hef eg kunnað því illa, þegar eg
hef verið að „þjarka“ við hinar og þess-
ar starfssystur niínar á öðrum síma-
stöðvum, að þekkja þær ekki í sjón, og
geta ekki gert mér i hugarlund svip
þeirra.
Laun okkar flestra eru nú ekki þann-
ig, að við getuin ferðast mikið milli
stöðvanna í sumarleyfunum, og þvi er
viðkynning okkar flestra aðeins „á
símalínunum.“
Einhverntíma var skrifað um Sel-
skinnu Landssímans hér i blaðinu, og
átti hún að geyma myndir starfsfólks-
ins, en af því verður víst aldrei.
Símahl. hefur hirt hópmyndir, — en
þær ná ekki þeim tilgangi, er eg á við.
Hvernig væri að við símastúlkurnar
kærnuiu á skiptum á myndum milli
helztu stöðvanna, og kæmum þannig
srnáin samau upp símastúlknamynda-
safni á þessum stöðvum. Gæti það ekki
stundum mildað „stríðið“ á línunum,
ef við þyrftum ekki annað en að líta
upp á vegginn til að sjá símastúlkuna,
sem við eigum í höggi við, hrosa til
okkar, — í stað þeirrar myndar, sem
afgreiðslustríðið hefur búið til í huga
okkar.
En — þökk fyrir gamla árið allar
saman, og gleðilegt nýtt ár. S.
Símastúlknaskipti.
Sem stendur virðist vera mikill hug-
ur í forráðamönnum símans að bæta
afgreiðsluna á öllum sviðum. Er ekki
nema gott til þess að vita.
Einu sinni voru símritaraskipti við
útlönd. En þeim var hætt.
Væri ekki ráð að vinna að því, að
einnig yrðu símastúlknaskipti við ,út-
lönd að stríðinu loknu. Eg held, að af
þeim mætti mikið læra.
En væri ekki einnig til hóta, að láta
talsímastúlkurnar öðru hverju fara
milli helztu stöðvanna, og dvelja þar
1 til 2 ménuði í senn, til að kvnnast
afgreiðslunni frá „báðum hliðum“? Eg
beini þessu til símastjórnarinnar. S.
ff/feðíleg. jóí og fataæíí nýíí ár /