Símablaðið - 01.01.1947, Síða 31

SÍMABLAÐIÐ
9
FÉLA GSMÁL.
Þeir setn fylgjast vel meö félagsmálum
okkar, geta boriö um, aö þetta ár sem nú
er aö líöa, hefur veriö all viðburöaríkt,
og' þá aðallega vegna þess að á árinu var
haldinn „Þriðji Landsfundur F.Í.S.-1 en
hann sátu um 25 fulltrúar víösvegar aö af
landinu.
Á þessum Landsfundi voru öll helztu
liagsmunamál stéttarinnar ítarlega rædd og
þeim gerð góö skil. Þá voru gerðar margar
alyktanir, en þar sem þær hafa birtzt áður,
bæði í dagblöðum bæjarins og málgagni
félagsins, þá tel ég óþarft aö rit’ja þær upp
hér.
Engum, sem sat þenna Landsfund, getui
dulist, að slíkir íundir eru félagssamtökun-
um afar nauðsynlegir, þar sem fulltrúar
frá hinutn dreifðu deildum innan síofnun-
arinnar, getá komiö saman og rætt sam-
eiginleg áhugamál sín og stéttarinnar. Það
var sannarlega hressilegt að heyra hvaö
margir tóku til máls og ræddu hin mis-
mtmandi viöhorí sín til málanna hispurs-
laust og óþvingaö, og hvernig aö lokum
allur skoðanamunur var jafnaöur og allir
áttu samleið.
Eitt veigamesta mál fundarins var vafa-
laust lagabreytingarnar, en þær voru orðn-
ar mjög aökallandi, sérstaklega þar sem fé.
lagið samanstendur nú, frekar en áöur, af
mörgutn deildum, og rninni kynni eru á
milli starfsmanna deildanna, en æskilegt
væri. Þá hefur þetta einnig oft torveldaö
algeng störf stjórnarinnar. Þessar laga-
breytingar voru því aðallega ræddar út frá
því sjónarmiði, aö meiri og betri samvinna
fengist á milli deildanna. Mismunandi skoö-
anir komu fram um þaö, hvernig þetta yrði
bezt tryggt, en að lokum urðu fulltrúar
•sammála um þær lagabreytingar, sem nú
hafa verið samþvkktar af félagsmönnum
við allsherjaratkvæðagreiöslu sem lög.
Engu skal um það spáö að svo stöddu,
hvernig þessi nýju lög reynast í frarn-
kvæmdinni, en enginn vafi leikur á því, aö
þau eiga aö tryggja mun betur en áður
nánari tengsl og samvinnu á milli deild-
anna og gera þannig félagiö sterkara sem
heild.
Þar sem flestar ályktanir Landsfundar-
ins voru stilaðar til simamálastjóra, þá
hefur stjórn félagsins nú setið tvo fundi
meö honum og forstjórum deildanna og
rætt þær. Arangur af þessum viðræðum er
aö svo komnu ekki beinlínis rnikill, en þó
viröist ekki íráleitt að ætla að margt af
þvi sem þar koin fram, veröi framkvæmt
þó síðar verði, því óneitanlega er flest i
þcssu sambandi ekki síður hagkvæmt fyrir
stofnunina en stéttina. Þessi mál munu
frekar verða rædd á vænta jegum sinra-
ráðsfundum, en eins og kunnugt er þá