Símablaðið - 01.01.1947, Qupperneq 32

10
SÍMABLAÐlf)
kom fram í einni ályktun Landsfundarins
óánægja yfir því að símaráöiS skyldi ekki
starfa, eins og ákvæöi starfsmannareglna
segja. Nú hefur símamálastjóri fallist á aö
gera símaráðiö aftur starfhæft. í þessu
ráöi eigum viÖ tvo fulltrúa, sem eiga aö
hafa þar tillögurétt eingöngu, nú eru eng-
in orö um það hve oft skuli halda þessa
ráösfundi. Æskilegast væri aö halda þá
reglulega og þá einu sinni eöa tvisvar í
mánuöi. Af erlendutn simatíöindum má
sjá að slik ráö sem þessi eru mjög vinsæl
og hafa haft stórmikla þýðingu, þaö væri
því vissulega æskilegt aö svo gæti einnig
oröiö hér. í þessu sambandi er rétt að
minnast á ályktun setn kom fram á siöasta
þingi B.S.R.B. þess efnis, að þingiö vekti
athygli löggjafans á nauösyn þess aö lýö-
ræöiö í atvinnumáluin yrði aulcið, þ. e. að
launþegum yröi tryggð hlutdeild í stjórn
opinberra fyrirtækja, þar sem með því
einu yröi unnt að fá þann skilning um niö-
uríærslu reksturskostnaðar, sem óhjá-
kvæmilegur er, ef vel á að fara. Þessi álykt-
un er komin fram vegna þeirrar almennu
og háværu kröfu að upp sé tekin hag-
kvæmari rekstur hjá því opinbera.
Aðalverkefni sérhverrar félagsstjórnar
er aö vinna aö réttlátum kaiípkröfum fé-
iagsmanna sinna. Áöur fyrr vannst slíkt
oft með svokölluöum smáskæruhernaði, en
nú eru tímarnir breyttir. Síöan viö fengum
nýju launalögin, hefur kaupkröfum yfir-
leitt alls ekki verið* sinnt, hversu réttmæt-
ar sem þær hafa verið, alltaf hefur veriö
vitnaö til takmarkana launalaganna, eða aö
sérhver breyting frá þeim væri beinlínis
lögbrot.
Spakmæli segir „það skal vel vanda,
sem lengi á að standa“, en þetta geröi Al-
þingi ekki þegar launalögin voru rædd og
þess vegna hafa nú samtök opinberra
starfsmanna skorað á Alþingi aö taka þau
til ítarlegrar endurskoðunar. Þó stutt sé
siðan þau öðluöust gildi.
Þá hefur mikiö veriö rætt um væntan-
iegar ráðstafanir gegn dýrtíðinni og mikið
deilt um það hvaða leiöir sé réttast að fara
í þeim efnum, viö skulum því gera okkur
það Ijóst strax, aö sá möguleiki er fyrir
hen'di aö opinberir starfsmenn komi til
nteö að bera hlutfallslega þyngstu byrð-
arnar af þeim dýrtiöarráðstöfunum, og á-
stæðan fyrir því er ef til vill sú, að af okk-
ur var tekið sterkasta vopn allra samtaka
eða verkfallsrétturinn, og mótmæli okkar
eru og veröa metin með tilliti til þess.
Af þessum ástæðum getum við séö hvaö
okkur er mikil nauðsyn á því aö félagssam-
tök okkar séu ávallt traust, að samhugur
og eining einkenni allar okkar gerðir, ef
tii átaka kann að koma, það er máttur
okkar.
Steingrímur Pálsson.
Nýr skrifstofusfjóri.
I
Einar Pálsson.
Eins og getiö er ,um í fréttadálkinum
var skrifstofustjórastaða Landssímans
auglýst til umsóknar i sept. s. 1. Sóttu um
hana 7 simamenn, þar af voru aöeins 2 af
eldri starfsmönnum stofnunarinnar og dró
annar þeirra umsókn sína til baka. Bendir
það ekki til, að staða þessi þyki eftirsókn-
arverð, þó óneitanlega ætti að mega ætla
að svo væri.
Frá mönnum utan, stofnunarinnar munu
engar umsóknir hafa borizt.
Staðan var veitt Einari Pálssyni sima-
'fræðingi írá 1. okt. s. 1.
Einar Pálsson er fæddur 5. april 1914.
flann lauk gagnfræðaprófi við Mennta-
skólann í Reykjavík 1931. Vann við sjálf-
virku bæjarsímastöðina í Reykjavik áriu
1933—'3*5, en fékk þá frí til náms i Noregi.
Þar stundaði hann nám við Oslo Tekniske
Skole. Lauk hann þar prófi 1938, en stund-
aöi framhaldsnám viö sama skóla til árs-
loka 1938,. er hann hvarf aftur að sinu
fyrra starfi.
Hann var skipaöur 1 fl. simvirki 1. jan.