Símablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 15
SIMABLAÐIÐ
25
Hvers eðlis sem þau eru, verða þau hér eftir rædd, og tillögur gerðar
á vettvangi, þar sem félagssamtökin eiga fulltrúa jafnréttháa fulltrúum
stofnunarinnar, — og þar, sem starfsfólk stofnunarinnar verður að treysta
því, að enginn sé misrétti beittur.
Að vísu ber þess að gæta, að sjálft veitingavaldið er ekki i liöndum
þessa ráðs. Hins vegar er því gefið það mikið áhrifavald, að telja verður
víst, að veitingavaldið gangi ekki gegn rökstuddu áliti þess.
Það skiptir þá líka mestu máli, að í ráðið veljist jafnan menn, sem meta
rök hvers annars, og temja sér þau vinnubrögð, sem vekja traust beggja
aðiia. Menn, sem geta unnið saman að farsælli lausn mála.
En verksvið ráðsins er víðtækara en personalmálin ein. —- Það er tvi-
þætt: — Það á einnig að láta sig skipta rekstur stofnunarinnar, — og getur
á þann hátt liaft mikil áhrif á skipulag hennar, nýtingu starfskrafta, vinnu-
aðbúnað og alla sambúð yfirmanna og undirgefinna.
Einnig þessi skipun mála er alger nýjung hér á landi, — og her von-
andi þann árangur, að til fyrirmyndar verði öðrum opinberum stofnunum.
Reglugerðarbreyting þessi var samin af fulltrúum beggja aðila og síðan
samþykkt af póst- og símamálastjóra og félagsráði F.Í.S.
Því er ekki að leyna, að F.l.S. tekur á sig mikinn vanda með þessari
nýju skipan. Því ber að sýna, að það sé þess trausts verðugt, sem því nú er
sýnt, ekki síður en 1936, og stuðla að því í einlægni, að starfsmannaráðið
skapi öryggistilfinningu innan stéttarinnar og stuðli að fyrirmynd í rekstri
stofnunarinnar. Á það hefur símamálaráðherrann treyst. Og þvi trausti
skulum við ekki bregðast.
A. G. Þ.
HAGALAGÐAR
Þegar A. B. C. las „Brennivínsþanka“ þrí-
menninganna á aðalskrifstofunni í síðasta
blaði, varð honum að orði:
„Skrifaranna sagður er,
(sem og minn er) versti ljóður
það, að (bæði) þeim (og mér)
þykir sopinn allt of góður“.
★
Loftskeytamaður einn, Jón að nafni, þreytti
oft kveðskap við háseta á þann hátt, að láta
hann botna, og stóð aldrei á botnunum. Loks
varð hásetinn þreyttur á þessu og sendi Jóni
þessa stöku:
„Nonni, þótt rímið rugli,
reyndur í orðastagli.
Ferst honum eins og fugli:
Fellur af einu hagli.
Hætti Jón þá allri vísnagerð.
O. H.
★
Þegar váleg vandræðin
valda bágum kjörum,
undrast má hvað andskotinn
oft er þá á vörum.
A.B.C.
★
Maður getur lengi lært,
— lífið er upp og niður —:
Allt er nú orðið fimmtugum fært,
sem fertugum veittist miður.
A.B.C.