Símablaðið

Árgangur
Aðalrit:

Símablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 11

Símablaðið - 01.12.1953, Blaðsíða 11
XXXVIII. árg. 2. tbl. 1953 £wa(flati$ gUá, jil! ‘Uariœlt rajtt ár! 1 'k SVIÐI FÉLAGSMÁLA opinberra starfsmanna hefur tvennt gerzt á liðandi ári, sem sögulegt má teljast. Hið langþráða frumvarp um réttindi og skyldur hefur nú loks verið lagt fyrir Alþingi, og mun ná samþvkki þess, og við landssímann hefur með reglugerð verið stofnað Starfsmannaráð, og er það fordæmi, sem ef vel tekst, getur valdið straumhvörfum í stjórn og rekstri opinberra stofn- ana. Réttindi, skyldur, örvggi. — Um þetta snýst í raun og veru öll harátta og starf stéttarsamtakanna, og viðskipti þeirra við hið opinbera. Um leið og við vinnum að því, að ná meiri réttindum og öryggi, viljum við takast meiri skyldur á herðar. Ef ekki væri það svo, þá væri eitt- hvað sjúkt við samtökin, — þá væri þau ekki í samræmi við Islendings- eðlið. — Réttindi, — öryggi, — gefa lífinu víst gildi, — en skyldan 1 starfi manns gerir það líka. Og þegar við opinberir starfsmenn vinnum með samtökum okkar að því að hæta kjör okkar, auka réttindi okkar, — skapa okkur öryggi, þá ber okkur að vera þess fúsir, að taka á okkur skyldur og skorast ekki undan því að leggja að okkur í starfi. A þessu fátæka landi kemst enginn hjá því, án þess að gera það á kostnað annara. Það hefur lengi verið haft á orði um opinbera starfsmenn, að þeir væri ómagar þjóðfélagsins; stétt sem heimtaði, en legði lítt að sér. — Því miður verður því ekki neitað, að þar er misjafnt mannval, eins og í öllum stéttum þjóðfélagsins. Allstaðar finnast mennirnir, sem eru komnir að stimpilklukkunni áður en vinnutími er úti, og fyrir þá líður heildin í áliti samhorgaranna, og þeirra, sem hafa í höndum sér að bæta kjörin. Þetta skulum við gera okkur ljóst, og gera hvert öðru ljóst. Opinberir starfsmenn eiga að vera til fyrirmyndar um J)að, að uppfylla þær skyldur, sem Jjjóðfélagið á kröfu á til þeirra - bvort sem )>ær eru skráðar í reglugerðum eða ekki. — Það gerir þeim auðveldara að ná þeim réttindum, sem |)eir stefna að, og J>ví öryggi, sem gerir bjartara yfir lífi J)eirra.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Símablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Símablaðið
https://timarit.is/publication/1720

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.