Freyr - 01.03.1987, Síða 13

Geymsla fyrir tilbúinn áburð ásamt áburðarbirgðum.
fyrir skuldum. Þær skuldir eru alls
ekki tapaðar.
Er það eina innheimtumálið sem
þið hafið þurft að hafa eitthvað
fyrir?
Að vísu ekki, en menn hafa forð-
ast að láta málin ganga svo langt.
Hvernig eru almenn kjörsem
Áburðarverksmiðjan býður við-
skiptavinum sínum?
Síðastliðið vor voru greiðslukjör
hert verulega. Við förum fram á
að fá greiðslutryggingu við af-
hendingu áburðarins. í flestum til-
vikum er sú trygging fólgin í að
menn ávísa á rekstrar- og afurða-
lán. I öðru lagi eru greiðslur þann-
ig að menn þurfa að greiða 25%
við afhendingu áburðarins og síð-
an 25% mánaðarlega í júní, júlí og
ágúst. Innheimta áburðarskulda
hefur gengið betur í ár en undan-
gengin ár.
Kannski vegna betra ástands í
efnahagsmálum, ekki bara vegna
breyttra greiðslukjara?
Ef til vill. En mörg verslunarfyrir-
tæki úti á landi eiga mjög erfitt
þrátt fyrir góðæri. Þar er ábyggi-
lega mikill uppsafnaður vandi og
við finnum það. En þessi bætta
innheimta hefur m.a. leitt til þess
að við skuldum mun minna er-
lendis heldur en við gerðum í
fyrra.
Nálœgð Áburðarverksmiðjunnar
við þéttbýlið í Reykjavík hefur
Saltpéturssýruverksmiðja, ammoníak-
kúla lengst til hcegri.
valdið spennu, og ekki síst þegar
heilt hverfi hefur verið byggt upp í
nœsta nágrenni. Hvernig eru sam-
skipti ykkar við þetta mikla þétt-
býli?
Við þurfum ekki að kvarta undan
samskiptum okkar við þéttbýlið.
Hins vegar höfum við haft sam-
band við borgaryfirvöld og varað
við því hve byggðin í Grafarvogi er
komin nálægt verksmiðjunni og
borgaryfirvöld hafa tekið þetta til
umfjöllunar. Þau hafa kallað til
sérfræðinga að leggja á þetta mat.
Niðurstaðan er sú að þeir hafa
dregið línu 1250 m frá verksmiðj-
unni sem verða byggðamörk. Þeg-
ar verksmiðjan var reist var miðað
við 1900 m fjarlægð milli hennar
og byggðar. Þá voru menn hrædd-
ir við sprengjuhættu af ammoní-
umnitrati, en síðan hafa geymslu-
hættir á því breyst og framleiðslu-
aðferðir líka, þannig að ekki er
lengur talin veruleg hætta af því
efni. Hins vegar hafa menn vax-
andi áhyggjur af geymslu á fljót-
andi ammoníaki, ef verulegur leki
kæmi að ammoníaksgeymi.
Vinnueftirlitið hefur talið eðlilegt
að þetta yrði skoðað. Félagsmála-
ráðherra skipaði nefnd sem nú
vinnur að því að kanna hugsanlega
hættu af þessu og hvort sérstakra
varúðarráðstafana sé þörf til þess
að draga úr hugsanlegri hættu.
7/7 skamms tíma flutti Áburðar-
verksmiðjan inn áburð beint á
hafnir. Er fyrirsjáanlegt að það
leggist niður?
Það leggst ekki alveg niður. Það
eru ákveðnar áburðartegundir
sem við munum ekki framleiða,
svo sem þrífosfat, kalíklóríð og
kalísúlfat. Af rúmlega 60 þúsund
tonna sölu á þessu ári var innflutt-
ur áburður rúmlega 2400 tonn,
þar af námu ofangreindar tegund-
ir 2000 tonnum.
Hvaðfer mikið afáburði til ann-
arra en bænda? Pá er ég með
þéttbýlisbúa í huga.
Það er mjög erfitt fyrir okkur að
meta það. Að vísu selja verslanir
hér áburð, en kaupfélögin úti á
landi dreifa líka áburði til þéttbýl-
isbúa. Við höfum samt sem áður
reynt að gera okkur mynd af þessu
og teljum að á árinu 1985 hafi
54.600 tonn verði seld til bænda,
1300 tonn til fóðuriðja, 3600 tonn
til garðræktar 1500 tonn til Land-
græðslunnar og um 900 tonn til
annarra.
Áburðarverksmiðjan hefur lítið
sinnt því að leiðbeina um áburð-
Freyr 181