Freyr - 01.09.1987, Blaðsíða 23

Möguleikarnir eru því margvís-
legir.
Við vinnu með gastæki ber að
gæta réttrar spíssastærðar, still-
ingar logans og svo númer eitt að
gæta varúðar vegna eldhættu. Það
síðastnefnda á að sjálfsögðu
einnig við um rafsuðu.
Varðandi meðferð kúta er það
fyrst að muna að nálægt súrkút í
notkun komi ekki feiti eða olía,
vegna sprengihættu. Þá má súr-
kútur ekki geymast nálægt mikl-
um hita vegna þenslu súrefnisins.
Gaskútur á að standa upp á
endann við notkun vegna vökva
(aceton) sem í honum er til bind-
eftir búrekstrinum. Þó má reikna
með að í flestum tilfellum borgi
rafsuða sig fljótlega.
Það sem helst hefur háð
rafsuðueign bænda er að rafsuðu-
tækin eru of lítil, meðferð og
geymsla vélar og rafsuðuteina, svo
og val á teinum. Þessum samhang-
andi þáttum er vart hægt að gera
viðunandi skil í stuttu máli. Þó
skal á það minnst að gott er að
útbúa góða yfirbreiðslu fyrir vé-
lina og einnig að taka af henni
kápuna a.m.k. einu sinni á ári til
að blása eða bursta út ryk. Aðal
áhersluna verður þó að leggja á
geymslu rafsuðuteinanna. Ef raki
kemst í hulu teinana verða þeir
ónothæfir nema með sérstakri hi-
tameðferð, sem fáir standa í. Sem
sagt umhirðan í hávegum.
„Gastæki".
Notkun gastækja á bændabýlum
er ekki eins almenn og pinnsuðan.
Þó eru þau komin nokkuð víða
enda afar hagkvæm og notagildi
mikið.
Sama gildir þó um gastæki eins
og rafsuðu, það verður að kunna
að fara með þau og hirða vel.
Þar er aðallega um þrenns kon-
ar notkunarsvið að ræða: Suða,
(járn og aðrir málmar), skurður
og svo ýmsar hitameðferðir.
Rafsudutœki til vinstri og logsuðulœki til hœgri í vélasal Bændaskólans á Hvanneyri.
Úr vélakennslusal Bœndaskólans á Hvanneyri.
ingar. Þá er skylt að hafa þar til
gerð aðvörunarmerki á dyrum eða
í gluggum þar sem gastæki eru
geymd.
Lokaorð.
Hér að framan hefur verið stiklað
á stóru og því margt ósagt um þá
þætti er fjallað hefur verið um.
Bændur skulu minntir á þá stað-
reynd að með framangreinda
hluti, eins og allt annað, þarf vel
að fara ef vel á að vera.
Viðhald og viðgerðir þurfa að
vera stór þáttur í búskapnum. Þess
vegna hafa bændaskólarnir lagt
mikla áherslu á þennan þátt í
búnaðarnámninu allt frá dögum
Torfa í Ólafsdal.
í nútíma auglýsingaflóði verður
mörgum á að láta blekkjast af
misvitrum sölu- og verslunar-
mönnum, sem hafa mismikla
þekkingu og reynslu á þeim
hlutum, sem þeir eru að selja.
Þess vegna væri ekki úr vegi að
bændasamtökin leiðbeindu um
uppbyggingu framangreindra
tækja eins og á ýmsum öðrum
sviðum er lúta að landbúnaði.
Sá sem þetta ritar hefur tals-
verða reynslu og þekkingu á þess-
um málum og mundi fúslega veita
upplýsingar ef til hans yrði leitað.
Þegar upp er staðið er það samt
sjálfur bóndinn, sem ræður því
hvernig til tekst í þessu sem öðru á
býli hans.
Freyr 671