Freyr - 01.07.1999, Síða 7

veitingavaldið aldrei viðurkennt
mikilvægi þessa þáttar í skóg-
ræktarstarfmu. Við gerum þá
menntunarkröfu til ráðunauta
Skógarþjónustunnar að þau séu
skógfræðingar. Það hefur verið
geipilega stórt verkefni hjá þeim
að undirbúa landshlutabundnu
skógræktarverkefin, sem eru
komin af stað eða eru að fara af
stað, og það er ljóst að það þarf
alveg gríðarlega mikla þjónustu
við þessi verkefni á næstunni.
Mikill tími hefur farið i svokall-
aðar skógræktaráætlanir, sem
hver landeigandi fær í hendur. Þar
eru tilgreindar þær trjátegundir
sem hæfa aðstæðum á jörðinni,
hvar eigi að planta og hvar ekki,
með tilliti til ýmiss konar vernd-
arsjónarmiða. Svona áætlanir er
nauðsynlegt að gera af ýmsum
faglegum ástæðum. Skógrækt
ríkisins þarf hins vegar alls ekki
að sinna þessum lið, ekki frekar
en plöntuframleiðslu. Hún þarf
bara að setja leikreglurnar, segja
til um hvað þessar áætlanir eiga
að innihalda og annast eftirlit með
framkvæmd þeirra.
Hverjar eru aðaláherslurnar í
rannsóknum sem tengjast skóg-
rækt?
Rannsóknir á tegundum og
kvæmum, sem henta við íslenskar
aðstæður, verða áfram megin við-
fangsefni rannsóknanna. Vist-
fræði skóga, náttúruleg framvinda
þeirra, plöntugerðir, áburðargjöf,
fræframleiðsla og koltvísýrings-
binding eru síðan meðal þeirra
nýju verkefna sem við leggjum
meiri áherslu á í framtíðinni.
Það þarf að tengja betur rann-
sóknir og Skógarþjónustuna.
Ráðunautamir hafa bestu aðstöð-
una til að fylgjast með því hvar
skórinn kreppir varðandi rann-
sóknir á hinum ýmsu svæðum, þar
sem þeir eru á vettvangi.
Nú eru nokkrar gróðrarstöðvar
á vegum ríkisins. Er gert ráð fyrir
því að þeim verði fœkkað eða
verða þœr áfram í höndum Skóg-
rœktar ríkisins?
Þeim hefur fækkað í þrjár og
þær hafa nú það hlutverk að fram-
leiða plöntur fyrir okkar eigin
verkefni og tilraunir, sem verður
væntanlega framtíðarhlutverk
þeirra. Gróðrarstöðvar Skógrækt-
ar ríkisins taka hins vegar ekki
þátt í útboðum eða framleiðslu
fyrir bændur.
Eftirfarandi bókun var
samþykkt á stjórnarfundi
Landssamtaka skógareigenda:
„Fundur stjórnar
LSE með skógræktar-
ráðunautum,
haldinn
29. apríl 1999, telur
mikilvægt að stjórnvöld
tryggi Skógrækt ríkisins
á hverjum tíma nægilegt
fjármagn
til faglegrar þjónustu við
landshlutaverkefnin og aðra
skógrækt í landinu.
Skógrækt ríkisins hlýtur
jafnan að vera undirstaða
allrar skógræktar með rann-
sóknum og leiðbeiningar-
þjónustu. “
í framtíðinni má gera ráð fyrir
því að gróðrarstöðvar S.r. fái stórt
hlutverk í fræframleiðslu þar sem
slík framleiðsla í frægörðum eða
gróðurhúsum verður æ mikilvæg-
ara verkefni eftir því sem plöntu-
þörfin eykst.
I upphafí var þetta þannig að
ríkið tók að sér að byggja upp
þekkingu í plöntuframleiðslu, því
að það var lítill almennur áhugi á
málefninu og lengi vel var Skóg-
rækt ríkisins stærsti skógarplöntu-
framleiðandi í landinu. Nú eru
ýmsir aðilar í plöntuframleiðslu
fyrir almenning og markaðurinn
ræður ferðinni.
Nú er verið að breyta rekstri
margra ríkisfyrirtœkja. Er ekki
eðlilegt að selja eða hlutafélaga-
vœða Skógrœkt ríkisins?
Við getum þar horft til Noregs
og Danmerkur. Norsku ríkisskóg-
arnir eru hlutafélag með eitt
hlutabréf sem ríkið á og er ekki til
sölu vegna þess að menn meta
það svo að ríkið eigi að hafa for-
ræði yfír auðlind eins og þjóð-
skógum þar sem langtímamark-
mið ráði. Slíkt er mun tryggara
gagnvart almenningi, heldur en ef
skammtímasjónarmið ráða ferð-
inni.
Danir byrjuðu hundrað árum á
undan okkur á sama grunni og
við, með 2% af landinu vaxið
skógi. Nú eru 12% landsins skógi
vaxin og danska ríkisstjórnin hef-
ur sett sér það markmið að tvö-
falda það svæði á næstu öld. Þar
eru dönsku ríkisskógarnir stærsti
aðilinn í skógrækt og Danir eru
ekki til viðræðu um að selja þá.
Fram að þessu hafa þeir reynt að
kaupa allar jarðir sem hafa losn-
að. Það er öðruvísi aðkoma
danskra borgara að ríkisskógun-
um heldur en einkaskógi. Þar er
frítt aðgengi og komið til móts
við þarfír reiðmanna, hjólreiða-
manna, skokkara, veiðimanna og
fleiri hópa.
Er þetta fyrirmyndin sem við
lítum til?
Já, við höfum mikið sótt í
smiðju þeirra, þó að þeir séu auð-
vitað á undan okkur. Þarna er
orðinn alvöru timburiðnaður, en
samt eru það eitthvað um 5 millj-
arðar kr. sem danska þjóðin legg-
urárlega í ríkisskógana, umfram
þær tekjur sem þeir hafa af þeim,
svo að við sjáum hvað þeir telja
þetta fyrirkomulag mikilvægt.
Það er reyndar þannig í Dan-
mörku að skógrækt og náttúru-
vernd á vegum ríkisins er undir
einni stofnun sem heitir Skog- og
FREYR 8/99 - 7