Fylkir - 23.12.1953, Blaðsíða 19

Jólablað Fylkis 1953.
19
Laitdqksrkja.
— — Skundum á þingvöll og treystum vor heit.
Frarn, fram, aldrei að víkja — —
gamla manninum með stafinn,
sem sér um að leigja vatnsbót-
ana, er þarna eru, þótti nóg
um snör handtök Eyjastrókanna
við að ýta úr vör. Só, sem þ=tta
ritar var m. a. óvíttur harðlega
fyrir að leyfa sér að taka vissa
bótkænu, sem ekki var ætluð
nema útvöldum. Otgerðarmaður
inn scgði í því sambar.di, að auð-
séð væri, að annaðhvort væru
Isfirðingar eða Vestmannaeying
cr á ferð, því a'drei stæði útgerð
in með öðrum eins blóma og
þegar þeirra nyri við, sem sagt,
fiotinn of lítill.
Á Þingvallavatni var líf í tusk
unum, krían, þessi sóma fugl,
var ekkert hrifin af okkur og
voru „loftórósir tíðar", þótt eng
in hlytust slys af. Eftir kríuslag-
inn mættu sumirað vísu nokkuð
rakir við borðhaldið, en enginn
er verri þótt hann vökni, útvort-
is.
Þó Ijótt sé að segja það, þó
nuturn við þess, hve margir urðu
fró að hverfa í Valhöli í þetta
sinn vegna okkar. Við borðuð
um í sölunum þremur, en Vest-
ur-ísler.dingar( sem þarna voru
einnig, höfðu Icgt undir sig að-
clsaiinn.
Við heyrðum fólk, sem kom
í dyrnar fórast yfir því, „að
þessir Vestmannaeyingar fylltu
húsið". Ekki veit ég hvort þess
ir sömu voru smeykir um að
við gerðum innrós til meginlands
ins í alvöru.
Eggert Stefónsson söngvari
og rithöfundur, sem dvaldi þarna
kvaðst ekki hafa séð öllu fríðari
hóp ungmenna og sagði „að við
minntum sig ó fegurð og tign
Eyjanna".
Dagur var að kvöldi kominn
er við kvöddum Þingvöll. Við
vorum ó heimleið, eins og reynd
ar allan tímann, því sólarhring
ur eða rúmlega það gefur ekki
mikið svigrúm til langferða, en
hugurinn var mikill ófram, ó-
fram., og einn af bílstjórunum
sagði, að það væri leikur að ferð
ast með okkur um þvert og endi
langt lar.d.ð ó fóum dögum, því
við vildum helzt alltaf vera ó
fuilri ferð.
Fagurt var kvcld.ð, er við háld
um sömu leið til baka. Það var
sungið, nú angurblítt, og er við
nólguðumst Álftavant var tekið
lagið og h.'ð gullfallega kvæði,
sem endar ó „urn sumarkvöld
við Álftavatnið bjarta", hljóm-
aði í kvöldkyrrðinni.
Áfram var ekið, er við litum
í austur óít, stödd fram af Ing-
óiísfjalli þó blasti við fögur sýn,
voru það Vestmannaeyjar, sem
bóru við himin út við sjóndeild-
arhring: „Yndislega eyjan mín,
ó, hve þú ert mo:gunfögur!"
Og þó var sungið af lífi og sól
með þeirri tilfinningu, sem Vest-
mannaeyingar eru svo ríkir af
ó slíkum stur.dum,
Þar sem við ætluðum til Eyja
fró Þorlókshöfn um r.óltina, var
ókveðið að koma aftur við í
Hveragerði og skemmta sér á
dansleik, sem þar var haldinn.
Áttum við þar vinum að fegna,
er við kcmum öll aftur, og tím-
inn leið í gleði og fögnuði.
Allt tekur enda og ekki var til
setu boðið, heim heim. Klukkan
ó mínútunni 1 ertir miðnætti
voru allir seztir inn í bílana, sem
óttu að rúlla með okkur s'ða:ta
spölinn ó þurru, til Þorlókshafn-
ar. Sumir höfðu kviðið fyrir því,
að einhver myndi týnast af ölI-
um þessum skara, en til þess
kom ekki. Allir skiluðu sér til
bækistöðvanna í bílana og þeg-
ar ferðafólkið hafði kvatt heima
og
$jál§$iœðis$élögin
óska öllum nœr og fjær
GLEÐILEGRA JÓLA !
og gœfuríkt nýtt ár.
Pakka það sem nú er að kveðja.
Guðsþjónustur um hótíðarnar:
Aofangcdagskvöid kl. 6.
Jóladag kl. 2.
Annan jóladag kl. 2.
Gamlórskvöld kl. 6.
Nýórsdag kl. 2.
Befel.
Almennar samkomur verða:
Aðfangadagskvöld kl. 6.
Jóladag og annan jóladag
kl. 4,30
Sunnud. 27. des. kl. 3,40.
Nýórsdag og sunnudaginn
3. janúar 1954 kl. 4,30.
Jólatrésfagnaður barnanna
verður 29. des. þriðjudaginn,
yngri deild kl. 2 e. h. Eldri börn
in kl. 8. e. h.
Ath. Einungis börn er hafc
sótt sunnudagaskólann í haust
fó aðgang að fagnaði barnanna,
foreldrar þeirra eru velkomnir.
K. F. U. M. og K.
Sunnudag 20. des. Barnaguðs
þjónusta kl. 11 f. h. Samkoma
kl. 4,30. Annan jóladag: Barna
guðsþjónusta í krikjunni kl. 11
tyrir öll börnin.
ASvcn'.kirkjan:
Hót.ðarsomkoma ó jóladog
kl. 2.
menn og fengið sér nokkrar sjó-
veikispillur var ekkert að van-
búnaði.
Svo vel hittist ó, að í sama
mund og við renndum niður ó
Þor!ókshafnarb:yggju lagðist
okkar ógæti farkostur mb. Meta
i'pp að. Sigurjón, Emil og Egill
voru kcmnir aftur, blessaðir, og
tókst vel cð innbyrða „farminn".
í blíðu sumarnæturinnar kvödd
um við ísland auðug af Ijúfum
minningum eftir okkar örstuttu
en ógætu dvöl.
Meta tók stefnuna til Eyja og
miðaði vsl ófram ó lygnum sjón-
um. Heim var komið, þegar hin-
ir órrisulustu voru að hafa sig
fram úr og hópurinn tvístraðist
eftir ógleymanlegar samveru-
stundir.