Skátablaðið - 01.08.1947, Qupperneq 15

vera harður á svipinn. „Lotta er líka svo
leið yfir þessu, skaltu vita.“
„Þér rnegið ekki halda, að mig langi ekki
til þess, en það er svo erfitt, þegar búið er
að ráðstafa öllu. Vibsen fer í minn stað og
fær lánaðan allan rninn útbúnað.“
„Það er sjálfsagt einhver í flokknum, sem
á gamlan svefnpoka og gamlan skátabún-
ing, sem hún getur lánað Vibsen.“
„Mamma er líka búin að segja frú Kéld-
sen að ég fari ekki í skátabúðirnar, og ég á
að vera allt fríið hjá frænda og frænku
Bodilar. Héðan af verður þessu ekki breytt,
„Geturn við ekki reynt að fá Bodil með?“
„Bodil?“ hrópaði Sysser með skelfingar-
svip.
„Já, væri það eiginlega svo vitlaust?"
„Bodil er illa við allt, sem kemur skát-
um við.“
„Nú, það væri nú kannske hægt að yfir-
vinna þá óbeit.“
„Það held ég að yður takist ekki. Hún
er óþolandi."
„Ætli hún sé nokkuð verri en unglings-
stúlkur gerast; en nú er orðið framorðið,
svo að ég verð að kveðja. Geturðu ekki
hringt til mín einhvern tíma á morgun, ég
þarf að tala betur við þig, en hefi ekki
tíma í dag. Vertu sæl, Sysser, við sjáumst
aftur.“
Sjáumst aftur, hugsaði hún með sér, hvað
meinti hann með því.
„Já, finnst yður það ekki, frú Kéldsen?
----Það er leiðinlegt hennar vegna. — —
Já, senda hana til mín — — já, það væri
ágætt, ef þér gætuð það. Ég skal telja um
fyrir telpunni. — — Þakka yður fyrir, frú
Kéldsen, þakka yður fyrir skilninginn.
Áhugamál barnanna eru líka okkar eigin
áhugamál, alveg rétt, frú Kéldsen — —.
Verið þér sælar, verið þér sælar og þakka
yður fyrir.“
Berg skrifstofustjóri lagði símann á og
hallaði sér aftur á bak í stólnum. Hann neri
á sér liökuna, eins og hann var vanur að
gera, þegar hann var þungt hugsandi. Þetta
varð að takast.
Það var bankað á hurðina.
Tóta litla tindilfætt á nætttrvakt.
SKATABLAÐIÐ
89