Skátablaðið - 01.08.1947, Qupperneq 36

1948
Mödd úr hópnxim
í gærkvöldi var ég á fundi í Skátaheimil-
inu. inu. Af tilviljun sá ég próförk af
Skátablaðinu, og rakst þar á grein Tryggva
Þorsteinssonar um jrátttöku kvenskáta í
landsmótinu næsta sumar. Ritstjóri Skáta-
blaðsins leylði mér góðfúslega að lesa grein-
ina og hét mér jafnframt nokkru rúmi í
blaðinu, ef ég vildi ræða málið frá öðru
sjónarmiði en jrar kemur fram.
Á aðalfundi B.Í.S., sem haldinn var á
landsmótinu á Þingvöllum 1944, var sam-
þykkt að veita jteim kvenskátafélögum, sem
þess óskuðu, inngöngu í B.Í.S., og yrðu
þau þar fullgildir aðilar eins og drengja-
skátafélögin. Strax á því sama sumri gengu
allmörg kvenskátafélög í B.Í.S., og eru þau
nú flest eða öll innan vébanda bandalags-
ins.
Nú sem stendur eiga kvenskátar 2 full-
trúa af 7 í bandalagsstjórninni, og geri ég
ráð fyrir, að þær hafi lagt á einhver ráð
110
um þetta væntanlega sameiginlega mót.
Ennfremur hljóta kvenskátar að starfa með
að öilum undirbúningi, og að stjórn móts-
ins, þegar þar að kernur.
Hvað snertir skipulag mótsins, þá er ég
T. Þ. sammála um það atriði, að skipta
beri tjaldbúðasvæðinu þannig, að stúlkurn-
ar verði sér og piltarnir sér, en þó sérstak-
lega að hvert félag verði sem mest út af
iyrir sig, eftir því sem staðhættir leyfa.
Aftur á móti finnst mér fjarlægðin milli
tjaldbúðarhverfanna ekki skipta verulegu
máli. Ég geri ráð fyrir því, að 1—3 kíló-
metra vegalengd verði ekki mikill farar-
tálmi fyrir þá, sem telja sig eiga brýnt
erindi á milli staðanna. Eins finnst mér
j>að geti verið nokkuð vafasamur ávinn-
ingur, að loka eða hindra aðgang að öðrum
hvorum tjaldbúðunum allan daginn, nema
um opinber heimboð sé að ræða, því að
eins og við öll vitum, verður hið forboðna
oft eftirsóknarverðara en efni standa til.
Eins og að líkum lætur, mun hvert félag
vinna sín tjaldbúðastörf út af fyrir sig, en
enga ástæðu sé ég til annars en að gefa
öílum þátttakendum mótsins tækifæri til
þess að taka þátt í ferðum, leikjum og varð-
SKÁTABLAÐIÐ