Skátablaðið - 01.12.1953, Qupperneq 23

'SMOT
SSKÓGI 1954
j
gnæfir „ískaldur Eiríksjökull," þögull og
tignarlegur og vekur lotningu þeirra, er líta
hann. Þar eru eyðisandar og brunahraun
við hlið gróðursælla skóga, og í suðri er
Kaldidalur, einhver hæsti og eyðilegasti
fjallvegur íslands. í norðri er svo Tungan,
skógivaxin og hlýleg, en meðfram henni
byltist fram kolmórauð jökulvötnin, Hvítá
og Geitá. Þar skammt frá eru svo þrír
stærstu hellar landsins — Surtshellir, Víð-
gelmir og Stefánshellir. Dimmir og drauga-
legir bera þeir vitni um ömurleg kjör
þeirra vesalinga, er urðu að flýja á náðir
óbyggðanna, til að halda fjöri og frelsi. Þar
norður af liggur Arnarvatnsheiðin, þar sem
fiskar vaka í hverju vatni, og himbriminn
i syngur sumarbjarta nóttina. Þannig er stað-
urinn, sem við hittumst á næsta sumar.
Skátar! Ævintýrin bíða okkar að Húsa-
felli á komandi sumri. Við skulum svara
kalli fjallanna og gera þetta 11. landsmót
okkar í faðmi íslenzkrar náttúru að vegleg-
um minnisvarða í sögu skátahreyfingar-
innar á Islandi.
I
(J—
SIQ-LQHÐI"-
sson, ritari mótsins:
-ú, við höldum landsmótið hér.
Mo TSSTD'ofít \SROuR
! /
C,den.DH£fíi yióTs/HS