Skátablaðið - 01.07.1962, Síða 26

Ur
Skáfanum"
##
rið 1914 hóf Skátaiélag Reykja-
víkur (eldra) útgáfu á blaði,
sem nefndist „Skátinn, mál-
, gagn íslenzkra skáta“, og
‘munu hafa komið út af því
nokkur hefti. Þetta var prentað blað, átta
síður að stærð í Skírnisbroti, og furðulega
vandað að efni og frágangi. Það mun hafa
komið ut því sem næst mánaðarlega og
kostaði „í Reykjavík 50 aura árgangurinn,
úti um land 90 aura“. Útgáfan hefur ekki
verið neitt smáfyrirtæki, og má meðal ann-
ars ráða það af eftirfarandi auglýsingu, sem
birtist í 2. hefti blaðsins: „Afgreiðsla Skát-
ans er í Hafnarstræti 20 (þar sem afgreiðsla
Vísis var). Opin kl. 4i/2—6 síðd.“ Af efni
þessa fyrsta íslenzka skátablaðs má nefna
greinar um Skátafélag Reykjavíkur og eðli
skátahreyíingarinnar, verðlaunaþrautir,
leiðbeiningar um hjálp í viðlögum, grein
um frímerkjasöfnun, spennandi framhalds-
sögu o. m. fl.
í fyrsta tölublaði Skátans birtist m. a.
fyrsta útgáfan af skátalögunum ásamt
nokkrum almennum upplýsingum um fé-
lagsstarfið. Þar sem þær línur gefa margar
og fróðlegar upplýsingar um það, hvernig
þessir fyrstu íslenzku skátar litu á starfsemi
sína, þykir rétt að Skátablaðið varðveiti
þær, enda eru þær um margt girnilegar til
fróðleiks. Fer því hér á eftir grein, sem
birtist undir fyrirsögninni „Skátafélag
Reykjavíkur" í 1. tbl. 1. árg. af Skátanum
í janúar 1914 (prentvillur leiðréttar og staf-
setning færð í nútímahorf):
„Skátafélag Reykjavíkur er stofnað 2.
nóvember 1912 með 30 meðlimum. Aðal-
yfirmaður þess er Sigurjón Pétursson. Fé-
lagið er grein af „The Boy-Scouts World
Wide Brotherhood“, sem stofnað er í Lond-
on í júlí 1907 af Lieut. Gen. Sir Robert
Baclen-Powell, K.V.B.
Sömu reglur gilda fyrir meðlimi S.F.R.
sem aðra meðlimi skátasambandsins. Þær
eru þessar:
1. Orð skáta eru áreiðanleg. Þess vegna
má hann ekki vanrækja að inna þau störf
af hendi, sem hann hefur lagt við dreng-
skap sinn, né vinna þau í flaustri.
Ef skátaforingi (flokksforingi, sveitarfor-
ingi o. s. frv.) segir við skáta: „Þú leggur
við drengskap þinn, að þetta verði gert“,
þá á skátinn að leitast við af iremsta megni
að framkvæma skipunina svo vel sem hægt
er, án þess að láta nokkuð aftra sér frá því.
Ef skáti vanvirðir sig með því að ljúga
eða framkvæmir ekki til hlítar skipun þá,
er hann hefur fengið að viðlögðum æru-
missi, er honum vikið úr flokknum, missir
skátamerki sitt og fær ekki inntöku aftur.
2. Skáti er trúr við konung sinn, foreldra
sína og yfirmenn. Hann veitir þeim fylgi
í blíðu og stríðu, á móti óvinum þeirra og
þeim, er dirfast að tala illa um þá.
3. Það er ein af aðalskyldum skátans að
gagna og hjálpa öðrum. Hann metur skyldu
sína mest af öllu og hirðir ekki um, þótt
hann verði fyrir þá sök af skemmtunum
eða hagsmunum, jafnvel þótt líf hans liggi
við.
52
SKATABLAÐIÐ