Skátablaðið - 01.07.1962, Blaðsíða 48

Skátai* og einræSisvaM
Framgangur hinnar alþjóðlegu
skátahreyfingar um heiminn
var ekki óslitin frægðarför,
því það kom fyrir, að spor
voru stigin aftur á bak. Rúss-
neska byltingin 1917 hlaut t. d. að hafa
þær afleiðingar í för með sér, að skátahreyf-
ingin í Rússlandi hyrfi af sjónarsviðinu. Á
Ítalíu lagðist skátastarf einnig niður 1928,
þegar Mussolini hafði náð undir sig ein-
ræðisvaldi. Tvö skátabandalög höfðu verið
stofnuð á Ítalíu skömmu eftir 1910, annað
var kaþólskt og hafði eingöngu kaþólska
drengi innan sinna vébanda, en hitt stóð
ekki í tengslum við neina kirkju eða trúar-
brögð. Bæði stóðu þau með miklum blóma,
og engar alvarlegar deilur komu upp milii
þeirra. ítalskir skátar áttu íulltrúa bæði á
Jamboree í Englandi 1920 og í Danmörku
1924, og einnig á fjórum fyrstu alþjóða-
ráðstefnum drengjaskáta. Seinast komu þeir
fram opinberlega á alþjóðavettvangi skáta
á fjórðu alþjóðaráðstefnunni í Sviss 1926,
en þá hafði Mussolini þegar stofnað æsku-
lýðshreyfingu sína, er nefnd var Balilla, og
ætlað var að starfa sem deild í Fasistaflokkn-
um. Skátastarfið hélzt þó við líði enn um
stund, en árið 1928 var öll starfsemi skát-
anna í landinu bönnuð með lögum. Nokkr-
ar skáta- og rekkasveitir héldu þó áfram að
hittast á laun, en það var hættulegur leikur,
og erlendis frá voru þeir ekki hvattir til að
halda því áfram. Nokkrum vináttuböndum
var þó enn viðhaldið, og bréfaviðskipti
áttu sér stað, en þó án þess að minnzt væri
á skátastarf. Baden-Powell fékk áheyrn hjá
Mussolini árið 1933, þegar hann var stadd-
ur í Róm, en þá kom greinilega í ljós, að
skátastarf á Ítalíu mundi ekki verða leyft að
nýju, þó að Mussolini fullyrti að vísu, að
hann hefði tekið upp mikið af hugmynd-
um og starfsaðferðum skátanna við skipu-
lagningu á æskulýðshreyfingu sinni. Sú
hreyfing byggði þó alla starfsemi sína á
stjórnmálalegum og hernaðarlegum grunni,
og stefndi að því einu að gera meðlimi sína
að traustum stuðningsmönnum Fasista-
flokksins og Mussolinis.
Á eftir ftalíu fylgdu síðan fleiri svipuð
vonbrigði í öðrum löndum. Enda er það
augljóst, að engin einræðisstjórn eða ein-
ræðisherra getur til lengdar þolað í landi
sínu heilbrigða skátahreyfingu með öllum
hennar markmiðum og grundvallarreglum.
Það mundi vera mjög órökrétt að álíta slíka
hluti geta átt sér stað. Skátahreyfingin
stefnir að því að ala upp í drengjunum
sjálfstæði og sjálfstraust. Það er mikil þörf
á hvorutveggja í þeim löndum, sem nefnd
eru hin frjálsu lýðræðisríki. Skátarnir trúa
á helgi einstaklingsins, og lýðræðisríkin eru
einmitt til þess ætluð að vernda hagsmuni
og velferð einstaklinganna. í þeim er ekki
ætlazt til þess, að þeir hugsi um það eitt
að hlaupa eftir hverju boði og banni stjórn-
arvaldanna. Hugsjónir skátahreyfingarinn-
ar eru andstæðar hvaða mynd einræðis sem
er, og þetta tvennt getur ekki farið saman.
Þess vegna skjátlaðist Mussolini og öðrum
þeim, sem á eftir honum fylgdu, hrapallega,
þegar þeir hugðust taka hugmyndir og
starfsaðferðir skátanna í þjónustu sína, því
að það er algjörlega vonlaust verk að ætla
sér að brúa bilið milli þessara tveggja and-
74
SKÁTABLAÐIÐ