Sameiningin - 01.06.1911, Blaðsíða 19

III
vendni í meðferð heimildarrita. Eg liefi nú í annað
sinn ]esið ritið ,,Austrlönd“, sem mörgnm liér vestra
var kærkominn gestr. Þar er lítillega minnzt á Jólirmri-
esar guðspjall, en meðferð efnisins er svo, að mér
blöskrar, live gálauslega er á því haldið. Kannazt er
þar við, að sumt, sem Jóhannes segir um Krist, sé að
öllum líkindum satt, en öðru neitað, hvorttveggja, að
því, er virðist, af handahófi, eftir því, sem höfundrinn
girnist. Og þó er bók þessi margfalt göfugri en allr
vantrúar-vaðallinn, sem oss birtist hér vestra. Sí og æ
er lirópað um skynsemi, vísindi o. fl., en aldrei er manni
heinlínis sagt, á hverjn öll þessi skýjaborg byggist. Það
virðist svo, að hugsunin sé þetta: það sem eg vil að sé
satt, það er satt!
Þeim, sem á annað borð viðrkennir, að Jóhannes
postuli hafi ritað fjórða guðspjallið, dugir ekld neitt
slíkt, ef hann vill sanngjarn vera. Guðspjallið bendir
á þriggja ára samverutíma Jesú og Jóhannesar. Áhrif-
in, sem postuli. þessi varð þá fyrir, á unglings aldri, eru,
útaf fyrir sig, nœg trygging þess, að hann tali eftir
beztu vitund, í meðvitund allra þeirra, senr í einlægni
játa, að Jesús hafi verið góðr maðr. En þá segjaj
sumir, að Jesús hafi ekki meint það, senr liann sagði,
en talað svona til þess að fœra sér í nvt skoðanir fólks-
ins og trúgirni þess. Var það þá, eftir liugboði þeirra,
er þannig tala, merki um góðan mann, að táldraga lieila
þjóð? Enginn getr varizt þeirri hugsan, eftir að hafa
lesið fjórða guðspjallið, að Jesús krefst þess þar, að á
hann sé trúað sem gnð. Hann er sá, sem koma á; hann
er dyr sauðanna; enginn kemst til föðursins nema fyrir
hann.
Hér er því ekki nema tvennt til: Sá, sem neitar
guðdómi Jesú, getr ekki í alvöru kallað hann góðan
mann. En flestnm lirýs hugr við að lasta persónu lians
og framkomu alla, og það að vonum, því sllíkt gengr
vitfirring næst.
(h) En svo segja aðrir, að svo langr tími hafi liðið
frá dauða Jesú þangað til guðspjallið var ritað, að
postulinn hafi verið farinn að gleyma atburðum og efni