Litli Bergþór - 01.03.1992, Blaðsíða 10

Til starfa í grasrótinni
Viðtal við Hilmar Örn og Hólmfríði í Skálholti.
Síðastliðið sumar komu í Skálholt, eftir langa dvöl í útlöndum, ungur organisti, Hilmar
Örn Agnarsson og kona hans, HólmfríðurBjarnadóttir, ásamttveimursonum, GeorgKára
og Andra Frey.
Fréttamaður Litla Bergþórs brá sér í heimsókn til þeirra hjóna einn rigningardaginn nú
f endaðan janúar, til að forvitnast svolftið um þeirra hagi - hvaðan þau séu og hverra
manna eins og íslendinga er háttur. Viðtalið fór fram í lítilli stofu þeirra hjóna í
Sumarbúðunum í Skálholti. Á meðan við spjölluðum var "heimilisvinurinn", lítil mús, að
verki milli þilja og nagaði af mikilli eiju. Þau Hilmar og Hólmfrfður fullyrtu að hún væri
músfkölsk, þegar spiluð væri góð tónlist efldist hún um allan helming og nagaði í takt við
tónlistina.
Jæja, hverra manna eruð þið og hvaðan
eruð þið ættuð?:
Hilmar: Faðir minn, Agnar Guðnason,
vinnur hjá Búnaðarfélaginu í Reykjavík. Sér
m.a. um bændaferðir. Reyndar var Guðni afi
minn alinn upp á Mosfelli í Grímsnesi, svo
segja má að ég sé ættaður héðan úr
nágrenninu. Móðirmín, Fjóla Guðjónsdóttir,
er ættuð frá Akranesi. Ég er
víst eitthvað skyldur Páli
ísólfssyni, því þegar ég sem
lítill drengur tók það í mig að
égvildi verðaorganisti, sögðu
foreldrar mínir að það væri í
lagi af því að ég væri af Páls
ísólfssonar-ættinni! Því miður
kann ég ekki að rekja það
nákvæmlega.
Hólmfríður: Ég er fædd á
Patreksfirði en ólst annars upp
íReykjavík. Faðirminn, Bjarni
Gíslason, er ættaður frá
Bíldudal, en móðir mín, Þórey
Jónsdóttir, erfrá Akureyri. Þar
á ég mörg móðursystkini og
þegar ég var yngri var ég mikið
hjá ömmu og afa á Akureyri á
sumrin.
Hvernig var ykkar skólagöngu háttað?
Hilmar: Það merkilegaeraðvið Hólmfríður
vorum skólasystkini frá 7 ára bekk og nær
óslitið upp í gagnfræðaskóla! Ég fer síðan í
Tónlistaskóla Reykjavíkur, Tónmennta-
Litli - Bergþór 10 --------------------
kennaradeild. Þarvorumargirgóðirkennarar
en Jónas Ingimundarson var aðalkennari
minn. Jónas kenndi mér það, að tónlistin er
göfugasta þroskabrautin. - Að þar finnur
maður Ijósið. - Ég spilaði í rokkhljómsveitinni
"Þeyr" á sama tíma, um 1978 - 82, og við
Jónas ræddum það oft. Rokkmúsíkin hefur
mikinn kraft og nær þannig til
unglinganna. Það gerir
kirkjutónlistin ekki, vegna
þess að börnin koma svo lítið
í kirkju og þau þekkja ekki
kraftinn, sem býr í fallegri
tónlist og flutningi góðrar
tónlistar af því að þau hafa
aldrei kynnst honum. Eina
tónlistin sem þau heyra er
rokk. En ungir krakkar eru
ekkert fyrir þungarokk.
Maður sér það á þeim, t. d. í
skólanum, þegar ærandi
"dauða-rokkið" er sett á fullt í
frímínútunum, að þau eru
hrædd við það. Þess vegna
er svo mikilvægt fyrir börnin
að þau fái tónlistaruppeldi
strax í fyrstu bekkjum
grunnskóla, svo þau læri að þekkja góða
tónlist. Og einn daginn, þegar þau verða
fullorðin, geta þau svo hlustað á tónlist, - rokk,
klassík eða annað - og dæmt fyrir sig...
Hilmar, Andri Freyr
og Hólmfríður