Litli Bergþór - 01.03.1992, Blaðsíða 23

hugsuðum okkur enn til hreyfings. Nú var um
tvenntaðvelja,faratil Perthávestur-ströndinni,
þar sem atvinnuástandið var sennilega lítið
betra, eða inn í eyðimörkina til Alice Springs
eða jafnvel áfram norður til Darvin. Að ráði
Clints ákváðum við að skella okkur til Alice
Springs. Þarna inni ímiðju landi geristákaflega
heitt og þurrt á þessum árstíma og norður í
Darvin eru monsúnrigningar og kæfandi hiti.
Fólk flýr því þessa staði í kringum jól, og það
veldur því að vinnuveitendur eru ekki eins
kræsnir á starfsfólk! Clint hafði líka unnið
þarna áður og þar sem hann hafði ekki enn
fengið neina fasta vinnu í Adelaide, ákvað
hann daginn áður en við ætluðum af stað, að
pakka og koma með okkur.
Við lögðum
því af stað öll
þrjú á
p u 11 a n u m
þann 25.
október. Eftir
t v e g g j a -
þriggja tíma
bið fengum
við far með
trukk, semvar
að faratil lítils
b æ j a r ,
Kingoonya,
sem er úti í
eyðimörkinni
góða dagleið
frá Adelaide.
Þetta hafði
v e r i ð
fyrrverandi
járnbrautarstöð, en nú var búið að færa stöðina
út að nýja þjóðveginum, og flestir íbúanna
fluttirþangað. Trukkbílstjóri þessi og fjölskylda
hans höfðu því keypt sex íbúðarhús þarna á
100 $ stykkið til niðurrifs. Hann bauð okkur að
gista hjá þeim og um kvöldið fór hann að tala
um að þau vantaði hjálparfólkvið niðurrifið. Við
buðumst auðvitað strax til að hjálpa, höfðum
ekkert á móti því að upplifa eyðimörkina í
nokkra daga. Ég held að karlarnir hafi nú
aðallega haft augastað á Clint og ekki reiknað
okkur Onnu með, enda tóku þeir það fram
að við myndum ekki fá borgað fyrir þetta.
En næsta morgunn mættum við Anna
galvaskará niðurrifssvæðið, rifum hamrana
úr höndum húsbænda og heimtuðum að fá
að naglhreinsaeðageraeitthvað þarft. Það
er ekki að orðlengja það að við
naglhreinsuðum þarna allt þetta verðmæta
timbur úrtveim húsum og stöfluðum því upp
í búnt. Púluðum með strákunum frá
sólarupprás til sólarlags í 3 daga og höfðum
undan að naglhreinsa eftir þá 6 karlmenn.
Gerðum heldur betur garðinn frægan, - þeir
áttu ekki orð til að "lýsa aðdáun sinni" á
þessum "kjarnorku kvenmönnum". Og svo
fórum við með þeim á barinn á kvöldin og
drukkum bjór úr dós! Þvílíkt og annað eins!
- Ástralskir karlmenn eiga því ekki að
venjast að konur blandi sér í "karlaverk".
Og ekki eru konurnar betri.
Jafnréttisbaráttan á ennþá langt að Áströlsku
landi.
Kvenskörungur við niðurrif.
En það endaði semsagt með því að þeir
sáu að ekki var hægt að láta okkur vinna
svona kauplaust, við höfðum sparað þeim
heila tvo daga. Svo daginn áður en við
fórum báðu þeir okkur um að þiggja 60 $
hvor. - (Clint fékk að vísu 90 $ því hann er
karlmaður!)
En við vorum ánægðar með þetta fyrsta
kaup okkar í Ástralíu. Og ekki var
aðbúnaðurinn hjá henni Margaretu,
húsmóðurinni í fjölskyldunni, neitt slor.
Litli - Bergþór 23
Á puttanum.