Litli Bergþór - 01.12.1998, Blaðsíða 13

þegar kafarar eru settir í afþrýstibúnað. Fyrir utan að
kynna sér verslunarhætti þýskra, setjast á útikaffihús og
virða fyrir sér fornar byggingar, kynntust nokkrir úr
hópnum lífi innfæddra næstum því náið, að því er sagt er.
A tilsettum tíma
hittist svo hópurinn á
tilsettum stað og
hafði ferðalöngunum
flestum tekist ná
aftur yfirvegun
hugans. Þótti þá
einhverjum við hæfi
að hefja umræðu um
íslensk
sveitastjórnarmál, og
Sumir komu við á barnum hjá „bestíunni“ segjr gj^j fleira af
íTrier. F.v. Jói, Oli, Hjalti, Gísli. þeirri umræðu
Síðasti áfanginn þennan daginn var stuttur spölur til
smábæjarins Leiwen í Móseldalnum, en þar var síðan
samastaður okkar næstu fjóra daga.
vínræktin, hjónarúmið
Beggja vegna árinnar Mósel eru hlíðar dalsins þaktar
vínviði. Þar er nú aldeilis ekki eyðilegt um að litast. Viði
vaxið milli fjalls og fjöru. Þorpið Leiwen er fremur
ríkmannlegt, enda býr þar vínræktarbóndi í nánast hverju
húsi (Weingut), auk þess sem stór hluti íbúanna hefur
atvinnu af ferðaþjónustu.
Þegar inn í þorpið var komið tók Asborg þeirra
Leiwenmanna, Frau Spieles-Fuchs, á móti okkur og
vísaði okkur til dvalarstaða, en hópurinn dvaldi þarna í
nokkurs konar bændagistingu vítt og breitt um þorpið á
einum átta stöðum segja þeir sem töldu.
Það verð ég að segja, fyrir okkur hjónin í það
minnsta, að á betra varð ekki kosið í aðbúnaði öllum á
þessum stað. I okkar hlut kom íbúð með baðherbergi,
eldhúsi og risastóru hjónarúmi. Það sama held ég sé
hægt að segja um flesta aðra.
kvöldverðurinn, aðlögunin
Það var hjá
stórhöfðingjanum Jóhanni
Lex sem allir komu saman
eftir að hafa tekið upp út
töskunum. Lexarnir reka
nefnilega all umfangsmikla
ferðaþjónustu auk
vínræktarinnar og fóru því
létt með að taka við ríflega
40 manns í kvöldmat. Þama
var borið fram hið indælasta
„schweinerschnitzel" að
hætti þeirra Leiwen manna (í 98% tilvika gerði svínakjöt
ferðalöngunum gott, þannig að á annað verður ekki
minnst.) Eftir matinn skemmti hópurinn sér hið besta við
söng og grín fram eftir kvöldi, eins og sagt er.
Það var feikilega dimmt í Leiwen á þeim tíma
sólarhrings sem hér um ræðir og því ekki að undra, og
reyndar vel
skiljanlegt, að
ferðalöngunum
hafi gengið
misvel að finna
sinn næturstað
þessa nótt.
Ymsar sögur
gengu svo sem
meðal fólks um Valur æfir jafiivœgislist hjá Lex bónda.
óvænta gesti, en
skýringarinnar er fyrst og fremst að leita í því að þetta
var dimmt, framandi umhverfi og kennileiti fá, í það
minnsta verður sú skýring að duga.
Til þess var sömuleiðis tekið um tíma, hve utan við
sig faglegur stjórnandi hópsins er sagður hafa verið. Það
verður í því sambandi að taka mið af því hvílíkt álag var
á stjórnandanum við þessar aðstæður. Hann var þarna
mættur með heilan kór á erlenda grund til að syngja í
stærstu kirkjum fyrir háa sem lága, hátt og lágt, sterkt og
veikt. Eðlilega var hann með hugann við það vandasama
verkefni sem framundan var, en ekki húsdyralykil.
Lyklinum hélt hann auðvitað á í
Þær hörðustu í nœturlífs-
rannsóknunum í Leiwen.
Asa, Hófi' og Helga María.
Ditto
blómarós.
hendinni
allan
tímann
sem leit
stóð yfir
að honum.
Ég veit
ekki einu
sinni til
hvers ég er
yfirleitt að
minnast á þennan lykil!
Það annað sem nefna má, og
sem fylgdi þessu kvöldi (þegar ég
segi „kvöldi" er það auðvitað ekki
mjög afmarkað hugtak) var auðvitað að sá kvittur
heyrðist morguninn eftir, að líkur væru á að heimilisfólki
á nokkrum bæjum í íslenskri sveit fjölgaði. Staðfestingar
er enn beðið á því hvort nokkur fótur er fyrir þessu.
koníak hjá Kristínu Helgu.
Litli - Bergþór 13